ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สามารถ แก้วมีชัย"

สามารถ แก้วมีชัย
สามารถ แก้วมีชัย
รองประธานสภาผู้แทนราษฎร คนที่ 1
	ดำรงตำแหน่ง; 13 สิงหาคม พ.ศ. 2551 – 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2554
ก่อนหน้า	สมศักดิ์ เกียรติสุรนนท์
ถัดไป	เจริญ จรรย์โกมล
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2494 (73 ปี); จังหวัดเชียงราย
ศาสนา	พุทธ
พรรคการเมือง	พรรคไทยสร้างไทย
คู่สมรส	รัตนพร แก้วมีชัย

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ

← การแก้ไขก่อนหน้า การแก้ไขถัดไป →

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

เห็นภาพข้อความวิกิ

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 05:52, 4 สิงหาคม 2564

สามารถ แก้วมีชัย (9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2494 -) เป็นอดีตรองหัวหน้าพรรคเพื่อไทย อดีตรองประธานสภาผู้แทนราษฎร (ชุดที่ 23) และอดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดเชียงราย สังกัดพรรคเพื่อไทย

ประวัติ

สามารถ แก้วมีชัย เกิดเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2494 จบการศึกษาชั้นมัธยมต้นจากโรงเรียนเชียงรายวิทยาคม ชั้นมัธยมปลายจากโรงเรียนสามเสนวิทยาลัย และปริญญาตรีรัฐศาสตร์ (เกียรตินิยมเรียนดี) สาขาวิชาการปกครอง จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ (รุ่นที่ 22) เมื่อปี พ.ศ. 2517

การทำงาน

สามารถ แก้วมีชัย เคยทำงานที่การเคหะแห่งชาติ ก่อนจะลาออกไปเป็นนักธุรกิจก่อนจะเข้ามาทำงานการเมืองท้องถิ่น เป็นสมาชิกสภาเทศบาลเมืองเชียงราย และได้รับเลือกเป็นสมาชิกสภาร่างรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2540 ต่อมาจึงได้เข้าร่วมกลุ่มของนายยงยุทธ ติยะไพรัช และได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดเชียงราย สังกัดพรรคไทยรักไทย ในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2544 และการเลือกตั้ง พ.ศ. 2550 สังกัดพรรคพลังประชาชน ต่อมาก็ได้ย้ายมาสังกัดพรรคเพื่อไทยพร้อมกันกับสมาชิกจากพรรคพลังประชาชนเดิม

สามารถ แก้วมีชัย เคยได้รับตำแหน่งทางการเมืองหลายตำแหน่ง อาทิ ที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัฒนธรรม ผู้ช่วยเลขานุการรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม^[1] โฆษกคณะทำงานพรรคร่วมรัฐบาล ต่อมาในปี พ.ศ. 2551 จึงได้รับการเลือกตั้งจากสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ให้ดำรงตำแหน่งรองประธานสภาผู้แทนราษฎร คนที่ 2 แทนนายสมศักดิ์ เกียรติสุรนนท์^[2]

ใน การเลือกตั้งเมื่อวันอาทิตย์ที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 นายสามารถยังได้รับการเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรอีกสมัย ส่วน การเลือกตั้งเมื่อวันอาทิตย์ที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 ถูกประกาศให้เป็นโมฆะ แต่ใน การเลือกตั้งเมื่อวันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2562 นายสามารถสูญเสียตำแหน่งให้กับนาย เอกภพ เพียรพิเศษ จาก พรรคอนาคตใหม่ ที่ลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นครั้งแรก ต่อมาในวันที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2562 นายสามารถได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งรองหัวหน้าพรรคเพื่อไทย ^[3]

กระทั่งวันศุกร์ที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2562 นายสามารถได้ยื่นหนังสือลาออกจากตำแหน่งรองหัวหน้าพรรคและคณะกรรมการบริหารพรรคเพื่อไทย ^[4] ต่อมาในวันพฤหัสบดีที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2563 นายสามารถได้โพสต์ภาพหนังสือการลาออกจากสมาชิกพรรคเพื่อไทยลงบนเฟซบุ๊กส่วนตัวโดยระบุว่าได้ยื่นหนังสือลาออกจากสมาชิกพรรคเพื่อไทยจำนวน 3 ฉบับแก่นาย สมพงษ์ อมรวิวัฒน์ หัวหน้าพรรค นาวาอากาศเอกอนุดิษฐ์ นาครทรรพ เลขาธิการพรรคและ พันตำรวจเอก จรุงวิทย์ ภุมมา เลขาธิการ คณะกรรมการการเลือกตั้ง ในฐานะนายทะเบียนพรรคการเมืองและให้มีผลตั้งแต่วันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2563 เป็นต้นไปโดยให้เหตุผลว่าต้องการเป็นอิสระและปลอดสังกัดพรรคการเมือง ^[5]

