ความรอด

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ในทางศาสนา ความรอด (อังกฤษ: Salvation) หมายถึง การที่วิญญาณปลอดจากบาปและผลของบาป[1] ถือเป็นเป้าหมายของทุกศาสนา แต่แต่ละศาสนาจะอธิบายลักษณะและวิธีการบรรลุถึงความรอดแตกต่างกันไป

ศาสนาพุทธ[แก้]

ในศาสนาพุทธ ความรอดเรียกว่า วิมุตติ แปลว่า ความหลุดพ้นจากกิเลส[2] มีอยู่หลายระดับ ขั้นสูงสุดคือนิพพานอันเป็นการหลุดพ้นจากสังสารวัฏโดยสิ้นเชิง

ศาสนาคริสต์[แก้]

คริสต์ศาสนิกชนเชื่อว่ามนุษย์ทุกคนเป็นคนบาปแต่กำเนิด จึงไม่สามารถเอาชนะบาปได้เอง พระยาห์เวห์จึงช่วยมนุษย์ให้รอดพ้นจากบาปโดยการส่งพระเยซูผู้เป็นพระบุตรพระเป็นเจ้า มาทำหน้าที่ไถ่บาปแทนมนุษย์โดยยอมถูกตรึงที่กางเขน ผู้ที่เชื่อและวางใจในการไถ่บาปของพระเยซูจะถูกชำระจากบาปและมีชีวิตนิรันดร์ในสวรรค์หลังจากเสียชีวิต

ศาสนาฮินดู[แก้]

ในศาสนาฮินดู โมกษะ หมายถึง การที่อาตมันหรือชีวะพ้นจากกรรม จึงหลุดพ้นจากสังสารวัฏและได้เข้าไปรวมกับพรหมัน โมกษะมี 2 อย่างคือ[3]

  1. ชีวันมุกติ หมายถึง การหลุดพ้นโดยที่อาตมันยังอาศัยร่างกายอยู่ คือยังมีชีวิตบนโลกอยู่
  2. วิเทหมุกติ หมายถึง การหลุดพ้นโดยที่อาตมันละทิ้งกายแล้ว

อ้างอิง[แก้]

  1. "The saving of the soul; the deliverance from sin and its consequences". OED 2nd ed. 1989.
  2. ราชบัณฑิตยสถาน, หน้า 632-4
  3. ราชบัณฑิตยสถาน, หน้า 363-4
  • ราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย, พิมพ์ครั้งที่ 3, กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2552