ฟอน

ภาพวาดฟอนกำลังเป่าขลุ่ย

ฟอน (อังกฤษ: faun; ละติน: faunus, เฟานุส; กรีกโบราณ: φαῦνος, เพาโนส) เป็นสัตว์ในเทพปกรณัมโรมัน ท่อนบนจากศีรษะลงไปถึงเอวเป็นมนุษย์แต่มีเขาและหูของแพะ ท่อนล่างจากเอวถึงเท้าเป็นแพะ อาศัยอยู่ในป่า มีความเกี่ยวข้องกับเซเทอร์ในเทพปกรณัมกรีก

ที่มา

ชาวโรมันเชื่อว่า ฟอนสร้างความกลัวให้แก่มนุษย์ที่กำลังเดินทางในสถานที่ที่เปลี่ยว และห่างไกลจากเมือง แต่สามารถช่วยบอกทางให้แก่มนุษย์ที่กำลังหลง สิ่งนี้พบได้ในนิทานเรื่อง เซเทอร์และนักเดินทาง (The Satyr and the Traveller) ซื่งชื่อเรื่องในภาษาละตินคือ เฟานุส (Faunus; แปลว่า ฟอน ในภาษาละติน) เดิมที ฟอนกับเซเทอร์เป็นสัตว์ที่ต่างกันมาก คือ ฟอนเป็นสัตว์ครึ่งมนุษย์ครึ่งแพะ ส่วนเซเทอร์เป็นคนแคระที่อัปลักษณ์ อ้วนล่ำสัน และมีขนมาก หรือบางทีเชื่อว่าเป็นคนป่ามีหูและหางของม้าหรือลา นอกจากนี้ เคยเชื่อกันว่าเซเทอร์มีเสน่ห์กับมนุษย์เพศหญิงมากกว่าฟอน และฟอนไม่ฉลาดเหมือนเซเทอร์

มากไปกว่านี้ ศาสนาโรมันโบราณมีเทพเจ้าชื่อ เฟานุส (Faunus) ซึ่งมักมีความเกี่ยวข้องกับป่าไม้ปกคลุมด้วยมนต์วิเศษ, เทพเจ้ากรีกชื่อว่า แพน (Pan) , และเทพเจ้าหญิงชื่อว่า เฟานา (Fauna) ซึ่งเป็นมนุษย์แพะ

ดูเพิ่ม

• เซเทอร์