ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษ
 ตราธนาคารแห่งประเทศอังกฤษ  อาคารทำการธนาคารแห่งประเทศอังกฤษ | |
| สำนักงานใหญ่ | ถนนเธรดนีเดิล ลอนดอน อังกฤษ สหราชอาณาจักร |
|---|---|
| พิกัด | 51°30′51″N 0°05′19″W / 51.5142°N 0.0885°W |
| ตั้ง | 27 กรกฎาคม 1694 |
| ผู้ว่าการ | แอนดรูว์ เบลีย์ (ตั้งแต่ 2020) |
| ธนาคารกลางแห่ง | สหราชอาณาจักร |
| เงินตรา | ปอนด์สเตอร์ลิง GBP (ISO 4217) |
| เงินสดสำรอง | US$101.59 billion[1] |
| อัตราธนาคาร | 5.25%[2] |
| เว็บไซต์ | www |
ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษ (อังกฤษ: Bank of England) คือธนาคารกลางของสหราชอาณาจักรซึ่งถือเป็นต้นแบบของธนาคารกลางทั่วโลก ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษก่อตั้งเมื่อปีค.ศ. 1694 ในรัชสมัยพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 แห่งอังกฤษ ด้วยทุนประเดิม 1.2 ล้านปอนด์ เมื่อแรกจัดตั้งมีชื่อว่า ผู้ว่าการและบริษัทธนาคารแห่งประเทศอังกฤษ (อังกฤษ: Governor and Company of the Bank of England) จัดตั้งขึ้นเพื่อเป็นนายธนาคารรับฝากเงินให้แก่รัฐบาลอังกฤษ เมื่อแรกก่อตั้งมีผู้ถือหุ้นใหญ่เป็นเอกชนจนกระทั่งรัฐบาลได้เข้าไปซื้อหุ้นใหญ่ในปีค.ศ. 1946[3][4] ธนาคารแห่งนี้ถือเป็นธนาคารกลางที่เก่าแก่เป็นอันดับสองของโลกรองจากธนาคารแห่งชาติสวีเดน และเป็นธนาคารที่เก่าแก่เป็นอันดับ 8 ของโลกในปัจจุบัน
แม้ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษจะมีเขตอำนาจทั่วทั้งสหราชอาณาจักร แต่ธนาคารรับผิดชอบการพิมพ์เงินตราสกุลปอนด์สเตอร์ลิงเฉพาะที่ใช้ในประเทศอังกฤษและเวลส์เท่านั้น ส่วนเงินตราสกุลปอนด์สเตอร์ลิงที่ใช้ในประเทศสกอตแลนด์และไอร์แลนด์เหนือจะถูกพิมพ์ขึ้นโดยธนาคารพาณิชย์ท้องถิ่น[5]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Weidner, Jan (2017). "The Organisation and Structure of Central Banks" (PDF). Katalog der Deutschen Nationalbibliothek. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 May 2020. สืบค้นเมื่อ 9 May 2020.
- ↑ "Interest rates and Bank Rate". www.bankofengland.co.uk.
- ↑ "House of Commons Debate 29th October 1945, Second Reading of the Bank of England Bill". Hansard.millbanksystems.com. สืบค้นเมื่อ 12 October 2012.
- ↑ "Bank of England Act 1946" (PDF). สืบค้นเมื่อ 12 October 2012.
- ↑ "The Bank of England's Role in Regulating the Issue of Scottish and Northern Ireland Banknotes". Bank of England website. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-02-04. สืบค้นเมื่อ 31 October 2011.