เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 5

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ V
โปสเตอร์ศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 5 โดยมี Randy Savage และ Hulk Hogan เป็นนายแบบ
สมาคมเวิลด์เรสต์ลิงเฟดเดอเรชั่น
วันที่2 เมษายน 1989
เมืองแอตแลนติกซิตี, รัฐนิวเจอร์ซีย์
สถานที่Trump Plaza
ผู้ชม18,946 คน
แท็กไลน์The Mega Powers Explode
ลำดับเหตุการณ์ Pay-per-view
← ก่อนหน้า
รอยัลรัมเบิล (1989)
ถัดไป →
ซัมเมอร์สแลม (1989)
ลำดับเหตุการณ์เรสเซิลเมเนีย
← ก่อนหน้า
เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 4
ถัดไป →
เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 6

เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 5 เป็นการแสดงมวยปล้ำอาชีพแบบ เพย์-เพอร์-วิว (PPV) จัดโดย เวิลด์เรสต์ลิงเฟดเดอเรชั่น (WWF), โดยจัดเมื่อวันที่ 2 เมษายน ค.ศ. 1989 ที่เมือง แอตแลนติกซิตี รัฐนิวเจอร์ซีย์ สหรัฐอเมริกา สนามTrump Plaza เป็นศึกที่รวมการแสดงนักมวยปล้ำของ WWF เอาไว้ทั้งหมด

แมทช์การปล้ำ[แก้]

# แมทช์การปล้ำ กำหนดการปล้ำ เวลา
1 Hercules defeated King Haku (with Bobby Heenan) แมทช์การปล้ำเดี่ยว 06:57
2 The Twin Towers (Akeem และThe Big Boss Man) (พร้อมด้วย Slick) ชนะ The Rockers (Shawn Michaels และ Marty Jannetty) แมทช์การปล้ำแทกทีม 08:02
3 Brutus Beefcake และ Ted DiBiase (พร้อมด้วย Virgil) ดับเบิลเคาน์เอ้าน์ แมทช์การปล้ำเดี่ยว 10:02
4 The Bushwhackers (Luke Williams และ Butch Miller) ชนะ The Fabulous Rougeaus (Jacques และ Raymond) (พร้อมด้วย Jimmy Hart) แมทช์การปล้ำแทกทีม 05:12
5 Mr. Perfect ชนะ The Blue Blazer แมทช์การปล้ำเดี่ยว 05:49
6 Demolition (Ax และ Smash) (c) ชนะ The Powers of Pain (The Warlord และ The Barbarian) และ Mr. Fuji แมทช์การปล้ำแทกทีมฉอนดิแคฟ เพื่อชิงแชมป์WWF Tag Team Championship 07:54
7 Dino Bravo (พร้อมด้วย Frenchy Martin) ชนะ Ronnie Garvin แมทช์การปล้ำเดี่ยว 03:50
8 The Brain Busters (Arn Anderson และ Tully Blanchard) (พร้อมด้วย Bobby Heenan) ชนะ Strike Force (Rick Martel และ Tito Santana) แมทช์การปล้ำแทกทีม 09:16
9 Jake Roberts ชนะ André the Giant (พร้อมด้วย Bobby Heenan) โดบทำฟาล์ว แมทช์การปล้ำเดี่ยว โดยมีBig John Studd เป็นกรรมการพิเศษ 09:36
10 The Hart Foundation (Bret Hart และ Jim Neidhart) ชนะ The Honky Tonk Man และ Greg Valentine (พร้อมด้วย Jimmy Hart) แมทช์การปล้ำแทกทีม 07:37
11 Rick Rude (พร้อมด้วย Bobby Heenan) ชนะ The Ultimate Warrior (c) แมทช์การปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์WWF Intercontinental Championship 09:43
12 Jim Duggan และ Bad News Brown ทำฟาล์วทั้งคู่ แมทช์การปล้ำเดี่ยว 03:48
13 The Red Rooster ชนะ Bobby Heenan (พร้อมด้วย The Brooklyn Brawler) แมทช์การปล้ำเดี่ยว 00:31[1]
14 Hulk Hogan ชนะ Randy Savage (c)^ แมทช์การปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์WWF Championship 17:55

^ Miss Elizabeth was in a neutral corner

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. Clapp, John (2012-04-03). "10 Show of Show Shorties". WWE. สืบค้นเมื่อ 2012-04-05.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]