ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อู๋ จื่อซฺวี"
แซนเซลเลอร์ (คุย | ส่วนร่วม) ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
แซนเซลเลอร์ (คุย | ส่วนร่วม) ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{กล่องข้อมูล บุคลากรทหาร|image=20090926_Imgp5923_Wu_Zixu.jpg|allegiance=[[รัฐฉู่|เมืองฌ้อ]]<br>[[รัฐอู๋|เมืองหงอ]]|serviceyears=เมืองฌ้อ (ไม่ทราบปี - 522 ปีก่อนคริสต์ศักราช)<br>เมืองหงอ (ราว 515 - 484 ปีก่อนคริสต์ศักราช)|relations=[[หงอเซีย]] (伍奢) (บิดา)<br>[[หงอเสียง]] (伍尚) (พี่ชาย)|name=อู๋จื่อซี<br>หงอจูสู่<br>伍子胥|caption=รูปปั้นของเขาในเมือง[[ซูโจว]]|death_date=484 ปีก่อนคริสต์ศักราช}} |
{{กล่องข้อมูล บุคลากรทหาร|image=20090926_Imgp5923_Wu_Zixu.jpg|allegiance=[[รัฐฉู่|เมืองฌ้อ]]<br>[[รัฐอู๋|เมืองหงอ]]|serviceyears=เมืองฌ้อ (ไม่ทราบปี - 522 ปีก่อนคริสต์ศักราช)<br>เมืองหงอ (ราว 515 - 484 ปีก่อนคริสต์ศักราช)|relations=[[หงอเซีย]] (伍奢) (บิดา)<br>[[หงอเสียง]] (伍尚) (พี่ชาย)|name=อู๋จื่อซี<br>หงอจูสู่<br>伍子胥|caption=รูปปั้นของเขาในเมือง[[ซูโจว]]|death_date=484 ปีก่อนคริสต์ศักราช}} |
||
'''อู๋จื่อซี''' เกิดใน[[ยุควสันตสารท|ยุคชุนชิว]] เป็นลูกชายของหงอเสีย และเป็นน้องชายของหงอเสียง แต่เดิมเขาเป็นขุนนางในเมืองฌ้อ โดยมีตำแหน่งเป็นอาจารย์ของ[[ไทจูเกี๋ยน]] (太子建) เมื่อบิดาและพี่ชายของเขา ถูก[[ฮุยบอเก๊ก]]ใส่ความหาว่า ทั้งสองรับสินบนมาจาก[[รัฐ |
'''อู๋จื่อซี''' เกิดใน[[ยุควสันตสารท|ยุคชุนชิว]] เป็นลูกชายของหงอเสีย และเป็นน้องชายของหงอเสียง แต่เดิมเขาเป็นขุนนางในเมืองฌ้อ โดยมีตำแหน่งเป็นอาจารย์ของ[[ไทจูเกี๋ยน]] (太子建) เมื่อบิดาและพี่ชายของเขา ถูก[[ฮุยบอเก๊ก]]ใส่ความหาว่า ทั้งสองรับสินบนมาจาก[[รัฐจิ้น|เมืองจิ้น]]เพื่อหวังโจมตีเมืองฌ้อ จนถูกประหารชีวิต เขาได้หลบหนีการจับกุมและได้รับความช่วยเหลือจาก[[ซินเปาสู่]] จากนั้นพาไทจูเกี๋ยนไปอยู่ที่[[รัฐเจิ้ง|เมืองเตง]] แต่ทว่าไทจูเกี๋ยนก็ถูกสั่งประหารโดย[[เตงเติ้งก๋ง]] เนื่องด้วยไทจูเกี๋ยนคิดเป็นไส้ศึกให้กับเมืองจิ้นเพื่อหวังจะมาโจมตีเมืองเตง ทำให้เขาต้องพาบุตรชายของไทจูเกี๋ยนคือ [[ก๋งจูเซ่ง]] หนีไปยังเมืองหงอ |
||
