ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ศาลาการเปรียญ"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Mr.BuriramCN (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Dharmadana (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
{{พุทธศาสนา}}
[[File:ศาลาการเปรียญ.JPG|thumb|ศาลาการเปรียญ]]
[[File:ศาลาการเปรียญ.JPG|thumb|ศาลาการเปรียญ]]
'''ศาลาการเปรียญ''' เป็น[[อาคาร]]อเนกประสงค์ในงาน[[สถาปัตยกรรมไทย]] ซึ่งก่อสร้างในเขต[[สังฆาวาส]] ในบริเวณ[[วัด]] เพื่อใช้ประกอบกิจกรรมต่าง ๆ ทาง[[พุทธศาสนา]] แต่เดิมนั้นใช้เป็นสถานที่เพื่อการเรียนของสงฆ์เท่านั้น (“[[เปรียญ]]” มาจากภาษาบาลีว่า “บาเรียน” หมายถึง “พระที่ได้เรียน” หรือ “พระนักเรียน)
'''ศาลาการเปรียญ''' เป็น[[อาคาร]]อเนกประสงค์ในงาน[[สถาปัตยกรรมไทย]] ซึ่งก่อสร้างในเขต[[สังฆาวาส]] ในบริเวณ[[วัด]] เพื่อใช้ประกอบกิจกรรมต่าง ๆ ทาง[[พุทธศาสนา]] แต่เดิมนั้นใช้เป็นสถานที่เพื่อการเรียนของสงฆ์เท่านั้น (“[[เปรียญ]]” มาจากภาษาบาลีว่า “บาเรียน” หมายถึง “พระที่ได้เรียน” หรือ “พระนักเรียน) ศาลาการเปรียญจัดเป็นศาสนสถานที่สำคัญของวัดรองลงมาจาก[[อุโบสถ]] โบราณว่า "อุโบสถเป็นที่สำหรับพระพุทธ ศาลาการเปรียญเป็นที่สำหรับพระธรรม" คือ เป็นที่เผยแผ่ธรรม<ref>{{cite web |title=ศาลา-ศาลาการเปรียญ : คำวัด โดยพระธรรมกิตติวงศ์ |url=https://www.komchadluek.net/news/lifestyle/138411 |publisher=คมชัดลึก}}</ref>

ศาลาการเปรียญมีลักษณะคล้ายเรือนหลังใหญ่ ยกพื้นสูงเสมอศีรษะคนยืน มีเฉลียงโดยรอบ กั้นฝาแต่ละด้านเป็นฝาโปร่ง ๆ ด้านหนึ่งทำยกพื้นเป็นอาสน์สงฆ์ สำหรับพระสงฆ์ขึ้นนั่งเจริญพระพุทธมนต์ ตรงหัวอาสน์สงฆ์ด้านหนึ่ง เป็นที่ตั้งพระพุทธรูป และเครื่องบูชา<ref>{{cite web |title=สิ่งปลูกสร้างในเขตสังฆาวาส |url=https://www.saranukromthai.or.th/sub/book/book.php?book=28&chap=1&page=t28-1-infodetail04.html |publisher=สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ}}</ref>

==อ้างอิง==
{{รายการอ้างอิง}}


==ดูเพิ่ม==
==ดูเพิ่ม==

รุ่นแก้ไขเมื่อ 13:56, 28 พฤษภาคม 2564

ศาลาการเปรียญ

ศาลาการเปรียญ เป็นอาคารอเนกประสงค์ในงานสถาปัตยกรรมไทย ซึ่งก่อสร้างในเขตสังฆาวาส ในบริเวณวัด เพื่อใช้ประกอบกิจกรรมต่าง ๆ ทางพุทธศาสนา แต่เดิมนั้นใช้เป็นสถานที่เพื่อการเรียนของสงฆ์เท่านั้น (“เปรียญ” มาจากภาษาบาลีว่า “บาเรียน” หมายถึง “พระที่ได้เรียน” หรือ “พระนักเรียน) ศาลาการเปรียญจัดเป็นศาสนสถานที่สำคัญของวัดรองลงมาจากอุโบสถ โบราณว่า "อุโบสถเป็นที่สำหรับพระพุทธ ศาลาการเปรียญเป็นที่สำหรับพระธรรม" คือ เป็นที่เผยแผ่ธรรม[1]

ศาลาการเปรียญมีลักษณะคล้ายเรือนหลังใหญ่ ยกพื้นสูงเสมอศีรษะคนยืน มีเฉลียงโดยรอบ กั้นฝาแต่ละด้านเป็นฝาโปร่ง ๆ ด้านหนึ่งทำยกพื้นเป็นอาสน์สงฆ์ สำหรับพระสงฆ์ขึ้นนั่งเจริญพระพุทธมนต์ ตรงหัวอาสน์สงฆ์ด้านหนึ่ง เป็นที่ตั้งพระพุทธรูป และเครื่องบูชา[2]

อ้างอิง

  1. "ศาลา-ศาลาการเปรียญ : คำวัด โดยพระธรรมกิตติวงศ์". คมชัดลึก.
  2. "สิ่งปลูกสร้างในเขตสังฆาวาส". สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ.

ดูเพิ่ม

หนังสือ

  • สมคิด จิระทัศนกุล วัด: พุทธศาสนสถาปัตยกรรมไทย โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ พ.ศ. 2544. ISBN 974-6006-81-9