สหพันธ์มวยภาคตะวันออกไกลและแปซิฟิก
| ชื่อย่อ | OPBF |
|---|---|
| ก่อตั้ง | พ.ศ. 2495 (ในนาม OBF) |
| ประเภท | สหพันธ์กีฬานานาชาติ |
| สํานักงานใหญ่ | ประเทศญี่ปุ่น |
| ที่ตั้ง | |
ภูมิภาคที่รับผิดชอบ | เอเชียและโอเชียเนีย |
สมาชิก | 16 ชาติ (3 ภูมิภาค) |
ภาษาทางการ | ภาษาอังกฤษ |
| สังกัด | สภามวยโลก |
| เว็บไซต์ | http://www.opbf.info/ |
| หมายเหตุ | OPBF สถาปนาครั้งแรกในนาม "สหพันธ์มวยภาคตะวันออกไกล" |
สหพันธ์มวยภาคตะวันออกไกลและแปซิฟิก (อังกฤษ: Oriental & Pacific Boxing Federation; ชื่อย่อ: OPBF) ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2498 และเข้าเป็นสมาชิกของสภามวยโลก (WBC) ใน พ.ศ. 2506 สมาชิกของ OPBF ได้แก่ออสเตรเลีย ฟิจิ กวม ฮาวาย ฮ่องกง อินโดนีเซีย ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ มองโกเลีย นิวซีแลนด์ ฟิลิปปินส์ กลุ่มประเทศสหภาพสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียต ไต้หวัน ซามัว ไทย และตองงา สำนักงานใหญ่อยู่ที่ญี่ปุ่น
ประวัติ[แก้]
ในระยะเริ่มแรกของมวยสากลในทวีปเอเชียยังไม่มีการชิงแชมป์ระดับภูมิภาคที่เป็นทางการ มีบันทึกของสภามวยโลกระบุว่ามีการแข่งขันชิงแชมป์มวยสากลภาคตะวันออกเป็นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2495 โดยกาเบรียล อิลอร์เด ชนะ ฮิโรชิ โอริงูจิ ได้ครองแชมป์รุ่นไลท์เวท ในเดือนพฤศจิกายนปีเดียวกันลาร์รี่ บาตาน (ฟิลิปปินส์) ชนะ อากิโยชิ อากาซาวะ (ญี่ปุ่น) ได้ครองแชมป์รุ่นเฟเธอร์เวท
อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีการรับรองตำแหน่งแชมป์อย่างเป็นทางการจนกระทั่งมีการจัดตั้งสถาบันมวยแห่งแรกในเอเชียเมื่อ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2497 ในชื่อสหพันธ์มวยภาคตะวันออกไกล (OBF) ที่โตเกียวจากการประชุมของตัวแทนจากญี่ปุ่น (ยาชิโยะ มานาเบะ) ฟิลิปปินส์ (อัลเฟรโด กิโดเต) และไทย (พร พาณิชภักดี) ประธานของ OBF คนแรกคือมานูเอล นีโตจากฟิลิปปินส์ ผลจากการประชุมครั้งนี้ได้จัดให้มีการชกเป็นมหกรรมของแชมป์ภาคตะวันออกที่มะนิลาเมื่อ 3 และ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2498 ผู้ได้ครองแชมป์ในครั้งนั้นได้แก่
- รุ่นฟลายเวท แดนนี่ คิด
- รุ่นแบนตัมเวท เคอิจิ โคมูโระ
- รุ่นเฟเธอร์เวท ชิเงจิ คาเนโอะ
- รุ่นไลท์เวท เลียว อลอนโซ่
- รุ่นเวลเตอร์เวท สมเดช ยนตรกิจ
- รุ่นมิดเดิลเวท ฮาจิโร ทัตสึมิ
การประชุมของ OBF ครั้งแรกจัดขึ้นเมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2500 โดยมีตัวแทนจากไทย ญี่ปุ่น ฟิลิปปินส์และสมาชิกใหม่คือเกาหลีใต้เข้าร่วม จำนวนสมาชิกได้เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จน พ.ศ. 2520 ออสเตรเลียเข้าเป็นสมาชิก[1]และเปลี่ยนชื่อเป็น OPBF เพื่อรวมภูมิภาคแปซิฟิกตอนใต้เข้ามาด้วย จนมีสมาชิก 16 ประเทศในปัจจุบัน
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Boxing Bodies: A Brief Chronology and Rundown", International Boxing Digest, 40, no. 1: 58, January 1998
- ประวัติ OPBF เก็บถาวร 2008-07-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- http://www.opbf.net/index.html เก็บถาวร 2008-05-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน