โทรศัพท์บ้าน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โทรศัพท์บ้าน

โทรศัพท์บ้าน (อังกฤษ: landline) คือโทรศัพท์ชนิดที่ใช้งานตั้งอยู่กับที่ สื่อสารผ่านสายโลหะหรือใยแก้วนำแสง (ต่างกับโทรศัพท์เคลื่อนที่ซึ่งสื่อสารไร้สายผ่านสัญญาณวิทยุ) เป็นโทรศัพท์ที่ใช้กันตามครัวเรือน ห้างร้าน และสำนักงานทั่วไปในรูปของเครื่องโทรศัพท์ตั้งโต๊ะ โดยมีสายเชื่อมต่อกับโครงข่ายโทรศัพท์พื้นฐานในพื้นที่เพื่อให้สามารถโทรเข้าออกได้ และส่วนใหญ่โทรศัพท์บ้านจะทำงานโดยอาศัยไฟเลี้ยงจากชุมสายโทรศัพท์เพียงอย่างเดียว ทำให้สามารถใช้งานได้ในช่วงเวลาที่ไฟฟ้าดับ

โทรศัพท์บ้านไร้สาย

เครื่องโทรศัพท์บ้านบางชนิดยังสามารถรองรับการทำงานเป็นโทรศัพท์ไร้สาย ซึ่งเครื่องแม่จะต่อกับสายโทรศัพท์ปกติ แต่หูโทรศัพท์จะเชื่อมต่อกับเครื่องแม่ด้วยสัญญาณวิทยุ ทำให้สามารถรับและโทรออกจากที่ใดก็ได้ในบ้านโดยที่ผู้รับไม่ต้องเดินมายกหูที่เครื่อง (แต่เครื่องแม่ของโทรศัพท์บ้านชนิดนี้จะต้องเสียบปลั๊กกับไฟบ้านด้วย ซึ่งจะใช้งานไม่ได้หากไฟฟ้าดับ)