ในปี 2564 เขาได้เข้าร่วมงานกับพรรคไทยสร้างไทย ซึ่งนำโดยคุณหญิงสุดารัตน์ เกยุราพันธุ์^[6]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

พ.ศ. 2552 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)^[7]
พ.ศ. 2551 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)^[8]
พ.ศ. 2540 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่สรรเสริญยิ่งดิเรกคุณาภรณ์ ชั้นที่ 4 จตุตถดิเรกคุณาภรณ์ (จ.ภ.)^[9]

อ้างอิง

↑ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ชุดที่ 23
↑ พระบรมราชโองการ ประกาศแต่งตั้งรองประธานสภาผู้แทนราษฎรราชกิจจานุเบกษา เล่ม 125 ตอนพิเศษ 195ง
↑ ประกาศนายทะเบียนพรรคการเมือง เรื่อง การเปลี่ยนแปลงคณะกรรมการบริหารพรรคเพื่อไทย
↑ ทิ้ง'เพื่อไทย'!! 'สามารถ แก้วมีชัย'ยื่นหนังสือลาออกพ้น'กก.บห.-รองหัวหน้าพรรค'
↑ สามารถ ลาออกเพื่อไทย ให้เหตุผล ต้องการอิสระ
↑ ส่อง 4 ภาค ขุนพล 'ไทยสร้างไทย'
↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ประจำปี ๒๕๕๒, เล่ม ๑๒๖ ตอนที่ ๑๖ ข หน้า ๒, ๔ ธันวาคม ๒๕๕๒
↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย, เล่ม ๑๒๕ ตอนที่ ๑๗ ข หน้า ๙, ๑๘ ธันวาคม ๒๕๕๑
↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๑๑๔ ตอนที่ ๒๙ ข หน้า ๕, ๑๖ ธันวาคม ๒๕๔๐

[1] สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ชุดที่ 23

[2] พระบรมราชโองการ ประกาศแต่งตั้งรองประธานสภาผู้แทนราษฎรราชกิจจานุเบกษา เล่ม 125 ตอนพิเศษ 195ง

[3] ประกาศนายทะเบียนพรรคการเมือง เรื่อง การเปลี่ยนแปลงคณะกรรมการบริหารพรรคเพื่อไทย

[4] ทิ้ง'เพื่อไทย'!! 'สามารถ แก้วมีชัย'ยื่นหนังสือลาออกพ้น'กก.บห.-รองหัวหน้าพรรค'

[5] สามารถ ลาออกเพื่อไทย ให้เหตุผล ต้องการอิสระ

[6] ส่อง 4 ภาค ขุนพล 'ไทยสร้างไทย'

[7] ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ประจำปี ๒๕๕๒, เล่ม ๑๒๖ ตอนที่ ๑๖ ข หน้า ๒, ๔ ธันวาคม ๒๕๕๒

[8] ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย, เล่ม ๑๒๕ ตอนที่ ๑๗ ข หน้า ๙, ๑๘ ธันวาคม ๒๕๕๑

[9] ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๑๑๔ ตอนที่ ๒๙ ข หน้า ๕, ๑๖ ธันวาคม ๒๕๔๐

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

@@ บรรทัด 38: / บรรทัด 38: @@
 {{ม.ป.ช.|2552}}<ref>ราชกิจจานุเบกษา, [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2552/B/016_1/1.PDF ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ประจำปี ๒๕๕๒], เล่ม ๑๒๖ ตอนที่ ๑๖ ข หน้า ๒, ๔ ธันวาคม ๒๕๕๒</ref>
 {{ม.ว.ม.|2551}}<ref>ราชกิจจานุเบกษา, [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2551/B/017-1/1.PDF ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย], เล่ม ๑๒๕ ตอนที่ ๑๗ ข หน้า ๙, ๑๘ ธันวาคม ๒๕๕๑</ref>
-{{จ.ภ.|2540}}<ref>[http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2540/B/029/1.PDF ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์]</ref>
+{{จ.ภ.|2540}}<ref>ราชกิจจานุเบกษา, [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2540/B/029/1.PDF ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์], เล่ม ๑๑๔ ตอนที่ ๒๙ ข หน้า ๕, ๑๖ ธันวาคม ๒๕๔๐</ref>
 == อ้างอิง ==

