แม่แบบ:เผ่าในไทย - วิกิพีเดีย

ด ค ก กลุ่มชาติพันธุ์ในประเทศไทย แยกตามตระกูลภาษา
ออสโตรเอเชียติก	กะซอง กะเลิง กันซิว กินตัก กูย (ส่วย) ขมุ เขมร ชอง ซะโอจ ซำเร (สำเหร่) โซ่ (ทะวึง) ญวน (เวียดนาม) ญัฮกุร (ชาวบน) บรู ปรัย ปลัง ปะหล่อง (ดาระอั้ง) พะล็อก มลาบรี (ผีตองเหลือง) ม็อก มอญ (รามัญ) มัล มานิ เยอ ลเวือะ ละเม็ด ลัวะ โส้
ขร้า-ไท	กาว กุลา เขิน คำตี้ ซัมซัม ญ้อ ไทดำ (ไทโซ่ง) ไทยใต้ ไทยเบิ้ง ไทยสยาม ไทยอีสาน ไทหย่า ไทเหนือ ไทใหญ่ (เงี้ยว) ผู้ไท พวน ยวน ยอง โย้ย ลาว เขมรลาวเดิม ลาวกา ลาวจิ่ว ลาวเวียง ลาวครั่ง ลาวตี้ ลาวแง้ว ลาวหล่ม ลื้อ แสก
จีน-ทิเบต	ก่อ (อึมปี้) กฺ๋อง กะชีน กะยัน (กะเหรี่ยงคอยาว) กะเหรี่ยง สะกอ โป กะยา จีน กวางตุ้ง แคะ แต้จิ๋ว เปอรานากัน ไหหลำ ฮกเกี้ยน ฮ่อ ทวาย บีซู ปะโอ ผู้น้อย พม่า ลาหู่ (มูเซอ) ลีซู (ลีซอ) อ่าข่า (อีก้อ) อาเค๊อะ
ออสโตรนีเซียน	จาม ชวา ฟิลิปปินส์ มลายู มอแกน มอแกลน มักกะสัน อูรักลาโวยจ
ม้ง-เมี่ยน	ม้ง (แม้ว) อิ้วเมี่ยน (เย้า)
อื่น ๆ	เกาหลี ญี่ปุ่น เนปาล ปากีสถาน เปอร์เซีย โปรตุเกส ฝรั่ง โรฮีนจา ยิว ออสเตรเลีย อาหรับ อินเดีย