ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เจ้าชายญองยาน"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
วรุฒ หิ่มสาใจ (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
วรุฒ หิ่มสาใจ (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
||
| บรรทัด 6: | บรรทัด 6: | ||
|mother1 = [[ชินพยูเม]] |
|mother1 = [[ชินพยูเม]] |
||
|image = Setkya Prince.JPG |
|image = Setkya Prince.JPG |
||
|succession = ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรงของพม่า<ref>{{cite book |last1=Sivaraksa |first1=Sulak |title=Buddhist Perception for Desirable Societies in the Future: Papers Prepared for the United Nations University |year=1993 |publisher=Thai Inter-Religious Commission for Development, Sathirakoses-Nagapradipa Foundation |url=https://books.google.com/books?id=x5MXAAAAIAAJ&q=Heir+apparent |language=en}}</ref> <br> '''เจ้าชายญองยาน''' |
|||
}} |
}} |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 07:34, 28 เมษายน 2564
| เจ้าชายญองยาน | |
|---|---|
 | |
| ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรงของพม่า[1] เจ้าชายญองยาน | |
| ประสูติ | 27 ตุลาคม พ.ศ. 2355 |
| สวรรคต | 7 เมษายน พ.ศ. 2382 (26 ปี) |
| ราชวงศ์ | โก้นบอง |
| พระบิดา | พระเจ้าจักกายแมง |
| พระมารดา | ชินพยูเม |
เจ้าชายมหาสีหสุระธรรมราชา (မဟာသီဟသူရဓမ္မရာဇာ,บาลี: Mahāsīhasūra dhammarājā; 27 ตุลาคม 2355 - 4 เมษายน 2382) หรือ เจ้าชายญองยาน (ညောင်ရမ်းမင်းသား) เป็น ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง หรือรัชทายาทของพม่า[2]และพระราชโอรสของ พระเจ้าจักกายแมง และพระมเหสีของพระองค์ ชินพยูเม[3][4]
อ้างอิง
- ↑ Sivaraksa, Sulak (1993). Buddhist Perception for Desirable Societies in the Future: Papers Prepared for the United Nations University (ภาษาอังกฤษ). Thai Inter-Religious Commission for Development, Sathirakoses-Nagapradipa Foundation.
- ↑ Tarling, Nicholas; Nicholas, Tarling (1992). The Cambridge History of Southeast Asia: Volume 2, The Nineteenth and Twentieth Centuries (ภาษาอังกฤษ). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-35506-3.
- ↑ Crosby, Kate; Pranke, Patrick; Schober, Juliane; Foxeus, Niklas; Tosa, Keiko; Patton, Thomas; Coderey, Celine; Collins, Steven (14 May 2014). Champions of Buddhism: Weikza Cults in Contemporary Burma (ภาษาอังกฤษ). NUS Press. ISBN 978-9971-69-780-8.
- ↑ Mendelson, E. Michael (1961). "A Messianic Buddhist Association in Upper Burma". Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London. 24 (3): 560–580. doi:10.1017/S0041977X00092235. JSTOR 609765.