เอ็นเรียกูจิ
| เอ็นเรียกูจิ 延暦寺 | |
|---|---|
 หอกลางเอ็นเรียกูจิ | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| นามภูเขา | ไฮเอซัง |
| นิกาย | เท็นได |
| ศรัทธาต่อ | พระไภษัชยคุรุ (ยากูชิเนียวไร) |
| สร้างเมื่อ | พ.ศ. 1331 |
| สร้างโดย | ไซโช |
| ที่อยู่ | 4220 Sakamoto Honchō, Ōtsu, Shiga |
| ประเทศ |  ญี่ปุ่น |
| เว็บไซต์ | http://www.hieizan.or.jp |
เอ็นเรียกูจิ (ญี่ปุ่น: 延暦寺; โรมาจิ: Enryaku-ji) เป็นวัดพุทธนิกายเท็นได ตั้งอยู่บนเขาเฮเอในเมืองโอตสึ จังหวัดชิงะ ไม่ไกลจากนครเกียวโต ก่อตั้งในต้นยุคเฮอังโดยภิกษุไซโช ซึ่งนำศาสนาพุทธมหายานนิกายเทียนไถจากจีนมาเผยแพร่ในญี่ปุ่นโดยได้รับการสนับสนุนจากจักรพรรดิคัมมุ และกลายเป็นวัดต้นสังกัดของวัดนิกายเท็นไดในญี่ปุ่น และเป็นหนึ่งในวัดสำคัญที่สุดทางประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่น
ยุคมูโรมาจิถือเป็นยุคที่รุ่งเรืองที่สุดของนิกายเท็นได โดยเอ็นเรียกูจิมีวัดสาขาอยู่มากกว่า 3,000 แห่งทั่วญี่ปุ่นและมีกองทัพภิกษุ (僧兵 โซเฮ) ที่ทรงอิทธิพลเป็นของตนเอง ซึ่งเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้ ขุนพลโอดะ โนบูนางะ ผู้ต้องการพิชิตศัตรูและผนวกญี่ปุ่นให้เป็นปึกแผ่น ได้โจมตีและทำลายเอ็นเรียกูจิอย่างสิ้นซากและสังหารภิกษุจำนวนมากในปี ค.ศ. 1571 ฉะนั้น โครงสร้างของเอ็นเรียกูจิในปัจจุบันจึงเป็นโครงสร้างที่สร้างขึ้นในยุคอาซูจิ–โมโมยามะที่ได้ทำการบูรณะขึ้นใหม่ภายหลังญี่ปุ่นเปลี่ยนขั้วอำนาจการปกครอง
เอ็นเรียกูจินั้นมีรายชื่ออยู่ในอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์เกียวโตโบราณ ซึ่งมีสถานะเป็นแหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ระเบียงภาพ[แก้]
-
หอไตรหลวง (大講堂 ไดโกโด) -
ประตูมนจุ (文殊楼 มนจูโร) -
หอระฆัง (鐘楼 โชโร) -
หอกลางโยโกกาวะ (横川中堂 โยโกกาวาชูโด)
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
