ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หว้า"
ล บริการเปลี่ยนหมวดหมู่อัตโนมัติด้วยบอต |
ภาพ #WPWP |
||
| บรรทัด 22: | บรรทัด 22: | ||
|synonyms_ref = <ref>[http://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=505419 จาก itis.gov]</ref> |
|synonyms_ref = <ref>[http://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=505419 จาก itis.gov]</ref> |
||
}} |
}} |
||
[[File:Java plum (Syzygium cumini).jpg|thumb|หว้า ผลไม้]] |
|||
'''หว้า''' ({{ชื่อวิทยาศาสตร์|Syzygium cumini}}) เป็นไม้ประเภทไม้ยืนต้น มีถิ่นกำเนิดจาก[[อินเดีย]]จนถึงเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในไทยพบทั่วไปตาม[[ป่าดิบชื้น]]และป่าผลัดใบ ตั้งแต่ระดับใกล้น้ำทะเลจนถึงระดับความสูง 1,100 เมตร เป็น[[รายชื่อพันธุ์ไม้มงคลพระราชทานประจำจังหวัด|พันธุ์ไม้มงคลพระราชทาน]]ประจำ[[จังหวัดเพชรบุรี|เพชรบุรี]]<ref name="อ้างอิง"/> |
'''หว้า''' ({{ชื่อวิทยาศาสตร์|Syzygium cumini}}) เป็นไม้ประเภทไม้ยืนต้น มีถิ่นกำเนิดจาก[[อินเดีย]]จนถึงเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในไทยพบทั่วไปตาม[[ป่าดิบชื้น]]และป่าผลัดใบ ตั้งแต่ระดับใกล้น้ำทะเลจนถึงระดับความสูง 1,100 เมตร เป็น[[รายชื่อพันธุ์ไม้มงคลพระราชทานประจำจังหวัด|พันธุ์ไม้มงคลพระราชทาน]]ประจำ[[จังหวัดเพชรบุรี|เพชรบุรี]]<ref name="อ้างอิง"/> |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:47, 11 กรกฎาคม 2564
| หว้า | |
|---|---|
| |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Plantae |
| หมวด: | Magnoliophyta |
| ชั้น: | Magnoliopsida |
| อันดับ: | Myrtales |
| วงศ์: | Myrtaceae |
| สกุล: | Syzygium |
| สปีชีส์: | S. cumini |
| ชื่อทวินาม | |
| Syzygium cumini (L.) Skeels. | |
| ชื่อพ้อง[1] | |
|
ชื่อพ้อง
| |
.jpg)
หว้า (ชื่อวิทยาศาสตร์: Syzygium cumini) เป็นไม้ประเภทไม้ยืนต้น มีถิ่นกำเนิดจากอินเดียจนถึงเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในไทยพบทั่วไปตามป่าดิบชื้นและป่าผลัดใบ ตั้งแต่ระดับใกล้น้ำทะเลจนถึงระดับความสูง 1,100 เมตร เป็นพันธุ์ไม้มงคลพระราชทานประจำเพชรบุรี[2]
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ลักษณะ ลำต้น ไม้ยืนต้นสูง 10-35 เมตร เปลือกต้นค่อนข้างเรียบ สีน้ำตาล ใบเดี่ยว ออกตรงข้าม รูปไข่หรือรูปรี กว้าง 3-7 เซนติเมตร ยาว 8-14 เซนติเมตร มีจุดน้ำมันที่บริเวณขอบใบ ดอกช่อ สีขาวหรือสีเหลืองอ่อน ออกที่ซอกใบหรือปลายยอด ฐานรองดอกเป็นรูปกรวย กลีบเลี้ยง 4 กลีบ กลีบดอก 4 กลีบ เกสรตัวผู้มีจำนวนมาก ออกดอกและติดผลราวเดือน ธันวาคม-มิถุนายน ผลเป็นผลสด รูปรีแกมรูปไข่ ฉ่ำน้ำ มีสีม่วงดำ ผิวเรียบมัน มีขนาด 1 เซนติเมตร ผลแก่ ราวเดือนพฤษภาคม เมล็ด มี 1 เมล็ด รูปไข่
ประโยชน์
- เปลือกต้น ต้มน้ำดื่มแก้บิด อมแก้ปากเปื่อย
- เนื้อไม้ ใช้ทำสิ่งปลูกสร้างที่อยู่ในร่ม
- ผลดิบ แก้ท้องเสีย ผลสุก รับประทานได้ ใช้ทำเครื่องดื่ม มีรสเปรี้ยวอมฝาด สามารถนำไปทำน้ำผลไม้ ไวน์เป็นเครื่องดื่มที่ให้สีม่วงกินแก้ท้องร่วงและบิด
- เมล็ด มีสารช่วยลดน้ำตาลในเลือด แก้ท้องเสีย ถอนพิษจากเมล็ดแสลงใจ
- ชาวกะเหรี่ยงนำยอดอ่อนไปวัดพร้อมธูปเทียนเพื่อใช้บูชาพระ เปลือกต้นใช้ย้อมผ้าได้สีม่วง[3]
- ชาวโอรังอัซลีในรัฐเปรัก ประเทศมาเลเซีย ใช้รากนำไปต้มกับน้ำและดื่มเพื่อชูกำลัง[4]
อ้างอิง
- ↑ จาก itis.gov
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่ออ้างอิง - ↑ ขวัญฤทัย คำฝาเชื้อ 2551 พฤกษศาสตร์พื้นบ้านของชาวกะเหรี่ยง ที่ตำบลบ้านจันทร์และแจ่มหลวง อำเภอแม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่ วิทยานิพนธ์ (วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่271 หน้า ดูฉบับเต็ม
- ↑ Samuel, A.J.S.J., Kalusalingam, A., Chellappan, D.K., Gopinath, R., Radhamani, S., Husain, H. A., Muruganandham, V., Promwichit, P. 2010. Ethnomedical survey of plants used by the orang asli in kampong bawong, Perak, West Malaysia. Joutnal of Ethnobiology and Ethnomedicine. 6:5
แหล่งข้อมูลอื่น
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Syzygium cumini ที่วิกิสปีชีส์