ฮาร์วีย์ มิลก์

ฮาร์วีย์ มิลก์
ฮาร์วีย์ มิลก์
	มิลก์ ในปี ค.ศ. 1978
สมาชิกคณะกรรมการกำกับดูแลซานฟรานซิสโก เขต 5
	ดำรงตำแหน่ง; 8 มกราคม 1978 – 27 พฤศจิกายน 1978
ก่อนหน้า	ดิสทริกต์ คริเอเอ็ด
ถัดไป	แฮร์รี่ บริตต์
เขตเลือกตั้ง	The Castro; Haight-Ashbury; Duboce Triangle; Noe Valley
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ฮาร์วี่ย์ เบอร์นาร์ด มิลก์; 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1930; วู้ดมีเรค
เสียชีวิต	พฤศจิกายน 27, 1978 (48 ปี); ซานฟรานซิสโก
ลักษณะการเสียชีวิต	ถูกลอบสังหาร
พรรคการเมือง	พรรคริพับลิกัน (ก่อน 1972) ; พรรคเดโมแครต
ที่อยู่อาศัย	ซานฟรานซิสโก
ศิษย์เก่า	มหาวิทยาลัยอัลบานี
วิชาชีพ	นักการเมือง นักธุรกิจ
รางวัล	2009 (หลังจากเสียชีวิต)
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้	สหรัฐ
สังกัด	กองทัพเรือสหรัฐ
ประจำการ	1951–1955
ยศ	เรือเอก (ด้อยอาวุโส)
หน่วย	USS Kittiwake (ASR-13)

ฮาร์วี่ย์ เบอร์นาร์ด มิลก์ (อังกฤษ: Harvey Milk; 22 พฤษภาคม 1930 – 27 พฤศจิกายน 1978) เป็นนักการเมืองชาวอเมริกันคนแรกที่เปิดเผยว่าเป็นเกย์ เขาเกิดและโตที่นิวยอร์กแต่ต่อมาย้ายมาอยู่ที่ซานฟรานซิสโกเปิดร้านขายกล้องถ่ายรูปในย่านแคสโตร กับแฟนหนุ่มสกอตต์ สมิธ ในช่วงต้นปี ค.ศ. 1970 เป็นคดีที่รัฐบาลโดนจับได้ว่าเข้าไปจารกรรมข้อมูลของคู่แข่งฝ่ายตรงข้าม ทำให้ประธานาธิบดีริชาร์ด นิกสันต้องลาออก มิลก์จึงลงสมัครชิงเก้าอี้สภาที่ปรึกษาของเมืองและตำแหน่งทางการเมืองอื่นอีกหลายครั้ง แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จจนในปี ค.ศ. 1977 เขาได้รับเลือกให้เข้าไปนั่งในสภาที่ปรึกษาแห่งซานฟรานซิสโก

หลังจากดำรงตำแหน่งทางการเมืองมาระยะหนึ่ง เขาได้มีเรื่องบาดหมางกับแดน ไวท์คู่แข่งทางการเมืองที่เกลียดเกย์ ทำให้มิลก์ถูกไวท์ยิงในระยะเผาขนจนเสียชีวิตกับนายกเทศมนตรีซานฟรานซิสโก วิกเตอร์ การ์เบอร์

แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ของเขาในการเมือง แต่มิลก์ได้กลายเป็นไอคอนมรณสักขีในชุมชนเกย์ซานฟรานซิสโก^{[note 1]} ในปี ค.ศ. 2002 เขาถูกเรียกว่า "บุคคลที่มีชื่อเสียงมากที่สุดและสำคัญมากที่สุดของกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ ตั้งแต่การเลือกตั้งที่เคยมีมาในสหรัฐ"^[2] หลังจากเสียชีวิต ในปี ค.ศ. 2009 มิลก์ได้รับเครื่องอิสริยาภรณ์เหรียญอิสรภาพประธานาธิบดี

อ้างอิง[แก้]

↑ http://www.safeschoolscoalition.org/HarveyMilkDay/Biography.html
↑ Smith and Haider-Markel, p. 204.

หมายเหตุ[แก้]

↑ Milk was described as a martyr by news outlets as early as 1979, by biographer Randy Shilts in 1982, and University of San Francisco professor Peter Novak in 2003. United Press International [October 15, 1979]; printed in the Edmonton Journal, p. B10; Skelton, Nancy; Stein, Mark [October 22, 1985]. S.F. Assassin Dan White Kills Himself, Los Angeles Times, Retrieved on February 3, 2012.; Shilts, p. 348; Nolte, Carl [November 26, 2003]. "City Hall Slayings: 25 Years Later", The San Francisco Chronicle, p. A-1.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Harvey Milk
วิกิคำคม มีคำคมที่กล่าวโดย หรือเกี่ยวกับ Harvey Milk
Harvey Milk Foundation
Official Harvey Milk Day Website เก็บถาวร 2011-08-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
The James C. Hormel Gay & Lesbian Center at the San Francisco Public Library เก็บถาวร 2006-05-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน holds the Harvey Milk Archives–Scott Smith Collection.
Harvey Milk photo history by Strange de Jim, with photos by Daniel Nicoletta
Harvey Milk, Second Sight: Personal Photographs
Significant collection of photographs and Milk history เก็บถาวร 2008-09-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
Harvey Milk City Hall Memorial Organization dedicated to placing a bust of Harvey Milk in San Francisco's City Hall.
The Gay, Lesbian, Bisexual, Transgender Historical Society Holds artifacts of Milk, including the suit he was wearing when shot by Dan White
Harvey Milk Center for the Arts เก็บถาวร 2011-08-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
Harvey Milk: What His Presidential Medal of Freedom Means to All Americans by Chuck Wolfe
The Unknown Adventures of Harvey Milk in Dallas เก็บถาวร 2013-08-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน by Vince Emery

ก่อนหน้า		ฮาร์วีย์ มิลก์		ถัดไป
ดิสทริกต์ คริเอเอ็ด		สมาชิกคณะกรรมการกำกับดูแลซานฟรานซิสโก เขต 5 (8 มกราคม – 27 พฤศจิกายน 2521)		แฮร์รี่ บริตต์

[1] ttp://www.safeschoolscoalition.org/HarveyMilkDay/Biography.html

[3] Smith and Haider-Markel, p. 204.

[2] Milk was described as a martyr by news outlets as early as 1979, by biographer Randy Shilts in 1982, and University of San Francisco professor Peter Novak in 2003. United Press International [October 15, 1979]; printed in the Edmonton Journal, p. B10; Skelton, Nancy; Stein, Mark [October 22, 1985]. S.F. Assassin Dan White Kills Himself, Los Angeles Times, Retrieved on February 3, 2012.; Shilts, p. 348; Nolte, Carl [November 26, 2003]. "City Hall Slayings: 25 Years Later", The San Francisco Chronicle, p. A-1.

[1]

[note 1]

[2]