แคนซัสซิตีชีฟส์
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
| |||||
| คอนเฟอเรนซ์ | เอเอฟซี (AFC) | ||||
| ดิวิชัน | ตะวันตก | ||||
| ก่อตั้ง | พ.ศ. 2503 (ค.ศ. 1960) | ||||
| สนามเหย้า | สนามกีฬาแอร์โรว์เฮด | ||||
| เมือง | แคนซัสซิตี รัฐมิสซูรี | ||||
| สีประจำทีม | แดง ทอง ขาว | ||||
| โค้ช | เฮอร์แมน เอ็ดเวิร์ด | ||||
| ชนะเลิศในลีก (5) แชมป์เอเอฟแอล: 1962, 1966 แชมป์เอเอฟแอล & ซูเปอร์โบวล์: 1969 (Super Bowl IV), 2019 (Super Bowl LIV), 2022 (Super Bowl LVII) | |||||
| ชนะเลิศในคอนเฟอเรนซ์ (3) 2019, 2020, 2022 | |||||
| ชนะเลิศในดิวิชัน (16) เอเอฟแอลตะวันตก: 1962, 1965, 1966 เอเอฟซีตะวันตก: 1971, 1993, 1995, 1997, 2003, 2010, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023 | |||||
แคนซัสซิตีชีฟส์ ทีมอเมริกันฟุตบอลในเอ็นเอฟแอลลีกอเมริกันฟุตบอลระดับชาติของ สหรัฐอเมริกา ตั้งอยู่ในเมืองแคนซัสซิตี รัฐมิสซูรี ก่อตั้งในปี พ.ศ. 2503 (ค.ศ. 1960) ในส่วนของเอนเอฟแอล และได้เข้าร่วมเอ็นเอฟแอล
ประวัติ[แก้]
เริ่มต้นในปี พ.ศ. 2503 (ค.ศ. 1960) ลามาร์ ฮันต์เศรษฐีจากเมืองดัลลัสได้ก่อตั้งทีมดัลลัสเท็กซานส์ (ชื่อเดิมของแคนซัสซิตีชีฟส์) ที่เมืองเกิดของตนเองในเมืองดัลลัส รัฐเท็กซัส โดยเล่นภายในการแข่งขันของเอเอฟแอล และได้ใช้สนามค็อตตอนโบวล์ร่วมกับทีมดัลลัส คาวบอย ต่อมาในปี 2506 (ค.ศ. 1963) ลามาร์ ฮันต์ ต้องการหาที่ตั้งใหม่ของทีมเพื่อขยายทีม หลังจากที่เดินทางไปทั่วสหรัฐอเมริกาจึงได้ตกลงย้ายมาที่เมืองแคนซัสซิตี โดยทางผู้ว่าการเมืองเสนอว่าจะซื้อตั๋วอย่างน้อย 3,000 ที่นั่งทุกการแข่งขัน และมากกว่านั้นชาวเมืองมากกว่า 1,000 คน พร้อมใจจะช่วยในการขายตั๋วเข้าชม และได้เปลี่ยนชื่อว่ามาเป็นแคนซัสซิตีชีฟส์ โดยใช้สนามกีฬาของเมือง (Municipal Stadium)
หลังจากที่ได้เป็นแชมป์เอเอฟซี แคนซัสซิตีชีฟส์ได้เข้าแข่งซูเปอร์โบวล์ครั้งที่ 1 กับทีมกรีนเบย์ แพ็คเกอร์ ในวันที่ 15 มกราคม 2510 (ค.ศ. 1967) ฤดูกาลต่อมาได้เป็นที่กล่าวขานหลังจากชนะทีมชิคาโก แบรส์ ด้วยคะแนนท้วมท้น 66-24 แต้ม และในซูเปอร์โบวล์ครั้งที่ 4 ได้เป็นแชมป์ซูเปอร์โบวล์โดยชนะมินเนโซตา ไวกิงส์ 23-7 เมื่อ2513 (ค.ศ. 1970) ในปี 2515 (ค.ศ. 1972) สนามกีฬาแอร์โรว์เฮดได้สร้างเสร็จสมบูรณ์ แคนซัสซิตีชีฟส์ได้ย้ายมาเล่นที่สนามใหม่ แต่ในนัดเปิดสนามได้พ่ายแพ้ให้กับไมอามี ดอลฟินส์ 10-20 แต้ม ภายใต้คนดู 79,829 คน และในช่วงนี้เป็นช่วงตกต่ำของแคนซัสซิตีชีฟส์ ภายหลังจากที่ได้ โจ มอนตานา มาเป็นควอเตอร์แบ็คและมาร์คัส แอลเลนเป็นรันนิงแบ็ค ในปี 2536 (ค.ศ. 1993) ทำให้ชีฟส์กลับคืนมาอีกครั้งหนึ่งและได้เป็นแชมป์เอเอฟซีตะวันตก โดยหลังจากนั้นได้เป็นแชมป์เอเอฟซีตะวันตกอีกหลายครรั้ง โดยครั้งล่าสุดในปี 2546 แคนซัสซิตีชีฟส์ได้เป็นแชมป์เอเอซีตะวันตกเป็นครั้งที่ 8
สถิติของทีม[แก้]
- พ.ศ. 2545 (ค.ศ. 2002) : มอร์เทน แอนเดอร์สัน ทำสถิติเตะฟิลด์โกลด์ที่ระยะมากกว่า 50 หลา เกิน 40 ครั้ง
- พ.ศ. 2545: เทรนต์ กรีน ทำสถิติขว้างลูกระยะ 99 หลาเสมอกับสถิติเก่า
- 21 ตุลาคม พ.ศ. 2548 (ค.ศ. 2005) : ชีฟส์เป็นทีมเดียวในเอ็นเอฟแอลที่เล่มนอกบ้านทันทีภายหลังจากลงเครื่องบิน เนื่องจากการพยากรณ์ของพายุเฮอริเคนวิลมา ทำให้การแข่งขันต้องเลื่อนจากปกติแข่งวันอาทิตย์ มาเป็นแข่งวันศุกร์ ซึ่งเป็นวันเดินทาง อย่างไรก็ตามชีฟส์ชนะดอลฟินส์ 30-20
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
- ประวัติของชีฟส์ เก็บถาวร 2007-02-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
 | บทความกีฬา นักกีฬา หรือทีมกีฬานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |