พิพิธภัณฑ์สึนามิระหว่างประเทศ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พิพิธภัณฑ์สึนามิระหว่างประเทศ
พิพิธภัณฑ์สึนามิระหว่างประเทศในหมู่บ้านบางเนียง ตำบลโคกเคียน บนพื้นที่เขาหลัก
ที่ตั้งตำบลโคกเคียน อำเภอตะกั่วป่า จังหวัดพังงา
เรือตำรวจหมายเลข 813 ซึ่งถูกคลื่นสึนามิพัดเข้าฝั่ง 1-2 กม. ในวันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2547

พิพิธภัณฑ์สึนามิระหว่างประเทศ (อังกฤษ: International Tsunami Museum) เป็นพิพิธภัณฑ์ขนาดเล็กในหมู่บ้านบางเนียง อยู่ในกลางพื้นที่ของเขาหลัก ที่ห่างจากทางตอนใต้ของตำบลโคกเคียนไม่กี่กิโลเมตร ในอำเภอตะกั่วป่า จังหวัดพังงา ซึ่งอยู่บนชายฝั่งด้านตะวันตกของประเทศไทย พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ตั้งขึ้นเพื่อระลึกถึงผลกระทบจากเหตุการณ์สึนามิที่เกิดขึ้นอย่างรุนแรงในวันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2547 ซึ่งทำให้มีผู้เสียชีวิต 5,231 ราย และได้รับบาดเจ็บ 8,457 รายในประเทศไทย โดยประมาณ 80% เป็นผู้มีถิ่นอาศัยอยู่ในพื้นที่เขาหลัก[1]

พิพิธภัณฑ์ประกอบด้วยนิทรรศการภาพถ่ายในร่มประมาณ 100 ตารางเมตร และเรือตำรวจ (หมายเลข ต.813) ที่ถูกซัดขึ้นจากทะเลเข้ามาในฝั่งลึกถึง 1-2 กิโลเมตร

เรือตำรวจได้รับการจัดตั้งบนแท่นขนาดเล็กประกอบด้วยแผนที่แบบเรียบ ๆ ภาพถ่ายและข้อความที่อธิบายถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงเหตุการณ์สึนามิ และสามารถหาซื้อแผ่นซีดี, ดีวีดีกับสื่อ และคลิปภาพยนตร์ ตลอดจนหนังสือเล่มเล็กที่มีชื่อว่า 26.12.04 - Wrath of the Tsunami ซึ่งเป็นฉบับพิมพ์แบบแยกออกมาต่างหาก จากความร่วมมือระหว่างหนังสือพิมพ์เดอะเนชั่น (The Nation) และหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นชื่อ ภูเก็ตกัซเซ็ท (Phuket Gazette)

การจัดสร้าง[แก้]

แรกเริ่มเดิมทีได้มีโครงการจัดสร้างพิพิธภัณฑ์ขึ้น ซึ่งได้ตัดสินใจเลือกสถานที่ในบริเวณอนุสรณ์สถานที่มีเรือตำรวจหมายเลข 813 ตั้งอยู่ โดยมีวัตถุประสงค์ในการจัดสร้างพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ เพื่อเป็นการช่วยเหลือให้คนรุ่นหลังได้มีโอกาสศึกษาถึงภัยพิบัติจากทางทะเล และเป็นการนำเสนอบทเรียนที่เกิดขึ้น รวมถึงเป็นแนวทางป้องกันภัยที่อาจเกิดขึ้นอีกในอนาคต[2]

อ้างอิง[แก้]

  1. Museumsheftet «26.12.04 - Wrath of the Tsunami», april 2005, side 2. ISBN 974-9697-61-8.
  2. "พิพิธภัณฑ์"สึนามิ" เรียนรู้แบบมีชีวิต". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-04-29. สืบค้นเมื่อ 2011-06-26.