ตอนที่เขากับก๋งจูเซ่งหนีไปยังเมืองหงอนั้น ในนิยาย[[เลียดก๊ก]]กล่าวไว้ว่า เขาได้รับความช่วยเหลือจาก[[หมอ]]ตงโกก๋ง (东皋公) กับชาวประมงชื่อยี่เตียงหยิน และผู้หญิงนิรนามนางหนึ่งที่ไม่ทราบชื่อ โดยหมอตงโกก๋งได้ให้เขาหลบซ่อนตัวจากทหารเมืองฌ้อ ส่วนยี่เตียงหยินกับผู้หญิงนิรนามก็ช่วยหาข้าวให้เขากับก๋งจูเซ่งได้กิน จากนั้นทั้งสองคนก็ได้ถึงเมืองหงอ [[อ๋องเหลียวแห่งหงอ|หงออ๋องเหลียว]]ก็อนุญาตให้ชุบเลี้ยง เมื่อได้มาอยู่ในเมืองหงอ เขาก็ได้เป็นเพื่อนกับ[[จวนจู]]และอุปราช[[อับหลีแห่งหงอ|กีก๋อง]] มีเรื่องเล่าว่า เมื่อเขามาถึงเมืองหงอนั้น สีผมก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาว จึงสันนิษฐานว่าเขาอาจมี[[ความเครียด]]ระหว่างการหลบหนีเป็นเวลานาน |
ตอนที่เขากับก๋งจูเซ่งหนีไปยังเมืองหงอนั้น ในนิยาย[[เลียดก๊ก]]กล่าวไว้ว่า เขาได้รับความช่วยเหลือจาก[[หมอ]]ตงโกก๋ง (东皋公) กับชาวประมงชื่อยี่เตียงหยิน และผู้หญิงนิรนามนางหนึ่งที่ไม่ทราบชื่อ โดยหมอตงโกก๋งได้ให้เขาหลบซ่อนตัวจากทหารเมืองฌ้อ ส่วนยี่เตียงหยินกับผู้หญิงนิรนามก็ช่วยหาข้าวให้เขากับก๋งจูเซ่งได้กิน จากนั้นทั้งสองคนก็ได้ถึงเมืองหงอ [[อ๋องเหลียวแห่งหงอ|หงออ๋องเหลียว]]ก็อนุญาตให้ชุบเลี้ยง เมื่อได้มาอยู่ในเมืองหงอ เขาก็ได้เป็นเพื่อนกับ[[จวนจู]]และอุปราช[[อับหลีแห่งหงอ|กีก๋อง]] มีเรื่องเล่าว่า เมื่อเขามาถึงเมืองหงอนั้น สีผมก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาว จึงสันนิษฐานว่าเขาอาจมี[[ความเครียด]]ระหว่างการหลบหนีเป็นเวลานาน |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 19:40, 28 มกราคม 2564
อู๋จื่อซี หงอจูสู่ 伍子胥 | |
---|---|
รูปปั้นของเขาในเมืองซูโจว | |
เสียชีวิต | 484 ปีก่อนคริสต์ศักราช |
รับใช้ | เมืองฌ้อ เมืองหงอ |
ประจำการ | เมืองฌ้อ (ไม่ทราบปี - 522 ปีก่อนคริสต์ศักราช) เมืองหงอ (ราว 515 - 484 ปีก่อนคริสต์ศักราช) |
ความสัมพันธ์ | หงอเซีย (伍奢) (บิดา) หงอเสียง (伍尚) (พี่ชาย) |
อู๋จื่อซี เกิดในยุคชุนชิว เป็นลูกชายของหงอเสีย และเป็นน้องชายของหงอเสียง แต่เดิมเขาเป็นขุนนางในเมืองฌ้อ โดยมีตำแหน่งเป็นอาจารย์ของไทจูเกี๋ยน (太子建) เมื่อบิดาและพี่ชายของเขา ถูกฮุยบอเก๊กใส่ความหาว่า ทั้งสองรับสินบนมาจากเมืองจิ้นเพื่อหวังโจมตีเมืองฌ้อ จนถูกประหารชีวิต เขาได้หลบหนีการจับกุมและได้รับความช่วยเหลือจากซินเปาสู่ จากนั้นพาไทจูเกี๋ยนไปอยู่ที่เมืองเตง แต่ทว่าไทจูเกี๋ยนก็ถูกสั่งประหารโดยเตงเติ้งก๋ง เนื่องด้วยไทจูเกี๋ยนคิดเป็นไส้ศึกให้กับเมืองจิ้นเพื่อหวังจะมาโจมตีเมืองเตง ทำให้เขาต้องพาบุตรชายของไทจูเกี๋ยนคือ ก๋งจูเซ่ง หนีไปยังเมืองหงอ
