วิลเลอบรอร์ต สแน็ล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วิลเลอบรอร์ต สแน็ลลียึส
วิลเลอบรอร์ด สแน็ล ฟัน โรเยิน (1580–1626)
เกิด13 มิถุนายน ค.ศ. 1580(1580-06-13)
ไลเดิน สาธารณรัฐดัตช์
เสียชีวิต30 ตุลาคม ค.ศ. 1626(1626-10-30) (46 ปี)
ไลเดิน สาธารณรัฐดัตช์
สัญชาติดัตช์
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยไลเดิน
มีชื่อเสียงจากกฎของสเนลล์
อาชีพทางวิทยาศาสตร์
สาขาดาราศาสตร์, คณิตศาสตร์
สถาบันที่ทำงานมหาวิทยาลัยไลเดิน

วิลเลอบรอร์ต สแน็ล ฟัน โรเยิน (ดัตช์: Willebrord Snell van Roijen[1]; 13 มิถุนายน ค.ศ. 1580[2] – 30 ตุลาคม ค.ศ. 1626) หรือ วิลเลอบรอร์ต สแน็ลลียึส (Willebrord Snellius) เป็นนักดาราศาสตร์และนักคณิตศาสตร์ชาวดัตช์ เกิดที่เมืองไลเดิน เขาสืบทอดตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านคณิตศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยไลเดินต่อจากบิดา[3] และคิดค้นวิธีใหม่ในการวัดเส้นรัศมีของโลก[4] นอกจากนี้ เขายังคิดวิธีคำนวณค่าพาย ต่อมาในปี ค.ศ. 1621 เขาค้นพบกฎการหักเหของแสง หรือที่รู้จักในชื่อว่า "กฎของสแน็ล" อย่างไรก็ตาม กฎนี้ได้ถูกค้นพบตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้วในปี ค.ศ. 984 โดยนักวิทยาศาสตร์ชาวมุสลิม อิบน์ ซาห์ล[5][6]

Cyclometricus, 1621

สิ่งสืบเนื่อง[แก้]

ชื่อของสแน็ลได้รับเกียรติให้นำไปตั้งเป็นชื่อแอ่งดวงจันทร์[7]

อ้างอิง[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]