เออร์เนสต์ คิง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เออร์เนสต์ เจ คิง
จอมพลเรือ เออร์เนสต์ เจ คิง, กองทัพเรือสหรัฐ
ชื่อเล่น"Ernie"
"Rey"
เกิด23 พฤศจิกายน ค.ศ. 1878(1878-11-23)
Lorain, รัฐโอไฮโอ
เสียชีวิต25 มิถุนายน ค.ศ. 1956(1956-06-25) (77 ปี)
Kittery, รัฐเมน
สุสาน
รับใช้ สหรัฐ
แผนก/สังกัด กองทัพเรือสหรัฐ
ประจำการ1901–1956[1]
ชั้นยศ จอมพลเรือ
บังคับบัญชาChief of Naval Operations
United States Fleet
United States Atlantic Fleet
ยูเอสเอส Lexington
Naval Station Norfolk
ยูเอสเอส Wright
ยูเอสเอส Bridge
Naval Postgraduate School
ยูเอสเอส Terry
การยุทธ์สงครามสเปน-อเมริกา
การปฏิวัติเม็กซิโก

สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

สงครามโลกครั้งที่สอง
บำเหน็จNavy Cross
Navy Distinguished Service Medal (3)
งานอื่นPresident, Naval Historical Foundation

เออร์เนสต์ โจเซฟ คิง(23 พฤศจิกายน ค.ศ. 1878 – 25 มิถุนายน ค.ศ. 1956) เป็นผู้บัญชาการสูงสุดแห่งกองเรือสหรัฐ (United States Fleet (COMINCH)) และหัวหน้าปฏิบัติการทางทะเล (CNO) ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ในขณะที่ดำรงตำแหน่งอยู่ในกองเรือสหรัฐ-หัวหน้าปฏิบัติการทะเล เขาได้ออกสั่งการปฏิบัติการของกองทัพเรือสหรัฐ วางแผน และบริหาร และเป็นสมาชิกของคณะเสนาธิการร่วม เขาเป็นเจ้าหน้าที่ระดับอาวุโสลำดับที่สองของกองทัพเรือสหรัฐในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง รองลงจากจอมพลเรือ วิลเลียม ดี เลฮี ที่ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าเสนาธิการทหารของผู้บัญชาการสูงสุด

เกิดใน Lorain, รัฐโอไฮโอ คิงได้เข้าประจำการในกองทัพในช่วงสงครามสเปน-อเมริกัน ในขณะที่ยังศึกษาอยู่ในสถานศึกษานายทหารเรือสหรัฐ (United States Naval Academy) เขาได้รับหน้าที่บัญชาการเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1944 ได้นำเรือพิฆาต ยูเอสเอส เทอรรี่ ในเขตยึดครองเบรากรุซ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เขาได้รับหน้าที่เป็นเจ้าหน้าที่เสนาธิการทหารภายใต้การนำโดยรองพลเรือเอก เฮนรี่ ที มาโย ผู้บัญชาการแห่งกองเรือสหรัฐแอตแลนติก ภายหลังสงคราม, คิงได้รับหน้าที่เป็นหัวหน้าของโรงเรียนนายทหารเรือระดับสูง บัญชาการแก่ฝูงเรือดำน้ำ และรับหน้าที่เป็นหัวหน้าสำนักงานวิชาการบิน ภายหลังช่วงเวลาหนึ่งในคณะกรรมการนายพลแห่งกองทัพเรือ คิงได้กลายเป็นผู้บัญชาการแห่งกองเรือแอตแลนติกในเดือนกุมภาพันธ์ ปี ค.ศ. 1941

ไม่นานหลังจากญี่ปุ่นโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์ทำให้สหรัฐอเมริกาเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง คิงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้บัญชาการสูงสุดแห่งกองเรือสหรัฐ ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1942 คิงได้สืบทอดตำแหน่งต่อจากฮาโรลด์ สตาร์ก ในตำแหน่งหัวหน้าปฏิบัติการทางทะเล ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1944 คิงได้กลายเป็นพลเรือเอกคนที่สองที่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งยศเป็นจอมพลเรือ คิงได้ลาออกจากกองทัพเรือในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1945 และเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1956

อ้างอิง[แก้]

  1. U.S. officers holding five-star rank never retire; they draw full active duty pay for life.Spencer C. Tucker (2011). The Encyclopedia of the Vietnam War: A Political, Social, and Military History. ABC-CLIO. pp. 1685. ISBN 978-1-85109-961-0.