บ่าย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สวน Türkenschanzpark ในเวียนนาระหว่างเวลาบ่ายอ่อน ๆ
ผู้เยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรโพลิทัน ในนครนิวยอร์กระหว่างเวลาบ่ายแก่ ๆ

บ่าย เป็นเวลาของวัน อยู่ระหว่างเที่ยงวันและตอนเย็น บ่ายเป็นเวลาที่ดวงอาทิตย์เคลื่อนตัวลงจากจุดจอมฟ้าบนท้องฟ้ามาจนถึงจุดใด ๆ ก่อนถึงปลายทางที่ขอบฟ้าในทิศตะวันตก ในชีวิตของมนุษย์ เวลาบ่ายคือช่วงเวลาครึ่งหลังของการทำงานและเวลาเรียน เวลาบ่ายยังมีความเกี่ยวข้องกับสุขภาพ ความปลอดภัย และผลิตภาพทางเศรษฐกิจด้วย โดยทั่วไป ในช่วงบ่ายอ่อน ๆ หลังจากคนส่วนใหญ่กินอาหารกลางวันกัน พวกเขาจะมีสมรรถนะในการทำงานลดลง ความตื่นตัวลดลง และความเป็นไปได้สูงที่จะเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์

ศัพทวิทยา[แก้]

บ่าย เป็นเวลาที่อยู่ระหว่างตอนเที่ยงวันและเวลาเย็น[1] ช่วงเวลาเฉพาะของเวลาบ่ายครอบคลุมในทิศทางเดียว ปัจจุบัน เที่ยงวันถูกนิยามไว้ที่เวลา 12:00 น.[2] แต่ตอนบ่ายจะขึ้นอยู่กับเวลาเย็นเริ่มต้นเมื่อใด จึงไม่มีคำนิยามที่เป็นมาตรฐาน[3] อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 12 ถึง 14 เที่ยงวันหมายถึงเวลาบ่ายสาม อธิบายได้ว่าเป็นการเปลี่ยนเวลาสำหรับผู้สวดมนต์และมื้ออาหารกลางวัน ตามนิยามของเวลาเที่ยงวีน ดังนั้นบ่ายจึงมีกรอบเวลาสั้นกว่า[4]

คำว่าบ่ายในภาษาอังกฤษคือ afternoon มาจากคำว่า after และ noon ยืนยันการใช้ครั้งแรกราว ค.ศ. 1300 ภาษาอังกฤษยุคกลางมีคำว่า afternoon และคำว่า aftermete ที่มีความหมายเดียวกัน การกล่าวถึงตอนบ่ายในภาษาอังกฤษในศตวรรษที่ 15 และ 16 คือ at afternoon แต่ถูกเปลี่ยนเป็น in the afternoon ตั้งแต่นั้นมา[5] ในภาษาอังกฤษอเมริกันภาคใต้ และภาษาอังกฤษอเมริกันภาคกลาง บางครั้งใช้คำว่า evening ครอบคลุมเวลากลางวันและกลางคืน[3] ภาษาไอริชมีคำที่บอกช่วงเวลาบ่ายแก่ถึงตกค่ำมากถึง 4 คำ ซึ่งช่วงเวลานี้ถือว่าลึกลับ[6] ในเชิงอุปมา คำว่า afternoon หมายถึงช่วงเวลาปลาย ๆ ในเวลาหรือช่วงชีวิตของคนคนหนึ่ง[1]

คำว่า afternoon ไม่ควรสับสนกับคำว่า "after noon" ที่มีความหมายเหมือน post meridiem (p.m.) หมายถึงเวลาระหว่าง 12.00 น. และ 00.00 น.

เหตุการณ์[แก้]

บ่ายเป็นเวลาที่ดวงอาทิตย์ลดตัวลงจากจุดสูงสุดในเวลากลางวัน ในระหว่างช่วงบ่าย ดวงอาทิตย์จะเคลื่อนตัวจากกลางท้องฟ้าลงมาที่ทิศตะวันตก ในช่วงบ่ายแก่ แสงอาทิตย์จะสว่างและเจิดจ้า เพราะดวงอาทิตย์อยู่ที่มุมต่ำในท้องฟ้า[7] เวลาทำงานมาตรฐานในประเทศอุตสาหกรรมส่วนใหญ่เริ่มจากเช้าไปจนถึงบ่ายแก่ หรือตอนเย็น อย่างเช่น 9 โมงเช้า ถึง 5 โมงเย็น ดังนั้นช่วงหลังจากเวลาทำงานเกิดขึ้นในเวลาบ่าย[8] ปกติโรงเรียนจะปล่อยนักเรียนกลับบ้านในตอนบ่ายเช่นกัน

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 "Afternoon". Merriam-Webster. สืบค้นเมื่อ October 9, 2014.
  2. "Noon". Merriam-Webster. สืบค้นเมื่อ October 9, 2014.
  3. 3.0 3.1 "Evening". Merriam-Webster. สืบค้นเมื่อ October 9, 2014.
  4. "noon (n.)". Online Etymology Dictionary. 2001. สืบค้นเมื่อ October 10, 2014.
  5. "afternoon (n.)". Online Etymology Dictionary. 2001. สืบค้นเมื่อ October 10, 2014.
  6. Ekirch 2006, p. xxxii
  7. Aggarwal & Upadhyay 2013, p. 172
  8. "Nine-to-fiver". Merriam-Webster. สืบค้นเมื่อ October 9, 2014.