อักษรลิเนียร์เอ
อักษรลิเนียร์เอ ใช้เขียนในช่วง 1,257 – 907 ปีก่อนพุทธศักราช มีสัญญลักษณ์ 60 ตัวแสดงพยางค์ และอีก 60 ตัวแสดงเสียงและสื่อถึงความหมาย ส่วนใหญ่ใกล้เคียงกับอักษรลิเนียร์บี เขียนในแนวนอน จากซ้ายไปขวา บนแผ่นดินเหนียว ซึ่งอาจใช้จดบันทึกในการค้าขาย
การค้นพบ[แก้]
ในปี พ.ศ. 2443 นักโบราณคดี เซอร์ อาร์เธอร์ อีแวนส์ พบจารึกแผ่นดินเหนียวจำนวนมาก ซึ่งเขียนด้วยเครื่องหมายแปลก ๆ ที่นอสซอส เกาะครีท อีวานส์เชื่อว่า เขาค้นพบพระราชวังของพระเจ้าไมเนอร์ และเขาวงกตแห่งมิโนทอร์ เขาจึงตั้งชื่อภาษาและจารึกนั้นว่าไมนอส (Minuan) เขาพยายามถอดความจารึกเหล่านั้น แต่ทำได้น้อยมาก เขาตั้งสมมติฐานว่า ในจารึกมีระบบการเขียนที่แตกต่างกัน 3 ระบบ คือ อักษรไฮโรกลิฟฟิก อักษรลิเนียร์เอ และอักษรลิเนียร์บี อักษรไฮโรกลิฟฟิก ปรากฏเฉพาะส่วนที่เป็นตราประทับ และพอจะถอดความได้บ้าง อักษรลิเนียร์เอยังถอดความไม่ได้ แต่น่าจะมาจากอักษรไฮโรกลิฟฟิก อักษรลิเนียร์บีน่าจะมาจากอักษรลิเนียร์เอ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างอักษรทั้งสอง ยังไม่ชัดเจน
อ้างอิง[แก้]
- (อังกฤษ) อักษรลิเนียร์เอ-omniglot
