ฟรันซิสโก เด อาซิส เด บอร์บอน
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
| ฟรันซิสโก เด อาซิส | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| ดยุกแห่งการ์ดิซ | |||||
 พระฉายาลักษณ์ ฉายเมื่อ พ.ศ.2403 | |||||
| พระมหากษัตริย์พระราชสวามีแห่งสเปน | |||||
| ดำรงพระยศ | 10 ตุลาคม 2389 - 19 กันยายน พ.ศ. 2411 | ||||
| ก่อนหน้า | มาเรีย คริสตินา (พระราชินี) | ||||
| ถัดไป | มาเรีย วอตโตเรีย เดล ปอซโซ (พระราชินี) | ||||
| พระราชสมภพ | 13 พฤษภาคม 2365 | ||||
| สวรรคต | 17 เมษายน พ.ศ. 2445 (79 ปี) | ||||
| คู่อภิเษก | สมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 2 แห่งสเปน | ||||
| พระราชบุตร | อินฟันตาอิซาเบล เคาน์เตสแห่งจิเจนติ พระเจ้าอัลฟอนโซที่ 12 แห่งสเปน อินฟันตามาเรีย เดล ปิลาร์แห่งสเปน อินฟันตามาเรีย ดี ลา ปาซแห่งสเปน อินฟันตาอูลาเลียแห่งสเปน | ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | บูร์บง | ||||
| พระราชบิดา | อินฟันเตฟรานซิสโก เด พอลลา ดยุกแห่งกาดิซ | ||||
| พระราชมารดา | เจ้าหญิงลุยซา ชาร์ลอตตาแห่งเนปิลส์และซิซิลี | ||||
ฟรันซิสโก เด อาซิส เด บอร์บอน (สเปน: Francisco de Asís de Borbón) ภายหลังทรงดำรงพระราชอิสริยยศ พระเจ้าฟรันซิสโก พระราชสวามีแห่งสเปน (Rey don Francisco, El Rey Consorte de España) เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม 2365 เป็นพระโอรสใน อินฟันเตฟรานซิสโก เด พอลลา ดยุกแห่งกาดิซ และ เจ้าหญิงลุยซา ชาร์ลอตตาแห่งเนปิลส์และซิซิลี มีพระอิสริยยศและฐานันดรเดิมที่ ซูอัลเตซาเรอัล อินฟันตาฟรันซิสโกแห่งสเปน เป็นพระราชนัดดาในพระเจ้าการ์โลสที่ 4 แห่งสเปน
อภิเษกสมรสและพระราชบุตร[แก้]
พระองค์ทรงเข้าพระราชพิธีอภิเษกสมรสกับสมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 2 แห่งสเปน พระญาติชั้นที่หนึ่ง เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 2389 และทรงร่วมกับพระอัครมเหสีปกครองประเทศ ทั้ง 2 มีพระราชบุตร 12 พระองค์ แต่มีเพียง 5 พระองค์ที่ทรงเจริญพระชนม์คือ
- อินฟันตาอิซาเบล เคาน์เตสแห่งจิเจนติ
- พระเจ้าอัลฟอนโซที่ 12 แห่งสเปน
- อินฟันตามาเรีย เดล ปิลาร์แห่งสเปน
- อินฟันตามาเรีย ดี ลา ปาซแห่งสเปน
- อินฟันตาอูลาเลียแห่งสเปน
บั้นปลายพระชนม์ชีพ[แก้]
ในปี พ.ศ.2407 ฟรันซิสโก ทรงดำรงตำแหน่งเป็นประธานสภาองคมนตรีแห่งสเปน(Consejo del Reino)
ในปี พ.ศ.2411 ฟรันซิสโก ทรงถูกเนรเทศพร้อมด้วยสมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 2 พระอัครมเหสี ไปยังฝรั่งเศส และใช้พระนามแฝงว่า เคานต์แห่งโมราตาลา จนวันที่ 25 มิถุนายน พ.ศ.2413 สมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 2 ทรงสละราชสมบัติ ด้วยพระบรมราชานุเคราะห์ของพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 12 พระราชโอรสผู้เถลิงราชสมบัติเป็นพระมหากษัตริย์แห่งสเปนในปี 2417 แต่ในเวลานั้น สมเด็จพระเจ้าฟรันซิสโก พระราชสวามี ก็ทรงแยกทางกับสมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบล และทรงกลายเป็นพระสหายที่ดีต่อกัน
พ.ศ.2424 ได้ทรงเสด็จไปประทับอยู่ที่ปราสาทแห่งเอปิเนซูร์ไซน์ ฝรั่งเศส(Château de Épinay-sur-Seine) เสด็จสวรรคตเมื่อ พ.ศ.2445 โดยมีสมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบล อดีตพระอัครมเหสี กับ เจ้าหญิงอีซาเบลและเจ้าหญิงอูลาเลีย พระราชธิดา ทรงประทับอยู่ข้างพระแท่นขณะสวรรคต[1]
พระราชอิสริยยศ[แก้]
ฟรันซิสโก ทรงดำรงพระอิสริยยศ ดังนี้
- 13 พฤษภาคม ค.ศ.1822 - 28 ธันวาคม ค.ศ.1823: เซญญอร์ ดยุกแห่งการ์ดิซ (Excelentísimo Señor Duque de Cádiz)[2]
- 28 ธันวาคม ค.ศ.1823 - 10 ตุลาคม 1846: ซูอัลเตซาเรอัลเอลเซเรนิซิโมเซญญอร์ ฟรันซิสโกแห่งอาซิส อินฟันเตแห่งสเปน (Su Alteza Real el Serenísimo Señor don Francisco de Asís, Infante de España).[3][2]
- 10 ตุลาคม ค.ศ.1846 - 25 มิถุนายน ค.ศ.1870: ซูมาเฆสตัด พระมหากษัตริย์พระราชสวามีแห่งสเปน (Su Majestad el Rey)[4]
- 25 มิถุนายน ค.ศ.1870 - 17 เมษายน ค.ศ.1902: ซูมาเฆสตัด พระเจ้าฟรันซิสโก เด อาซิส พระมหากษัตริย์พระราชสวามีแห่งสเปน (Su Majestad el Rey don Francisco de Asís)[5]
- ↑ "Don Francisco d'Assisi", The Times (18 April 1902): 9.
- ↑ 2.0 2.1 แม่แบบ:Cita publicación
- ↑ แม่แบบ:Cita publicación
- ↑ แม่แบบ:Cita publicación
- ↑ แม่แบบ:Cita publicación