ข้ามไปเนื้อหา

ภาษาอี๋

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาษาอี๋
ꆇꉙ Nuosu
ประเทศที่มีการพูดจีน (โดยเฉพาะ ฉู่ฉง และ หงเหอ) ไทย
ภูมิภาคตะวันออกไกล
จำนวนผู้พูด6 ล้านคน  (ไม่พบวันที่)
ตระกูลภาษา
จีน-ทิเบต
รหัสภาษา
ISO 639-1ii (ภาษาอี๋เสฉวน)
ISO 639-2[[ISO639-3:iii (ภาษาอี๋เสฉวน)
sit (others) |iii (ภาษาอี๋เสฉวน)
sit (others) ]]
ISO 639-3มีหลากหลาย:
iii – ภาษาอี๋เสฉวน
nos – ภาษาอี๋ใต้
ycl – ภาษาอี๋กลาง
yif – ภาษาอี๋อาเช
yig – ภาษาอี๋กุยจู
yik – ภาษาอี๋ซิซาน ลาลู
yio – ภาษาอี๋ดาเยา
yip – ภาษาอี๋โปลัว
yiq – ภาษาอี๋มิกวี
yit – ภาษาอี๋ลาลูตะวันออก
yiu – ภาษาอี๋อาวู
yiv – ภาษาอี๋เอซาน-ซินปิง
yix – ภาษาอี๋อาซิ
yiz – ภาษาอี๋อาเจ
ylm – ภาษาอี๋ลีมี
ylo – ภาษาอี๋นาลัว
ymh – ภาษาอี๋มีลี
ymj – ภาษาอี๋มูยี
ypl – ภาษาอี๋ปูลา
ypw – ภาษาอี๋ปูวา
ysn – ภาษาอี๋ซานี
yso – ภาษาอี๋โลโลใต้
ysp – ภาษาอี๋โลโลโพใต้
ywl – ภาษาอี๋ลาลูตะวันตก
ywm – ภาษาอี๋วูเม็ง
ywq – ภาษาอี๋วูดิง-ลูกวัว
ywt – ภาษาอี๋ตะวันตก
ywu – ภาษาอี๋วูซา
yym – ภาษาอี๋หยวนเจียง-โมเจียง

ภาษาอี๋ หรือ ภาษานอซู เป็นตระกูลภาษาย่อยทิเบต-พม่า พูดโดยชาวอี๋ บางครั้งเรียกภาษานี้ว่าภาษาโลโล มีอักษรเป็นของตนเองเรียกอักษรอี๋