ไม้ตรี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อักษรไทย
–๊
รูปพยัญชนะ
รูปสระ
–ั –ํ –ิ ' "
–ุ –ู –็
ฤๅ ฦๅ
รูปวรรณยุกต์
–่ –้ –๊ –๋
เครื่องหมายอื่น ๆ
–์ –๎ –ฺ
เครื่องหมายวรรคตอน
ฯลฯ

ไม้ตรี (◌๊) เป็นวรรณยุกต์ตัวหนึ่งของไทย ใช้เติมเหนือพยัญชนะต้นของคำ และเหนือสระบนขึ้นไปอีกถ้ามี เพื่อให้เกิดการผันเสียงวรรณยุกต์ซึ่งขึ้นอยู่กับไตรยางศ์ และเปลี่ยนความหมายของคำให้เป็นอย่างอื่น

ไม้ตรีไม่ปรากฏอยู่ในศิลาจารึกของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช

ไม้ตรีมีลักษณะคล้ายเลขไทย (๗)