ด ค ก ประธานและรองประธานสภาผู้แทนราษฎรไทย
ประธาน	เจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรี⁽¹⁾ เจ้าพระยาพิชัยญาติ เจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรี⁽²⁾ พระยาศรยุทธเสนี⁽¹⁾ เจ้าพระยาศรีธรรมาธิเบศ^(1-3) พระยามานวราชเสวี^(1-8) พระยาศรยุทธเสนี⁽²⁾ พระยามานวราชเสวี^(9-11) เกษม บุญศรี⁽¹⁾ พึ่ง ศรีจันทร์ เกษม บุญศรี⁽²⁾ พระราชธรรมนิเทศ พระประจนปัจจนึก^(1-2) หลวงสุทธิสารรณกร พระประจนปัจจนึก⁽³⁾ ศิริ สิริโยธิน ประสิทธิ์ กาญจนวัฒน์ อุทัย พิมพ์ใจชน⁽¹⁾ บุญเท่ง ทองสวัสดิ์ อุทัย พิมพ์ใจชน⁽²⁾ ชวน หลีกภัย⁽¹⁾ ปัญจะ เกสรทอง อาทิตย์ อุไรรัตน์ มารุต บุนนาค บุญเอื้อ ประเสริฐสุวรรณ วันมูหะมัดนอร์ มะทา⁽¹⁾ พิชัย รัตตกุล อุทัย พิมพ์ใจชน⁽³⁾ โภคิน พลกุล ยงยุทธ ติยะไพรัช ชัย ชิดชอบ สมศักดิ์ เกียรติสุรนนท์ ชวน หลีกภัย⁽²⁾ วันมูหะมัดนอร์ มะทา⁽²⁾
รองประธานคนที่ 1	พระยาศรยุทธเสนี พระเรี่ยมวิรัชชพากย์ พระยามานวราชเสวี พระประจนปัจจนึก⁽¹⁾ พระยาวิทุรธรรมพิเนตุ พระประจนปัจจนึก⁽²⁾ ควง อภัยวงศ์ ฟื้น สุพรรณสาร เดือน บุนนาค มงคล รัตนวิจิตร พระยาสุรพันธเสนี ประเสริฐ สุดบรรทัด ยกเสียง เหมะภูติ พระราชธรรมนิเทศ ขุนคงฤทธิศึกษากร น้อม อุปรมัย ปรุง รังสิยานนท์ ขุนวิวรณ์สุขวิทยา สุปัน พูลพัฒน์ ประมวล กุลมาตย์ มงคล สุคนธขจร^(1-2) สอาด ปิยวรรณ สมรรค ศิริจันทร์ ชุมพล ศิลปอาชา⁽¹⁾ ธนา เมตตาริกานนท์ ชุมพล ศิลปอาชา⁽²⁾ วันมูหะมัดนอร์ มะทา เฉลิมพล สนิทวงศ์ชัย กริช กงเพชร โสภณ เพชรสว่าง สมศักดิ์ ปริศนานันทกุล สุชาติ ตันเจริญ⁽¹⁾ สมศักดิ์ เกียรติสุรนนท์ สามารถ แก้วมีชัย เจริญ จรรย์โกมล สุชาติ ตันเจริญ⁽²⁾ ปดิพัทธ์ สันติภาดา
รองประธานคนที่ 2	พระยาเทพหัสดิน⁽¹⁾ พระประจนปัจจนึก พระยาเทพหัสดิน⁽²⁾ พระยาอานุภาพไตรภพ ขุนคงฤทธิศึกษากร ขุนวิวรณ์สุขวิทยา จงกล ไกรฤกษ์ สัญญา ธรรมศักดิ์ ประสิทธิ์ จุลละเกศ น้อม อุปรมัย เทียม ไชยนันทน์ ปิยะณัฐ วัชราภรณ์ ใหม่ ศิรินวกุล ไสว พัฒโน เชาวน์วัศ สุดลาภา ถวิล ไพรสณฑ์ จรัส พั้วช่วย สุธรรม แสงประทุม ธำรงค์ ไทยมงคล สมศักดิ์ เกียรติสุรนนท์ บุญชง วีสมหมาย สุชาติ ตันเจริญ ลลิตา ฤกษ์สำราญ อภิวันท์ วิริยะชัย วิสุทธิ์ ไชยณรุณ ศุภชัย โพธิ์สุ พิเชษฐ์ เชื้อเมืองพาน
(ในวงเล็บ) หมายถึง สมัยดำรงตำแหน่งของบุคคลนั้น (กรณีมากกว่า 1 สมัย)