วิล์ม โฮเซินเฟ็ลท์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วิล์ม โฮเซินเฟ็ลท์
ชื่อเกิดวิลเฮ็ล์ม อาดัลแบร์ท โฮเซินเฟ็ลท์
เกิด2 พฤษภาคม ค.ศ. 1895(1895-05-02)
มัคเคินท์เซ็ล ปรัสเซีย จักรวรรดิเยอรมัน
เสียชีวิต13 สิงหาคม ค.ศ. 1952(1952-08-13) (57 ปี)
สตาลินกราด สหภาพโซเวียต
รับใช้ เยอรมนี
 ไรช์เยอรมัน
Branchกองทัพบก
ประจำการ1914–1917
1939–1945
หน่วยGuard Battalion 660
การยุทธ์สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
สงครามโลกครั้งที่สอง
บำเหน็จกางเขนเหล็กชั้นสอง

วิลเฮ็ล์ม อาดัลแบร์ท โฮเซินเฟ็ลท์ (เยอรมัน: Wilhelm Adalbert Hosenfeld) นายทหารบกชาวเยอรมัน เคยรบในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งในแนวรบด้านตะวันออก เขาได้รับบาดเจ็บหนักและได้รับการปลดจากกองทัพในปี 1917 จากนั้นทำงานเป็นครูสอนหนังสือในโรงเรียนชนบท

เมื่อสงครามโลกครั้งที่สองปะทุในปี 1939 เขากลับเข้าประจำการในกองทัพอีกครั้ง และได้สังกัดกองบัญชาการภาคสนามวอร์ซอ ในฐานะนายทหารกองหนุนชั้นยศร้อยเอก ซึ่งในช่วงนี้ เขาเขียนจดหมายถึงภรรยาหลายฉบับ ซึ่งมีเนื้อหาวิจารณ์ระบอบนาซีและนโยบายการยึดครองของเยอรมนี เขายังให้ความช่วยเหลือในการหลบซ่อนหรือช่วยชีวิตชาวโปแลนด์ตลอดจนชาวยิวหลายคน หนึ่งในนั้นคือนักเปียโนที่มีชื่อว่า ววาดึสวัฟ ชปิลมัน ซึ่งกำลังซ่อนตัวเอาชีวิตรอดในซากตึกในวอร์ซอในช่วงปลายปี 1944 เขาตกเป็นเชลยศึกของกองทัพแดงและเสียชีวิตระหว่างถูกสหภาพโซเวียตคุมขังในปี 1952

ในเดือนตุลาคม 2001 โฮเซินเฟ็ลท์ผู้วายชนม์ได้รับมอบเครื่องราชอิสริยาภรณ์โปแลนด์จากเลกซ์ คัชชินสกี ประธานาธิบดีโปแลนด์ ในเดือนมิถุนายน 2009 เขาได้รับการยอมรับหลังการเสียชีวิตของเขาในยัดวาเชม (อนุสรณ์สถานอย่างเป็นทางการของอิสราเอลต่อผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของนาซี) ในฐานะที่เป็นหนึ่งในผู้ชอบธรรมในหมู่เชื้อชาติ (Righteous Among the Nations) เรื่องราวของเขาระหว่างสงครามได้รับการถ่ายทอดผ่านภาพยนตร์ สงคราม ความหวัง บัลลังก์ เกียรติยศ