สมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงธิเบศรบดินทร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ
เจ้าฟ้ากรมหลวงธิเบศรบดินทร์
สมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้าชั้นตรี
ประสูติพ.ศ. 2296
บุญเมือง
สิ้นพระชนม์18 มิถุนายน พ.ศ. 2328 (32 ปี)
ราชวงศ์จักรี
พระบิดาพระอินทรรักษา (เสม)
พระมารดาสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากรมพระเทพสุดาวดี
ธรรมเนียมพระยศของ
สมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงธิเบศรบดินทร์
การทูลใต้ฝ่าพระบาท
การแทนตนข้าพระพุทธเจ้า
การขานรับพ่ะย่ะค่ะ/เพคะ

สมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงธิเบศรบดินทร์[1] (พ.ศ. 2296 - 18 มิถุนายน พ.ศ. 2328) พระนามเดิม บุญเมือง เป็นพระโอรสพระองค์ที่ 2 ในสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากรมพระเทพสุดาวดี กับพระอินทรรักษา (เสม) ประสูติเมื่อปี พ.ศ. 2296[1] มีพระภราดาและพระภคินี 4 พระองค์ดังนี้

  1. สมเด็จพระเจ้าหลานเธอ เจ้าฟ้ากรมพระอนุรักษ์เทเวศร์ พระนามเดิม ทองอิน ได้รับการเฉลิมพระยศที่ "กรมพระราชวังบวรสถานพิมุข"
  2. สมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงธิเบศรบดินทร์ พระนามเดิม บุญเมือง
  3. สมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงนรินทร์รณเรศ พระนามเดิม ทองจีน เป็นต้นราชสกุลนรินทรางกูร
  4. สมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้าทองคำ พระนามเดิม ทองคำ ได้เป็นเจ้านายฝ่ายในรวมอยู่ในกรมพระยาเทพสุดาวดี

สมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงธิเบศรบดินทร์ได้เป็นพระอภัยสุริยาในรัชสมัยสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี ต่อมาในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชจึงได้รับการเฉลิมพระยศให้เป็นเจ้านายในพระราชวงศ์ พระองค์จึงไปอยู่ที่พระราชวังเดิม กรุงธนบุรี

สมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงธิเบศรบดินทร์ สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 1 เมื่อวันจันทร์ เดือน 8 อุตราสาฒ ขึ้น 12 ค่ำ ปีมะเส็งสัปตศก จ.ศ. 1147 ตรงกับวันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2328 พระชันษา 32 ปี[1]

ทรงมีพระโอรส 2 องค์ คือ

1.หม่อมเจ้าเลื่อน บางแห่งว่าชื่อหม่อมเจ้าเถื่อน (ประสูติเมื่อ พ.ศ. 2321 พระราชทานเพลิง ณ วัดสระเกศ พ.ศ. 2386)

2.หม่อมเจ้าวัน (สิ้นชีพิตักษัย พ.ศ. 2395)

พงศาวลี[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 1.2 สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร. ราชสกุลวงศ์. กรุงเทพฯ : สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร, 2554. 296 หน้า. หน้า 5.