บารังไก
(เปลี่ยนทางจาก บารังไกย์)
| บารังไก | |
|---|---|
| หรือเรียกว่า Barrio | |
 จำนวนบารังไกในในจังหวัดของประเทศฟิลิปปินส์ | |
| หมวดหมู่ | หมู่บ้าน |
| ที่ตั้ง | ฟิลิปปินส์ |
| พบใน | เทศบาล, เมือง และอำเภอบารังไก |
| ก่อตั้ง | 21 กันยายน ค.ศ. 1974[a] |
| จำนวน | 42,046[2] (ณ 2020) |
| ประชากร | 2 (Brgy. 76)[b][3] – 261,729 (บากงซีลัง)[c] |
| พื้นที่ | 0.14 เฮกตาร์ (0.0014 ตารางกิโลเมตร) (มาลูซัก) – 524.68 เฮกตาร์ (5.2468 ตารางกิโลเมตร) (บากงซีลัง)[c] |
| การปกครอง | Sangguniang Barangay (สภาบารังไก) |
| หน่วยการปกครอง | ซีตีโย (ไม่ทางการ) ปูรก (ไม่ทางการ) |
บารังไก (ฟิลิปปินส์: barangay; ย่อเป็น Brgy. หรือ Bgy.) อดีตมีชื่อว่า barrio (ย่อเป็น Bo.) เป็นหน่วยการปกครองท้องถิ่นที่เล็กที่สุดในประเทศฟิลิปปินส์ และเป็นศัพท์ฟิลิปิโนที่มีความหมายว่าหมู่บ้าน, อำเภอ หรือเขต ในเขตปริมณฑลมักใช้คำนี้สื่อถึงย่านเมืองชั้นใน ชานเมือง หรือย่านชานเมือง[5] บารังไก มาจากคำว่า balangay ชนิดของเรือที่ชาวออสโตรนีเซียใช้ตอนอพยพไปอยู่ในหมู่เกาะฟิลิปปินส์[6]
บรรณานุกรม[แก้]
- Constantino, Renato. (1975) The Philippines: A Past Revisited (volume 1). ISBN 971-8958-00-2
- Mamuel Merino, O.S.A., ed., Conquistas de las Islas Filipinas (1565–1615), Madrid: Consejo Superior de Investigaciones Cientificas, 1975.
หมายเหตุ[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Presidential Decree No. 557, s. 1974". Official Gazette. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-10-03. สืบค้นเมื่อ July 12, 2020.
- ↑ "First Quarter 2020 PSGC Updates: One New Barangay Created and The Names of Two Barangays Corrected". Philippine Statistics Authority. May 5, 2020. สืบค้นเมื่อ May 28, 2020.
- ↑ "Philippine Standard Geographic Code (PSGC) March 2020". Philippine Statistics Authority. สืบค้นเมื่อ July 12, 2020.
- ↑ Melican, Nathaniel (September 17, 2013). "Largest barangay in PH can't live up to 'new hope' image; split pushed". Philippine Daily Inquirer. สืบค้นเมื่อ September 18, 2013.
- ↑ "barangay". Oxford Dictionaries. June 25, 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ November 5, 2015.
- ↑ Zaide, Sonia M.f (1999), The Philippines: A Unique Nation, All-Nations Publishing, pp. 62, 420, ISBN 971-642-071-4, citing Plasencia, Fray Juan de (1589), Customs of the Tagalogs, Nagcarlan, Laguna, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 23, 2009, สืบค้นเมื่อ January 14, 2009
^ Junker, Laura Lee (2000), Raiding, Trading, and Feasting: The Political Economy of Philippine Chiefdoms, Ateneo de Manila University Press, pp. 74, 130, ISBN 978-971-550-347-1 ISBN 971-550-347-0, ISBN 978-971-550-347-1.