ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เนียมหูเสือ"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ย้อนการแก้ไขที่ 10831881 สร้างโดย 27.145.120.185 (พูดคุย) ป้ายระบุ: ทำกลับ |
ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560 |
||
| บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{speciesbox |
|||
{{Taxobox |
|||
| ⚫ | |||
| name = เนียมหูเสือ |
|||
|genus = Coleus |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| regnum = [[Plantae]] |
|||
|authority = [[João de Loureiro|Lour.]] |
|||
| unranked_divisio = [[Angiosperms]] |
|||
| ⚫ | |||
| unranked_classis = [[Eudicots]] |
|||
| ⚫ | |||
| unranked_ordo = [[Asterids]] |
|||
|synonyms_ref = <ref name=PatoMwanGovaSmit19/> |
|||
| ordo = [[Lamiales]] |
|||
| familia = [[Lamiaceae]] |
|||
| genus = ''[[Plectranthus]]'' |
|||
| ⚫ | |||
| binomial = ''Plectranthus amboinicus'' |
|||
| binomial_authority = (Lour.) Spreng. Syst. veg. 2:690. 1825 |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
}} |
}} |
||
| ⚫ | '''เนียมหูเสือ''' หรือ '''หูเสือ''' ({{ชื่อวิทยาศาสตร์|Plectranthus amboinicus}}) เป็นพืชใน[[สกุลหูเสือ]]<ref name="cabi">{{cite web|title=''Plectranthus amboinicus'' (Indian borage), Datasheet, Invasive Species Compendium|url=http://www.cabi.org/isc/datasheet/119834#tab1-nav|publisher=Centre for Agriculture and Biosciences International|date=23 November 2017|access-date=13 March 2020}}</ref> ลักษณะเป็น[[ไม้ล้มลุก]][[ไม้อายุหลายปี|อายุหลายปี]] สูงประมาณ 0.3–1 เมตร ลำต้นอวบน้ำ ต้นอ่อนมีขนหนาแน่น เมื่อขนจะค่อย ๆ หลุดร่วงไปเมื่อต้นแก่ ใบเป็นใบเดี่ยวออกตรงข้าม รูปไข่กว้างค่อนข้างกลมหรือรูปสามเหลี่ยมด้านเท่า ขนาด 2.5–5 × 3–8 เซนติเมตร ปลายใบกลมมน โคนใบกลมหรือตัด ขอบใบจักเป็นคลื่นมน ผิวใบมีขนอ่อนนุ่มปกคลุมทั่วทั้งใบ ก้านใบยาว 2–4.5 เซนติเมตร ดอกออกเป็นช่อตามปลายกิ่งหรือยอด ยาวประมาณ 10–20 เซนติเมตร ดอกย่อยติดหนาแน่นเป็นวงรอบแกนกลาง ช่อหนึ่ง ๆ มีดอกประมาณ 6–8 ดอก ทยอยบานทีละ 1–2 ดอก กลีบดอกสีม่วงขาวมี 5 กลีบ รูปเรือ ยาว 8–12 มิลลิเมตร โคนเชื่อมติดกันเป็นหลอดยาว 3–4 มิลลิเมตร ปลายแยกเป็น 2 กลีบ กลีบบนสั้นตั้งตรง กลีบล่างยาวเว้า ก้านเกสรเพศผู้เชื่อมติดกันเป็นหลอด ตอนโคนล้อมก้านเกสรเพศเมียไว้ กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันเป็นหลอดรูประฆัง ยาว 2–4 มิลลิเมตร ปลายแยกเป็น 5 แฉก แฉกบนรูปไข่กว้าง ปลายแหลม แฉกข้าง ๆ รูปหอกแคบ ใบประดับรูปไข่กว้าง ยาว 3–4 เซนติเมตร ปลายแหลม ผลเล็กกลมแป้นเป็นแบบมีเปลือกแข็ง สีน้ำตาลอ่อน ขนาดประมาณ 0.5–0.7 มิลลิเมตร<ref name=phargarden>{{cite web|url=http://www.phargarden.com/main.php?action=viewpage&pid=173|title=หูเสือ (''Plectranthus amboinicus'')|website=ฐานข้อมูลสมุนไพร คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี|accessdate=March 29, 2020}}</ref> |
