ค่ายกักกันแบร์เกิน-เบ็ลเซิน
| ค่ายกักกันแบร์เกิน-เบ็ลเซิน Bergen-Belsen Concentration Camp | |
|---|---|
| ค่ายกักกันนาซี | |
.jpg) มุมมองของค่ายหลังการปลดปล่อย | |
  Location of ค่ายกักกันแบร์เกิน-เบ็ลเซิน Bergen-Belsen Concentration Camp within เยอรมันนี | |
| ที่ตั้ง | รัฐนีเดอร์ซัคเซิน, เยอรมนีตอนเหนือ |
| ดำเนินการโดย | เอ็สเอ็ส-โทเทินค็อพฟ์แฟร์เบ็นเดอ (SS-Totenkopfverbände) |
| ผู้บังคับบัญชา | รายการ
|
| การใช้งานสถานที่ก่อนหน้า | ค่ายเชลยศึก |
| เปิดใช้งาน | ค.ศ. 1940–1945 |
| ผู้ถูกกักกัน | ส่วนใหญ่เป็นยิว, โปแลนด์, เชลยศึกโซเวียต, ดัตช์, เช็ก, เยอรมัน และออสเตรียน |
| จำนวนผู้ถูกกักกัน | 120,000 คน |
| เสียชีวิต | 50,000 คนหรือมากกว่า |
| ปลดปล่อยโดย | สหราชอาณาจักรและแคนาดา, 15 เมษายน 1945 |
| ผู้ถูกกักกันที่มีชื่อเสียง | อันเนอ ฟรังค์ และ มาร์กอต ฟรังค์ |
| เว็บ | bergen-belsen |
ค่ายกักกันแบร์เกิน-เบ็ลเซิน (เยอรมัน: Konzentrationslager Bergen-Belsen) หรือ เบ็ลเซิน เป็นค่ายกักกันนาซีที่ซึ่งปัจจุบันตั้งอยู่ที่โลเออร์แซ็คโซนี ทางภาคเหนือของเยอรมนี, ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองแบร์เกิน ใกล้กับเมืองเซ็ลเลอ (Celle) แต่เดิมถูกสร้างขึ้นเป็นค่ายเชลยศึก[1] ใน ค.ศ. 1943 บางส่วนของค่ายได้กลายเป็นค่ายกักกัน ช่วงแรกได้กลายเป็น "ค่ายแลกเปลี่ยน" ที่ซึ่งตัวประกันชาวยิวที่ถูกคุมขังไว้เพื่อจะได้แลกเปลี่ยนกับนักโทษเชลยศึกเยอรมันที่ถูกคุมขังในต่างประเทศ[2] ต่อมาค่ายได้รับการขยายเพื่อรองรับชาวยิวจากค่ายกักกันอื่น ๆ
.jpg)
ภายหลังปี ค.ศ. 1945 ชื่อนี้ได้ถูกนำไปใช้กับค่ายผู้ที่ถูกขับไล่ที่จัดตั้งขึ้นในบริเวณใกล้เคียง แต่มันมักจะมีเกี่ยวข้องกับค่ายกักกันเป็นส่วนใหญ่ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1941 ถึง 1945 จำนวนเชลยศึกโซเวียตประมาณ 20,000 คน และอีก 50,000 คนได้เสียชีวิตที่นั่น[3] ด้วยความแน่นเบียดแออัดกัน ขาดแคลนอาหารและสภาพสุขาภิบาลที่แย่ทำให้เกิดการระบาดของไข้รากสาดใหญ่ วัณโรค ไข้รากสาดน้อย และโรคบิด นำไปสู่การเสียชีวิตของผู้คนมากกว่า 35,000 คน ในช่วงสองสามเดือนแรกของปี ค.ศ. 1945 ไม่นานก่อนและหลังได้รับการปลดปล่อย
ค่ายแห่งนี้ได้รับการปลดปล่อยเมื่อวันที่ 15 เมษายน ค.ศ. 1945 โดยกองพลยานเกราะบริติซที่ 11[4] ทหารได้พบว่าเชลยภายในค่ายกักกันประมาณ 60,000 คน ส่วนใหญ่อยู่ในสภาพกึ่งอดอยากและป่วยหนัก[5] และอีก 13,000 ศพ รวมทั้งอันเนอ และมาร์กอท ฟรังค์ ที่นอนตายอยู่บริเวณรอบค่ายที่ยังไม่ได้ถูกฝัง[4] ด้วยความน่าสะพรึงกลัวของค่าย แฟ้มเอกสารบนฟิล์มและในรูปถ่ายทำให้ชื่อ"เบ็ลเซิน" กลายเป็นสัญลักษณ์ของการก่ออาชญากรรมของนาซีโดยทั่วไปเพื่อแสดงความคิดเห็นจากสาธารณชนในหลายประเทศในช่วงเวลาหลังปี ค.ศ. 1945 ปัจจุบัน,ได้มีอนุสรณ์สถานที่มีห้องโถงนิทรรศการที่จัดตั้งขึ้นในเมือง
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Belsen Military Camp". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มีนาคม 29, 2013. สืบค้นเมื่อ เมษายน 3, 2012.
- ↑ Shephard, Ben (2006). After daybreak : the liberation of Belsen, 1945. London: Pimlico. ISBN 978-1844135400.
- ↑ Oppenheimer, Paul (1996). From Belsen to Buckingham Palace. Nottingham: Quill Press. ISBN 978-0-9536280-3-2.
- ↑ 4.0 4.1 "The 11th Armoured Division (Great Britain)", United States Holocaust Memorial Museum.
- ↑ "Bergen-Belsen". www.ushmm.org.
- "POW Camps". Retrieved April 3, 2012.
- "Bergen-Belsen". Retrieved April 3, 2012.
 | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |