ชาวแอราเมียน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ชาวแอราเมียน (อังกฤษ: Arameans) เป็นกลุ่มชนเผ่าที่พูดภาษาแอราเมอิกซึ่งเป็นภาษาในกลุ่มภาษาเซมิติกตะวันตกเฉียงเหนือ ซึ่งอพยพมาจากภูมิภาคที่เรียกว่า อาราม (ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของประเทศซีเรีย) ในช่วงปลายยุคสัมฤทธิ์ (ประมาณช่วงศตวรรษที่ 11-8 ก่อนคริสต์ศักราช)

ชาวแอราเมียนไม่เคยก่อตั้งรัฐที่เป็นรัฐรวม แต่มักก่อตั้งรัฐที่เป็นอาณาจักรอิสระในบริเวณตะวันออกใกล้ (ปัจจุบันคือประเทศซีเรีย ประเทศเลบานอน ประเทศจอร์แดน ประเทศอิสราเอล ดินแดนปาเลสไตน์ ตอนตะวันตกเฉียงเหนือของคาบสมุทรอาหรับ และภาคกลางตอนใต้ของประเทศตุรกี) โดยอิทธิพลทางการเมืองของชาวแอราเมียนมีอยู่ในหลายรัฐ เช่น อาราม-ดามัสกัส ฮะมาฮ์ แพลไมรา อะเลปโป ฯลฯ ซึ่งทั้งหมดเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิอัสซีเรียใหม่ในช่วงศตวรรษที่ 9 ก่อนคริสต์ศักราช