||
| ⚫ | เนียมหูเสือมีถิ่นกำเนิดในแอฟริกาตะวันออก คาบสมุทรอาหรับ และอินเดีย<ref name="POWO_445902-1">{{cite web |title=''Coleus amboinicus'' Lour. |work=Plants of the World Online |publisher=Royal Botanic Gardens, Kew|url=https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:445902-1 |access-date=2021-08-30 }}</ref> นิยมปลูกเป็นไม้คลุมดินหรือไม้กระถางเพื่อประดับ<ref>{{cite web|url=https://www.baanlaesuan.com/plants/biennial/137562.html|title=เนียมหูเสือ|website=บ้านและสวน|accessdate=March 29, 2020}}</ref> น้ำมันหอมระเหยที่พบมากในใบเนียมหูเสือได้แก่ [[คาร์วาครอล]] (28.65%) [[ไทมอล]] (21.66%) และ[[ฮิวมูลีน]] (9.67%)<ref>{{cite journal|pmid=20668876|year=2010|last1=Senthilkumar|first1=A|title=Chemical composition and larvicidal activity of the essential oil of Plectranthus amboinicus (Lour.) Spreng against Anopheles stephensi: A malarial vector mosquito|journal=Parasitology Research|volume=107|issue=5|pages=1275–8|last2=Venkatesalu|first2=V|doi=10.1007/s00436-010-1996-6}}</ref> ใบและต้นมีกลิ่นหอมฉุน รสเผ็ดร้อน ใช้ดับกลิ่นปาก ช่วยให้เจริญอาหาร และแก้คัดจมูก<ref name=phargarden/> |
||
| ⚫ | '''เนียมหูเสือ''' หรือ '''หูเสือ''' ({{ชื่อวิทยาศาสตร์|Plectranthus amboinicus}}) เป็นพืชใน[[สกุลหูเสือ]] ลักษณะเป็น[[ไม้ล้มลุก]][[ไม้อายุหลายปี|อายุหลายปี]] สูงประมาณ 0.3–1 เมตร ลำต้นอวบน้ำ ต้นอ่อนมีขนหนาแน่น เมื่อขนจะค่อย ๆ หลุดร่วงไปเมื่อต้นแก่ ใบเป็นใบเดี่ยวออกตรงข้าม รูปไข่กว้างค่อนข้างกลมหรือรูปสามเหลี่ยมด้านเท่า ขนาด 2.5–5 × 3–8 เซนติเมตร ปลายใบกลมมน โคนใบกลมหรือตัด ขอบใบจักเป็นคลื่นมน ผิวใบมีขนอ่อนนุ่มปกคลุมทั่วทั้งใบ ก้านใบยาว 2–4.5 เซนติเมตร ดอกออกเป็นช่อตามปลายกิ่งหรือยอด ยาวประมาณ 10–20 เซนติเมตร ดอกย่อยติดหนาแน่นเป็นวงรอบแกนกลาง ช่อหนึ่ง ๆ มีดอกประมาณ 6–8 ดอก ทยอยบานทีละ 1–2 ดอก กลีบดอกสีม่วงขาวมี 5 กลีบ รูปเรือ ยาว 8–12 มิลลิเมตร โคนเชื่อมติดกันเป็นหลอดยาว 3–4 มิลลิเมตร ปลายแยกเป็น 2 กลีบ กลีบบนสั้นตั้งตรง กลีบล่างยาวเว้า ก้านเกสรเพศผู้เชื่อมติดกันเป็นหลอด ตอนโคนล้อมก้านเกสรเพศเมียไว้ กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันเป็นหลอดรูประฆัง ยาว 2–4 มิลลิเมตร ปลายแยกเป็น 5 แฉก แฉกบนรูปไข่กว้าง