ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วีณา"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Ganga999devi (คุย | ส่วนร่วม) หน้าใหม่: {{Infobox Instrument |name= |image= File:Veena.png |image_capt= เครื่องดนตรีสรัสวดีวีณา |background=string | names = วิณา |classification= เครื่องสาย |developed = ''วีณา'' เครื่องดนตรีประเภทเครื่องสายในบันทึกที่เป็นลายลักษณ์อักษรของอินเดียตั... |
(ไม่แตกต่าง)
|
รุ่นแก้ไขเมื่อ 18:22, 29 สิงหาคม 2565
เครื่องดนตรีสรัสวดีวีณา | |
เครื่องสาย | |
---|---|
ชื่ออื่น | วิณา |
ประเภท | เครื่องสาย |
คิดค้นเมื่อ | วีณา เครื่องดนตรีประเภทเครื่องสายในบันทึกที่เป็นลายลักษณ์อักษรของอินเดียตั้งแต่อย่างน้อย 1,000 ปีก่อนคริสตศักราช (least 1000 B.C.E.) เครื่องดนตรีที่ใช้ชื่อได้รวมรูปของพิณโค้ง และ พิณทรงธนู (musical bow) , ลูต, medieval stick zithers and tube zithers, bowed chordophones , fretless lutes, Hindustani bīn และ สรัสวดีวีณา |
เครื่องดนตรีที่เกี่ยวข้อง | |
จิตรวีณา, Mohan veena, รุทรวีณา, สรัสวดีวีณา, วิจิตรวีณา, Sarod, ซิตาร์, Surbahar, Sursingar, Tambouras, ตัมภุระ, |
เครื่องดนตรี วีณา, หรือบางครั้งสะกดด้วย วิณา (สันสกฤต: वीणा IAST: vīṇā), เป็นเครื่องสายอันได้รับความนิยมสูงสุดและแพร่หลายมากในอนุทวีปอินเดีย เครื่องดนตรีโบราณมีวิวัฒนาการมาจากหลายรูปแบบ, อาทิเช่น ลูต, zitherและ ฮาร์ปโบราณ[1] เครื่องดนตรีชนิดนี้มีการออกแบบในระดับภูมิภาคจำนวนมากมีชื่อแตกต่างกัน เช่น รุทรวีณา, สรัสวดีวีณา, วิจิตรวีณา และอื่นๆอีกมากมาย[2][3]
ประเภท
คำว่า วีณา เป็นชื่อสามัญของเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสายทุกชนิดในเอเชียใต้[4] อันคือเครื่องดนตรีเหล่านี้ ได้แก่ :
- รุทรวีณา ตามเทพปกรณัมพราหมณ์ ฮินดูถือว่า สร้างโดยพระอิศวร[5] อาจเป็นสิ่งประดิษฐ์ในยุคกลางหลังศตวรรษที่ 6 [6]
- สรัสวดีวีณา เป็นวีณาอีกชนิดหนึ่งและเป็นที่เคารพนับถืออย่างสูงในประเพณีอินเดียโดยเฉพาะศาสนาฮินดู
- วิจิตรวีณา หรือ จิตรวีณา หรือ โคตตุวัธยัม
- ซิตาร์
- มยุรีวีณา
- ตรีเวณีวีณา
- กัจฉปิวีณา
แหล่งข้อมูลอื่น
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ วีณา
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
- ↑ Vina: Musical Instrument, Encyclopædia Britannica (2010)
- ↑ Tutut Herawan; Rozaida Ghazali; Mustafa Mat Deris (2014). Recent Advances on Soft Computing and Data Mining. Springer. p. 512. ISBN 978-3-319-07692-8.
- ↑ Ritwik Sanyal; Richard Widdess (2004). Dhrupad: Tradition and Performance in Indian Music. Ashgate. pp. 23–25. ISBN 978-0-7546-0379-5.
- ↑ Martinez 2001, pp. 127–128.
- ↑ Sorrell & Narayan 1980, pp. 48–49.
- ↑ Suneera Kasliwal (2004). Classical musical instruments. Rupa. pp. 116–124. ISBN 978-81-291-0425-0.