ช

 style|รูปพยัญชนะ

| ก | ข | ฃ | ค | ฅ | ฆ | ง | จ | ฉ | ช | ซ | ฌ | ญ | ฎ | ฏ | ฐ | ฑ | ฒ | ณ | ด | ต | ถ | ท | ธ | น | บ | ป | ผ | ฝ | พ | ฟ | ภ | ม | ย | ร | ล | ว | ศ | ษ | ส | ห | ฬ | อ | ฮ |ะ |–ั |า |–ํ |–ิ |' |"- |–ุ |–ู |เ |โ |ใ |ไ |–็ |–่ |–้ |–๊ |–๋ |–์ |–๎ |–ฺ |ๆ |๏ |๚ |๛ |┼ ช (ช้าง) เป็นพยัญชนะ ตัวที่ 10 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของอักษรไทย ในลำดับถัดจาก ฉ (ฉิ่ง) และก่อนหน้า ซ (โซ่) จัดอยู่ในกลุ่มอักษรต่ำ ในระบบไตรยางศ์ มีชื่อเรียกกำกับว่า “ช ช้าง”

อักษร ช เป็นได้ทั้งพยัญชนะต้น (แทนเสียง [t͡ɕʰ]) และพยัญชนะสะกด (แทนเสียง [t̚]) กรณีทับศัพท์ภาษาต่างประเทศ ใช้แทนเสียง [t͡ʃ], [ʃ] หรืออื่น ๆ ที่ใกล้เคียง ทั้งพยัญชนะต้นและพยัญชนะสะกด