ปลายแหลม แฉกข้าง ๆ รูปหอกแคบ ใบประดับรูปไข่กว้าง ยาว 3–4 เซนติเมตร ปลายแหลม ผลเล็กกลมแป้นเป็นแบบมีเปลือกแข็ง สีน้ำตาลอ่อน ขนาดประมาณ 0.5–0.7 มิลลิเมตร<ref name=phargarden>{{cite web|url=http://www.phargarden.com/main.php?action=viewpage&pid=173|title=หูเสือ (''Plectranthus amboinicus'')|website=ฐานข้อมูลสมุนไพร คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี|accessdate=March 29, 2020}}</ref> |
||
| ⚫ | เนียมหูเสือมีถิ่นกำเนิดในแอฟริกาตะวันออก คาบสมุทรอาหรับ และอินเดีย<ref>{{cite web|url= |
||
== อ้างอิง == |
== อ้างอิง == |
||
{{รายการอ้างอิง |
{{รายการอ้างอิง|refs= |
||
<ref name=PatoMwanGovaSmit19>{{Citation |mode=cs1 |last1=Paton |first1=Alan J. |last2=Mwanyambo |first2=Montfort |last3=Govaerts |first3=Rafaël H.A. |last4=Smitha |first4=Kokkaraniyil |last5=Suddee |first5=Somran |last6=Phillipson |first6=Peter B. |last7=Wilson |first7=Trevor C. |last8=Forster |first8=Paul I. |last9=Culham |first9=Alastair |date=2019 |title=Nomenclatural changes in ''Coleus'' and ''Plectranthus'' (Lamiaceae): a tale of more than two genera |journal=PhytoKeys |issue=129 |pages=1–158 |doi=10.3897/phytokeys.129.34988 |pmc=6717120 |pmid=31523157 |name-list-style=amp}}</ref> |
|||
}} |
|||
== แหล่งข้อมูลอื่น == |
== แหล่งข้อมูลอื่น == |
||
{{Commons category|Coleus amboinicus}} |
|||
{{Wikispecies}} |
|||
* {{wikispecies-inline|Plectranthus amboinicus}} |
|||
{{Taxonbar|from1=Q39087854|from2=Q2359202}} |
|||
[[หมวดหมู่:วงศ์กะเพรา]] |
[[หมวดหมู่:วงศ์กะเพรา]] |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:12, 25 มิถุนายน 2566
| เนียมหูเสือ | |
|---|---|
| |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| โดเมน: | ยูแคริโอต |
| อาณาจักร: | พืช |
| เคลด: | พืชมีท่อลำเลียง |
| เคลด: | พืชดอก |
| เคลด: | พืชใบเลี้ยงคู่แท้ |
| เคลด: | แอสเทอริด |
| อันดับ: | กะเพรา |
| วงศ์: | วงศ์กะเพรา |
| สกุล: | Coleus Lour. |
| สปีชีส์: | Coleus amboinicus |
| ชื่อทวินาม | |
| Coleus amboinicus Lour. | |
| ชื่อพ้อง[1] | |
| |
เนียมหูเสือ หรือ หูเสือ (ชื่อวิทยาศาสตร์: Plectranthus amboinicus) เป็นพืชในสกุลหูเสือ[2] ลักษณะเป็นไม้ล้มลุกอายุหลายปี สูงประมาณ 0.3–1 เมตร ลำต้นอวบน้ำ ต้นอ่อนมีขนหนาแน่น เมื่อขนจะค่อย ๆ หลุดร่วงไปเมื่อต้นแก่ ใบเป็นใบเดี่ยวออกตรงข้าม รูปไข่กว้างค่อนข้างกลมหรือรูปสามเหลี่ยมด้านเท่า ขนาด 2.5–5 × 3–8 เซนติเมตร ปลายใบกลมมน โคนใบกลมหรือตัด ขอบใบจักเป็นคลื่นมน ผิวใบมีขนอ่อนนุ่มปกคลุมทั่วทั้งใบ ก้านใบยาว 2–4.5 เซนติเมตร ดอกออกเป็นช่อตามปลายกิ่งหรือยอด ยาวประมาณ 10–20 เซนติเมตร ดอกย่อยติดหนาแน่นเป็นวงรอบแกนกลาง ช่อหนึ่ง ๆ มีดอกประมาณ 6–8 ดอก ทยอยบานทีละ 1–2 ดอก กลีบดอกสีม่วงขาวมี 5 กลีบ รูปเรือ ยาว 8–12 มิลลิเมตร โคนเชื่อมติดกันเป็นหลอดยาว 3–4 มิลลิเมตร ปลายแยกเป็น 2 กลีบ กลีบบนสั้นตั้งตรง กลีบล่างยาวเว้า ก้านเกสรเพศผู้เชื่อมติดกันเป็นหลอด ตอนโคนล้อมก้านเกสรเพศเมียไว้ กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันเป็นหลอดรูประฆัง ยาว 2–4 มิลลิเมตร ปลายแยกเป็น 5 แฉก แฉกบนรูปไข่กว้าง ปลายแหลม แฉกข้าง ๆ รูปหอกแคบ ใบประดับรูปไข่กว้าง ยาว 3–4 เซนติเมตร ปลายแหลม ผลเล็กกลมแป้นเป็นแบบมีเปลือกแข็ง สีน้ำตาลอ่อน ขนาดประมาณ 0.5–0.7 มิลลิเมตร[3]
เนียมหูเสือมีถิ่นกำเนิดในแอฟริกาตะวันออก คาบสมุทรอาหรับ และอินเดีย[4] นิยมปลูกเป็นไม้คลุมดินหรือไม้กระถางเพื่อประดับ[5] น้ำมันหอมระเหยที่พบมากในใบเนียมหูเสือได้แก่ คาร์วาครอล (28.65%) ไทมอล (21.66%) และฮิวมูลีน (9.67%)[6] ใบและต้นมีกลิ่นหอมฉุน รสเผ็ดร้อน ใช้ดับกลิ่นปาก ช่วยให้เจริญอาหาร และแก้คัดจมูก[3]
อ้างอิง
- ↑ Paton, Alan J.; Mwanyambo, Montfort; Govaerts, Rafaël H.A.; Smitha, Kokkaraniyil; Suddee, Somran; Phillipson, Peter B.; Wilson, Trevor C.; Forster, Paul I. & Culham, Alastair (2019). "Nomenclatural changes in Coleus and Plectranthus (Lamiaceae): a tale of more than two genera". PhytoKeys (129): 1–158. doi:10.3897/phytokeys.129.34988. PMC 6717120. PMID 31523157.
- ↑ "Plectranthus amboinicus (Indian borage), Datasheet, Invasive Species Compendium". Centre for Agriculture and Biosciences International. 23 November 2017. สืบค้นเมื่อ 13 March 2020.
- ↑ 3.0 3.1 "หูเสือ (Plectranthus amboinicus)". ฐานข้อมูลสมุนไพร คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. สืบค้นเมื่อ March 29, 2020.
- ↑ "Coleus amboinicus Lour.". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. สืบค้นเมื่อ 2021-08-30.
- ↑ "เนียมหูเสือ". บ้านและสวน. สืบค้นเมื่อ March 29, 2020.
- ↑ Senthilkumar, A; Venkatesalu, V (2010). "Chemical composition and larvicidal activity of the essential oil of Plectranthus amboinicus (Lour.) Spreng against Anopheles stephensi: A malarial vector mosquito". Parasitology Research. 107 (5): 1275–8. doi:10.1007/s00436-010-1996-6. PMID 20668876.
แหล่งข้อมูลอื่น
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เนียมหูเสือ
วิกิสปีชีส์มีข้อมูลภาษาอังกฤษเกี่ยวกับ เนียมหูเสือ
 | บทความพีชนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |