ราชวงศ์กอญัร
ราชวงศ์กอญัร (อังกฤษ: Qajar dynasty; เปอร์เซีย: دودمان قاجار Dudmân-e Qâjâr, อาเซอร์ไบจาน: Qacarlar قاجارلار)[a]) เป็นราชวงศ์อิหร่าน[1] ที่มีเชื้อสายเติร์ก[2][3][4][5] โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากเผ่ากอญัร และได้ปกครองอิหร่านตั้งแต่ปี 1789 ถึง 1925[6][7] วงศ์กอญัรควบคุมอิหร่านได้หลังโค่นล้มชาห์ราชวงศ์แซนด์ (Zand) และราชวงศ์อัฟชาริด (Afsharid)
เชิงอรรถ[แก้]
- ↑ Also romanized as Ghajar, Kadjar, Qachar etc.
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Abbas Amanat, The Pivot of the Universe: Nasir Al-Din Shah Qajar and the Iranian Monarchy, 1831–1896, I. B. Tauris, pp 2–3
- ↑ Cyrus Ghani. Iran and the Rise of the Reza Shah: From Qajar Collapse to Pahlavi Power, I. B. Tauris, 2000, ISBN 1-86064-629-8, p. 1
- ↑ William Bayne Fisher. Cambridge History of Iran, Cambridge University Press, 1993, p. 344, ISBN 0-521-20094-6
- ↑ Dr Parviz Kambin, A History of the Iranian Plateau: Rise and Fall of an Empire, Universe, 2011, p. 36, online edition.
- ↑ Jamie Stokes and Anthony Gorman, Encyclopedia of the Peoples of Africa and the Middle East, 2010, p. 707, Online Edition: "The Safavid and Qajar dynasties, rulers in Iran from 1501 to 1722 and from 1795 to 1925 respectively, were Turkic in origin."
- ↑ Abbas Amanat, The Pivot of the Universe: Nasir Al-Din Shah Qajar and the Iranian Monarchy, 1831–1896, I. B. Tauris, pp 2–3; "In the 126 years between the fall of the Safavid state in 1722 and the accession of Nasir al-Din Shah, the Qajars evolved from a shepherd-warrior tribe with strongholds in northern Iran into a Persian dynasty."
- ↑ Choueiri, Youssef M., A companion to the history of the Middle East, (Blackwell Ltd., 2005), 231,516.