ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ริชชาร์ท วากเนอร์"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Setawut (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Potapt (คุย | ส่วนร่วม)
Potapt ย้ายหน้า ริชชาร์ท วาคเนอร์ ไปยัง ริชชาร์ท วากเนอร์ ทับหน้าเปลี่ยนทาง
(ไม่แตกต่าง)

รุ่นแก้ไขเมื่อ 16:24, 22 เมษายน 2564

ริชชาร์ท วาคเนอร์
Richard Wagner
วาคเนอร์ในค.ศ. 1871
วาคเนอร์ในค.ศ. 1871
เกิด22 พฤษภาคม ค.ศ. 1813(1813-05-22)
ไลพ์ซิช ราชอาณาจักรซัคเซิน
เสียชีวิต13 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1883(1883-02-13) (69 ปี)
เวนิส ราชอาณาจักรอิตาลี
อาชีพคีตกวี, วาทยกร, ผู้กำกับมหรสพ, นักโต้วาที
สัญชาติเยอรมัน

ลายมือชื่อ

ริชชาร์ท วาคเนอร์ (เยอรมัน: Richard Wagner) เป็นคีตกวี, วาทยกร, ผู้กำกับมหรสพ และนักโต้วาทีชาวเยอรมัน

ประวัติ

ริชชาร์ท วาคเนอร์ เกิดที่เมืองไลพ์ซิช เมื่อ 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1813 เป็นบุตรคนที่เก้าของนายคาร์ล ฟรีดริช วาคเนอร์ (Carl Friedrich Wagner) เสมียนตำรวจเมืองไลพ์ซิช กับนางโยฮันนา โรซีเนอ (Johanna Rosine) ลูกสาวช่างอบขนมปัง นายคาร์ลเสียชีวิตด้วยไข้รากสาดใหญ่ขณะเด็กชายมีอายุเพียงหกเดือน หลังจากนั้น มารดาจึงไปอาศัยอยู่กับนายไกเออร์ เพื่อนของคาร์ลผู้เป็นนักแสดงและนักเขียนบทละคร เชื่อว่าโยฮันนากับไกเออร์สมรสกันในค.ศ. 1814 แต่ไม่ปรากฎหลักฐานในงานทะเบียนของโบสถ์ เธอพาลูกย้ายไปอาศัยที่บ้านไกเออร์ที่เมืองเดรสเดิน เด็กชายริชชาร์ทจึงเติบโตที่นั่นจนมีอายุสิบสี่ปี ซึ่งตลอดที่ผ่านมา เด็กชายมีอีกชื่อว่า วิลเฮล์ม ริชชาร์ท ไกเออร์ (Wilhelm Richard Geyer) วาคเนอร์เกือบจะเชื่อว่านายไกเออร์คือพ่อที่แท้จริงของตนเอง

ความหลงใหลในงานละครของนายไกเออร์เริ่มส่งอิทธิพลต่อลูกบุญธรรมของเขา ในที่สุด วาคเนอร์ก็เริ่มมีส่วนร่วมในการแสดงละครของไกเออร์ ในหนังสือ Mein Leben (ชีวิตของข้าพเจ้า) ซึ่งเป็นอัตชีวิตประวัติของวาคเนอร์ระบุว่าตนเองมักจะมีส่วนร่วมในบททูตสวรรค์ ต่อมาในปลายค.ศ. 1820 วาคเนอร์เข้าศึกษาที่โรงเรียนเมืองโพเซินดอร์ฟ ใกล้กับเดรสเดิน เขามีโอกาสเรียนเปียโนที่นั่นแต่ประสบปัญหาเมื่อต้องเล่นบนบันไดเสียง จึงอาศัยการฝึกฝนแบบฟังด้วยหูมากกว่า

หลังไกเออร์เสียชีวิตในค.ศ. 1821 วาคเนอร์ถูกส่งตัวไปยังโรงเรียนกางเขน (Kreuzschule) ซึ่งเป็นสถาบันการศึกษาของคณะสวดกางเขนเดรสเดิน (Dresdner Kreuzchor) ด้วยทุนทรัพย์จากน้อยชายของไกเออร์ ขณะที่มีอายุเก้าขวบ วาคเนอร์มีโอกาสได้รับชมงานโอเปร่า Der Freischütz ของเวเบอร์และเกิดความประทับใจมาก เขาเริ่มมีความใฝ่ฝันจะเป็นนักเขียนบทละคร บทละครแรกของเขาคือโศกนาฎกรรมที่ชื่อ Leubald ซึ่งเขียนจบในค.ศ. 1826 ขณะที่ยังเรียนอยู่ งานชิ้นนี้ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากผลงานของเชกสเปียร์และเกอเทอ เขาเริ่มสนใจดนตรีและร้องขออนุญาตจากครอบครัวให้เขาเรียนดนตรี

ก่อนค.ศ. 1827 ครอบครัวของเขาย้ายกลับมาพำนักที่เมืองไลพ์ซิช ในค.ศ. 1828 วาคเนอร์ในวัยสิบห้าปีได้รับฟังซิมโฟนีหมายเลข 7 และซิมโฟนีหมายเลข 9 ของเบทโฮเฟิน ซึ่งกลายเป็นแรงบันดาลใจหลักให้เขา นอกจากนี้ วาคเนอร์ยังประทับใจมากต่อผลงานเรควีเอ็มของโมทซาร์ท

อ้างอิง