ตอนที่เขากับก๋งจูเซ่งหนีไปยังเมืองหงอนั้น ในนิยายเลียดก๊กกล่าวไว้ว่า เขาได้รับความช่วยเหลือจากหมอตงโกก๋ง (东皋公) กับชาวประมงชื่อยี่เตียงหยิน และผู้หญิงนิรนามนางหนึ่งที่ไม่ทราบชื่อ โดยหมอตงโกก๋งได้ให้เขาหลบซ่อนตัวจากทหารเมืองฌ้อ ส่วนยี่เตียงหยินกับผู้หญิงนิรนามก็ช่วยหาข้าวให้เขากับก๋งจูเซ่งได้กิน จากนั้นทั้งสองคนก็ได้ถึงเมืองหงอ หงออ๋องเหลียวก็อนุญาตให้ชุบเลี้ยง เมื่อได้มาอยู่ในเมืองหงอ เขาก็ได้เป็นเพื่อนกับจวนจูและอุปราชกีก๋อง มีเรื่องเล่าว่า เมื่อเขามาถึงเมืองหงอนั้น สีผมก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาว จึงสันนิษฐานว่าเขาอาจมีความเครียดระหว่างการหลบหนีเป็นเวลานาน
ต่อมาเขาได้ร่วมมือกับจวนจูและอุปราชกีก๋อง ได้วางแผนลอบสังหารอ๋องเหลียวเป็นผลสำเร็จ อุปราชกีก๋องจึงได้ปกครองเมืองหงอ เมื่อกีก๋องต้องการจะโจมตีเมืองฌ้อ เขาได้เสนอชื่อซุนบู๊ให้เป็นแม่ทัพใหญ่ คอยคิดกลยุทธ์สำหรับการศึกทั้งปวง จากนั้นเขาได้เป็นหนึ่งในขุนพลที่ยกทัพไปปราบเมืองฌ้อ ทางเมืองฌ้อได้ส่งซิมมีทรุดคอยต้านทานการโจมตีของเมืองหงอ แต่พ่ายแพ้และเมืองหลวงก็ถูกยึด ฌ้อเจียวอ๋องซึ่งเป็นผู้นำของเมืองฌ้อในตอนนั้นได้หลบหนีไป มีเรื่องเล่าอีกว่า เมื่อเมืองหลวงของฌ้อถูกยึดได้แล้ว เขาก็ได้เดินทางไปยังสุสานของฌ้อเพงอ๋อง (อดีตเจ้านายของเขา) และสั่งให้ทหารทำการขุดสุสาน เมื่อเจอศพของฌ้อเพงอ๋อง เขาก็เกิดความโกรธแค้นเนื่องด้วยฌ้อเพงอ๋องเคยเชื่อคำยุยงของฮุยบอเก๊กจนสั่งประหารพ่อและพี่ชายของเขา เขาได้คว้ากระบองมาและทุบศพของฌ้อเพงอ๋องจนแหลกละเอียด
ต่อมา เมืองอวดกับเมืองหงอก็ได้ทำศึกกัน ปรากฏว่ากีก๋องได้รับบาดเจ็บเป็นแผลบาดทะยักเสียชีวิต ลูกชายของกีก๋องคือฮูเฉจึงได้ครองเมืองหงอต่อจากบิดา เมื่อครั้นหงออ๋องฮูเฉมีชัยชนะเหนืออวดอ๋องเกาเจียน เขาได้เสนอให้กำราบเมืองอวดให้ราบคาบ แต่ฮูเฉได้ปฏิเสธคำแนะนำของเขา แต่ไปรับคำแนะนำของเป๊กพีแทน เมื่อเกาเจียนสามารถฟื้นฟูแคว้นได้ด้วยความช่วยเหลือของฮวมเล้และบุนจง หงอจูสู่ก็พยายามเตือนให้เตรียมการระมัดระวัง แต่ฮูเฉก็ปฏิเสธอีก จนสุดท้ายฮูเฉจึงบังคับให้เขากระทำการฆ่าตัวตาย
ก่อนที่เขาจะตาย เขาได้สั่งลูกน้องว่า "ถ้าข้าตายแล้ว เจ้าจงควักเอาลูกตาของเราทั้งสองข้างไปติดไว้ที่บานประตูเมืองฝ่ายตะวันออก เราจะขอดูกองทัพเมืองอวดทำลายเมืองหงอ" ครั้นสั่งเสียเสร็จ ก็เอากระบี่เชือดคอตาย จากนั้นอีก 11 ปีต่อมา เกาเจียนก็ทำลายเมืองหงอได้สำเร็จ ส่วนฮูเฉก็ได้ฆ่าตัวตายที่เขาอุยซู (姑蘇山)
แหล่งข้อมูลอื่น
- Biography of Wu Zixu, Shiji Vol. 66, in Chinese (Wikisource)
- เลียดก๊ก ฉบับหอสมุดวชิรญาณ ตั้งแต่ตอนที่ 71 ถึง 83