ภาคตะวันตกเฉียงเหนือ (เวียดนาม)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ที่ตั้งของภาคตะวันตกเฉียงเหนือของเวียดนาม

ภาคตะวันตกเฉียงเหนือ (เวียดนาม: Tây Bắc; อังกฤษ: Northwest) เป็นหนึ่งในภูมิภาคของประเทศเวียดนาม ตั้งอยู่ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศซึ่งมีภูมิประเทศเป็นภูเขา ภาคนี้ประกอบด้วยสี่จังหวัดหลักคือ จังหวัดเดี่ยนเบียน, จังหวัดลายเจิว, จังหวัดเซินลา และจังหวัดฮหว่าบิ่ญ ส่วนอีกสองจังหวัดคือ จังหวัดหล่าวกายและจังหวัดเอียนบ๊าย บางครั้งจะได้รับการจัดเป็นส่วนหนึ่งของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภูมิภาคนี้มีประชากรประมาณสองล้านห้าแสนคน ติดพรมแดนประเทศลาวและประเทศจีนและเป็นหนึ่งในสามทางภูมิศาสตร์ย่อยภูมิภาคตามธรรมชาติของภาคเหนือของเวียดนาม (อีกสองภูมิภาคย่อยเป็นภาคตะวันออกเฉียงเหนือและดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแดง)

จังหวัด[แก้]

สถิติของภาคตะวันตกเฉียงเหนือ
จังหวัด เมืองหลัก ประชากร
(สำมะโน 1 เมษายน 2009)
พื้นที่
(ตร.กม.)
เดี่ยนเบียน เดียนเบียนฟู 459,100 9,562.5
ฮหว่าบิ่ญ ฮหว่าบิ่ญ 820,400 4,684.2
ลายเจิว ลายเจิว 319,900 9,112.3
เซินลา เซินลา 1,007,500 14,174.4
หล่าวกาย หล่าวกาย 613,075 6,357
เอียนบ๊าย เอียนบ๊าย 740,905 6,882.9

ดูเพิ่ม[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]