ข้ามไปเนื้อหา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อักษรไทย
รูปพยัญชนะ
รูปสระ
–ั –ํ –ิ ' "
–ุ –ู –็
ฤๅ ฦๅ
รูปวรรณยุกต์
–่ –้ –๊ –๋
เครื่องหมายอื่น ๆ
–์ –๎ –ฺ
เครื่องหมายวรรคตอน
ฯลฯ

หรือ ตัวรึ สามารถใช้เป็นสระลอย ในพจนานุกรมไทย ให้ลำดับไว้หลัง และก่อนหน้า ฤๅ, อักษรนี้มีที่มาจากภาษาสันสกฤต ऋ/ृ เสียงอ่านดั้งเดิมคือ "ริ"

เมื่อ ฤ ถูกประสมเข้ากับตัวอักษรต่าง ๆ แล้วประกอบเป็นคำในภาษาไทย ฤ จะออกเสียงได้ดังนี้

  • ถ้า ฤ เป็นสระลอย คือไม่มีพยัญชนะต้น อ่านได้ทั้ง รึ, ริ และ เรอ เช่น ฤดู (รึ-ดู) ฤทธิ์ (ริด) ฤกษ์ (เริก) สำหรับคำว่าฤกษ์ เป็นเพียงคำเดียวที่ออกเสียง เรอ
  • ฤ จะออกเสียงเป็น รึ เมื่อประสมกับพยัญชนะต้นต่อไปนี้ ค น พ ม ห (บทท่อง: คืนนี้พี่มาหา-รึ)
    • เช่น คฤหาสน์ (คะ-รึ-หาด) นฤมล (นะ-รึ-มน) พฤหัสบดี (พะ-รึ-หัด-สะ-บอ-ดี) มฤค (มะ-รึก-คะ) หฤทัย (หะ-รึ-ทัย)
    • ยกเว้น หฤษฎ์ (หะ-ริด) นฤตย์ (นะ-ริด)
  • ฤ จะออกเสียงเป็น ริ เมื่อประสมกับพยัญชนะต้นต่อไปนี้ ก ต ท ป ศ ส (บทท่อง: ไก่ตกท่อเป็ดสุดเศร้า-ริ)
    • เช่น กฤษฎา (กฺริด-สะ-ดา) ตฤณมัย (ตฺริน-นะ-มัย) ทฤษฎี (ทฺริด-สะ-ดี) ปฤษฎาง (ปฺริด-สะ-ดาง) ศฤงคาร (สะ-หฺริง-คาน) สฤษดิ์ (สะ-หฺริด)
  • ฤ จะออกเสียงเป็น เรอ (เริ+ตัวสะกด) สำหรับคำว่า ฤกษ์
    • บางคำออกเสียงได้ทั้ง ริ และ รึ ได้แก่ อมฤต (อะ-มะ-ริด/อะ-มะ-รึด)
  • บนแป้นพิมพ์ ตัวอักษร ฤ จะอยู่แป้นเดียวกับ