เครื่องบินบังคับ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เครื่องบินบังคับวิทยุ

เครื่องบินบังคับ คือ ของเล่นอิเล็กทรอนิกส์ชนิดหนึ่ง ที่ใช้เล่นเพื่อผ่อนคลายความเครียด ซึ่งเครื่องบินบังคับนี้มีลักษณะลำตัวเหมือนเครื่องบินทั่วๆไป แต่ย่อขนาดลงมา มีหลากหลายชนิด หลายรูปแบบ บางรุ่นใช้ แบตเตอรี่เป็นพลังงาน และใช้น้ำมันเป็นพลังงาน

ประวัติ[แก้]

เครื่องบินกล่องเสียง (Larynx) ของสถาบัน RAE ขณะเมื่อบรรทุกดินระเบิด ซึ่งจะใช้ยิงดีดตัวส่งขึ้นไปด้วยเครื่องยิงแบบหนังสติ๊กของเรือรบหลวงพิฆาตป้อมปราการ (destroyer HMS Stronghold) เมื่อเดือนกรกฎาคม ปี ค.ศ. 1927 คนที่เห็นนั่งอยู่บนกล่องไม้เป็น ดร. จอร์จ การ์ดเนอร์, ซึ่งต่อมาภายหลังได้เป็นผู้อำนวยการของ RAE[1]

ตัวอย่างแรกของโมเดลอากาศยานที่นำร่องด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์นั้น เป็นโมเดลเรือเหาะที่บรรจุไปด้วยแก๊สไฮโดรเจนซึ่งเกิดขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 โดยได้กำลังทำการบินขณะที่มีการแสดงในหอประชุมดนตรีรอบหอประชุมโรงละครโดยใช้รูปแบบพื้นฐานของการกำเนิดสัญญาณวิทยุด้วยการสปาร์คด้วยประกายไฟฟ้า [2] ในช่วงปี ค.ศ. 1920 สถาบันอากาศยานพระที่นั่ง (Royal Aircraft Establishment) แห่งสหราชอาณาจักร ได้ทำการสร้างและทดสอบอากาศยานไร้นักบินที่มีชื่อว่า Larynx (กล่องเสียง), เป็นเครื่องบินปีกชั้นเดียวซึ่งมีระยะทำการบิน 100 ไมล์ (160 กิโลเมตร)

โมเดลเครื่องบินสเกลวิทยุบังคับ[แก้]

บางทีอาจจะเป็นรูปแบบที่เหมือนจริงมากที่สุดของโมเดลอากาศยาน() ในวัตถุประสงค์หลักที่จะทำซ้ำในการออกแบบอากาศยานอย่างเต็มรูปแบบจากประวัติศาสตร์การบิน สำหรับการทดสอบการบินของการออกแบบในอนาคตหรือแม้กระทั่งไม่เคยตระหนักถึงการสร้าง "ที่นำเสนอ" เครื่องบินสเกลซึ่งเป็นวิทยุบังคับ

อ้างอิง[แก้]

  1. The Evolution of the Cruise Missile by Werrell, Kenneth P. เก็บถาวร 2007-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน see PDF page 29
  2. Boddington, David (2004). Radio-Controlled Model Aircraft. Crowood Press. ISBN 1-86126-679-0. Chapter 1.