ฮิโรกิ อิโอกะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฮิโรกิ อิโอกะ
ฉายาไอ้ก้านยาว
รุ่นมินิมัมเวท
ไลท์ฟลายเวท
ฟลายเวท
ซูเปอร์​ฟลายเว​ท​
ส่วนสูง172 เซนติเมตร​
เกิด8 มกราคม พ.ศ. 2511
ซาไก จังหวัดโอซากะ
ชกทั้งหมด42
ชนะ33
ชนะน็อก17
แพ้8
เสมอ1
ผู้จัดการกรีน สึดะ
ค่ายมวยกรีนสึดะ บ็อกซิงยิม
เทรนเนอร์มิยากิ "แม็ก" คูริฮาระ
เอ็ดเวิร์ด ทาวเซนด์
อิสมาเอล ซาลัส
เฆร์มัน โตร์เรส

ฮิโรกิ อิโอกะ (ญี่ปุ่น: 井岡弘樹; โรมาจิ: Ioka Hiroki) นักมวยสากลชาวญี่ปุ่น เกิดเมื่อ 8 มกราคม พ.ศ. 2511 ที่ซาไก จังหวัดโอซากะ สถิติการชก 42 ครั้ง ชนะ 33 (น็อค 17) เสมอ 1 แพ้ 8

ประวัติ[แก้]

อิโอกะขึ้นชกมวยสากลครั้งแรกเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2529 ชนะน็อค ฮิโรชิ ยูโดะ ยก 2 จากนั้น ชกชนะรวดจนได้ครองแชมป์ประเทศญี่ปุ่นเมื่อ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2530 ชนะคะแนน เค็นจิ โอโนะ ในปีนั้นเอง ตำแหน่งแชมป์โลกของสภามวยโลกรุ่นสตอเวทว่างลง อิโอกะจึงได้ชิงแชมป์ที่ว่างกับใหม่ ธนบุรีฟาร์ม และเป็นฝ่ายชนะคะแนน ได้แชมป์โลกมาครอง ทำสถิติเป็นนักมวยสากลชาวญี่ปุ่นอายุน้อยที่สุดที่สามารถคว้า​แชมป์โลกในอายุ 18 ปี

ป้องกันตำแหน่งไว้ได้ 1 ครั้งก่อนจะมาชกป้องกันตำแหน่งกับนภา เกียรติวันชัย ซึ่งผลการชกจบลงแบบเสมอกันอย่างน่ากังขา จึงชกแก้มือกันอีกครั้ง คราวนี้ อิโอกะเป็นฝ่านแพ้คะแนนนภา เกียรติวันชัยไป เมื่ออิโอกะขอแก้มืออีกครั้ง ปรากฏว่าเป็นฝ่ายถูกนภาไล่ชกจนเป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอไปในยกที่ 11

หลังจากนั้น อิโอกะเลื่อนขึ้นไปชกในรุ่นไลท์ฟลายเวท และเป็นฝ่ายคว้าแชมป์โลกของสมาคมมวยโลกมาครองได้ เมื่อเป็นฝ่ายชนะคะแนน ยู มย็อง-อูได้อย่างพลิกความคาดหมาย ป้องกันแชมป์ไว้ได้สองครั้ง ก่อนจะเสียแชมป์คืนให้ยูไปอีก หลังจากนั้น อิโอกะหวังสร้างประวัติศาสตร์เป็นแชมป์โลก 3 รุ่นของญี่ปุ่น โดยขึ้นมาชกในรุ่นฟลายเวท และชิงแชมป์โลกของสมาคมมวยโลกรุ่นฟลายเวทถึง 3 ครั้ง แต่ก็แพ้ให้ดาบิด กริมัน แสน ส.เพลินจิตและโฮเซ โบนิยาไป จากนั้น อิโอกะขึ้นไปชิงแชมป์โลกของสมาคมวยโลกรุ่นจูเนียร์แบนตัมเวท แต่ก็แพ้คะแนนซาโตชิ อิดะอีก อิโอกะขึ้นชกมวยครั้งสุดท้ายเมื่อ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2541 แพ้ทีเคโอ​ มาซาโมริ โทกูยามะ ยก 5 จากนั้นก็แขวนนวมไป

เกียรติประวัติ[แก้]

  • แชมป์ญี่ปุ่นรุ่นมินิมัมเวท (2530)
  • แชมป์โลก WBC รุ่นสตรอว์เวท
    • ชิง (ที่ว่าง) 18 ตุลาคม 2530 ชนะคะแนน ใหม่ ธนบุรีฟาร์ม ( ไทย) ที่ หอประชุมมหาวิทยาลัยคินได โอซากะ จังหวัดโอซากะ ประเทศญี่ปุ่น
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 31 มกราคม 2531 ชนะทีเคโอ อี คย็อง-ย็อน (ธงของประเทศเกาหลีใต้ เกาหลีใต้) ยก 12 ที่ โอซากะโจฮอล โอซากะ จังหวัดโอซากะ ประเทศญี่ปุ่น
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 5 มิถุนายน 2531 เสมอกับ นภา เกียรติวันชัย ( ไทย) ที่ หอประชุมมหาวิทยาลัยคินได โอซากะ จังหวัดโอซากะ ประเทศญี่ปุ่น
    • เสียแชมป์ 13 พฤศจิกายน 2531 แพ้คะแนน นภา เกียรติวันชัย ( ไทย) ที่ ศูนย์กีฬาในร่มจังหวัดโอซากะ โอซากะ จังหวัดโอซากะ ประเทศญี่ปุ่น
  • แชมป์โลก WBA รุ่นจูเนียร์ฟลายเวท
    • ชิง 17 ธันวาคม 2534 ชนะคะแนน ยู มย็อง-อู (ธงของประเทศเกาหลีใต้ เกาหลีใต้) ที่ ศูนย์กีฬาในร่มจังหวัดโอซากะ โอซากะ จังหวัดโอซากะ ประเทศญี่ปุ่น
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 31 มีนาคม 2535 ชนะคะแนน โนเอล ทูนาเกา​ ( ฟิลิปปินส์) ที่ ศูนย์กีฬาในร่มสาธารณะเมืองคิตะกีวชู คิตะกีวชู จังหวัดฟูกูโอกะ​ ประเทศญี่ปุ่น
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 15 มิถุนายน 2535 ชนะคะแนน คิม บง-จุน (ธงของประเทศเกาหลีใต้ เกาหลีใต้)​ ที่ ศูนย์กีฬาในร่มจังหวัดโอซากะ โอซากะ จังหวัดโอซากะ ประเทศญี่ปุ่น
    • เสียแชมป์ 18 พฤศจิกายน 2535 แพ้คะแนน ยู มย็อง-อู (ธงของประเทศเกาหลีใต้ เกาหลีใต้) ที่ ศูนย์กีฬาในร่มจังหวัดโอซากะ โอซากะ โอซากะ ประเทศญี่ปุ่น
  • เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ

อ้างอิง[แก้]

  • ฅนเหล็ก. ฮิโรกิ อิโอกะ แชมป์โลกสองตำแหน่งของญี่ปุ่น. นิตยสารมวยโลก ปีที่ 30 ฉบับที่ 1446 23-29 พฤษภาคม 2555 หน้า 48 – 49
  • สถิติการชก boxrec.com (อังกฤษ)

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ฮิโรกิ_อิโอกะ&oldid=10882785"