ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ปอนด์สเตอร์ลิง"
เพิ่มเนื้อหา ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
→ประวัติ: คำตก ป้ายระบุ: ถูกย้อนกลับแล้ว แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
||
| บรรทัด 44: | บรรทัด 44: | ||
== ประวัติ == |
== ประวัติ == |
||
เงินปอนด์เริ่มใช้มาตั้งแต่สมัยโบราณ กล่าวคือ เมื่อประมาณ [[พ.ศ. 1320]] ราชอาณาจักรซักซอน (อาจเรียกว่าพวกอังกฤษสมัยโบราณก็ได้ แต่ความจริงแล้ว ซักซอนไม่ได้เป็นบรรพบุรุษโดยตรงของอังกฤษปัจจุบัน) ได้ทำเหรียญกษาปณ์ขึ้นจากโลหะเงินแท้ น้ำหนัก 1 |
เงินปอนด์เริ่มใช้มาตั้งแต่สมัยโบราณ กล่าวคือ เมื่อประมาณ [[พ.ศ. 1320]] ราชอาณาจักรซักซอน (อาจเรียกว่าพวกอังกฤษสมัยโบราณก็ได้ แต่ความจริงแล้ว ซักซอนไม่ได้เป็นบรรพบุรุษโดยตรงของอังกฤษปัจจุบัน) ได้ทำเหรียญกษาปณ์ขึ้นจากโลหะแลกเปลี่ยนค่า เงินแท้ (น้ำหนัก 1 พอนด์)ซึ่งได้เหรียญเงินเป็นจำนวน 240 อัน เรียกว่าเหรียญสเตอร์ลิง และด้วยน้ำหนักเท่ากับ 1 พอนด์นี้เอง เมื่อต้องใช้จ่ายเงิน ก็จะบอกค่าเป็นจำนวนปอนด์ของเหรียญสเตอร์ลิง (pounds of sterlings) และภายหลังเรียกสั้นลงว่า ปอนด์สเตอร์ลิง (pound sterling) |
||
ครั้นเมื่อพวกนอร์มัน (Norman) เข้ามาครองอำนาจแทนพวกซักซอน พวกนี้ได้แบ่งหน่วยเงินตราปอนด์ออกเป็นหน่วยย่อย คือ 1 |
ครั้นเมื่อพวกนอร์มัน (Norman) เข้ามาครองอำนาจแทนพวกซักซอน พวกนี้ได้แบ่งหน่วยเงินตราปอนด์ออกเป็นหน่วยย่อย คือ 1 พอนด์ แบ่งได้ 80 ชิลลิง (shilling) และ 1 ชิลลิง ยังแบ่งได้อีกเป็น 12 เพนนี (เอกพจน์ penny, พหูพจน์ pennies หรือ pence) |
||
เรื่องค่าของปอนด์นั้นยังไม่จบ เพราะตัวย่อของปอนด์นั้นมีปัญหา เมื่ออักษรย่อของปอนด์นั้น ใช้ lb หรือ £ ซึ่งทำให้สับสน และอักษรย่อ หรือเครื่องหมายดังกล่าว มีที่มาจากคำว่า libra ในภาษาละตินสมัยกลาง ความจริงแล้ว คำว่า ลิบรา ก็คือ ตาชั่ง (คำเดียวกับที่เรียกกลุ่มดาวราศีตุล) สำหรับอักษร £. นั้น ก็คือตัว L นั่นเอง (ใช้ได้ทั้งสองแบบ) ในตำราเก่าๆ บางครั้งเขียน l. เฉยๆ ก็มี |
เรื่องค่าของปอนด์นั้นยังไม่จบ เพราะตัวย่อของปอนด์นั้นมีปัญหา เมื่ออักษรย่อของปอนด์นั้น ใช้ lb หรือ £ ซึ่งทำให้สับสน และอักษรย่อ หรือเครื่องหมายดังกล่าว มีที่มาจากคำว่า libra ในภาษาละตินสมัยกลาง ความจริงแล้ว คำว่า ลิบรา ก็คือ ตาชั่ง (คำเดียวกับที่เรียกกลุ่มดาวราศีตุล) สำหรับอักษร £. นั้น ก็คือตัว L นั่นเอง (ใช้ได้ทั้งสองแบบ) ในตำราเก่าๆ บางครั้งเขียน l. เฉยๆ ก็มี |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 13:54, 24 มกราคม 2564
| ปอนด์สเตอร์ลิง | |
|---|---|
| ISO 4217 | |
| รหัส | GBP |
| หมายเลข | 826 |
| จุดทศนิยม | 2 |
| การตั้งชื่อ | |
| หน่วยย่อย | |
| 1100 | เพนนี |
| เพนนี | เพนซ์ |
| สัญลักษณ์ | £ |
| เพนนี | p |
| ชื่อเล่น | ควิด |
| ธนบัตร | £5, £10, £20, £50 |
| ไม่ค่อยใช้ | £100[a] |
| เหรียญ | 1p, 2p, 5p, 10p, 20p, 50p, £1, £2 |
| ข้อมูลการใช้ | |
| ผู้ใช้อย่างเป็นทางการ | .svg){kind=small} สหราชอาณาจักร
 เจอร์ซีย์ (ใช้ร่วมกับปอนด์เจอร์ซีย์) |
| ผู้ใช้ที่ไม่เป็นทางการ |  หมู่เกาะพิตแคร์น[b] |
| การตีพิมพ์ | |
| ธนาคารกลาง | ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษ |
| เว็บไซต์ | www.bankofengland.co.uk |
| การประเมินค่า | |
| อัตราเงินเฟ้อ | 1.4% (12 เดือน สิ้นสุดธันวาคม 2019) |
ปอนด์สเตอร์ลิง (อังกฤษ: pound sterling) (สัญลักษณ์: £; รหัส ISO 4217: GBP) เป็นสกุลเงินตราอย่างเป็นทางการของสหราชอาณาจักร, เจอร์ซีย์, เกิร์นซีย์, ไอล์ออฟแมน, ยิบรอลตาร์, เกาะเซาท์จอร์เจียและหมู่เกาะเซาท์แซนด์วิช, บริติชแอนตาร์กติกเทร์ริทอรี[3][4] และตริสตันดากูนยา[5] หนึ่งปอนด์สเตอร์ลิงสามารถแบ่งย่อยได้เป็น 100 เพนนี ปอนด์สเตอร์ลิงยังเป็นสกุลเงินที่เก่าแก่ที่สุดที่ถูกใช้จนถึงปัจจุบัน
ประวัติ
เงินปอนด์เริ่มใช้มาตั้งแต่สมัยโบราณ กล่าวคือ เมื่อประมาณ พ.ศ. 1320 ราชอาณาจักรซักซอน (อาจเรียกว่าพวกอังกฤษสมัยโบราณก็ได้ แต่ความจริงแล้ว ซักซอนไม่ได้เป็นบรรพบุรุษโดยตรงของอังกฤษปัจจุบัน) ได้ทำเหรียญกษาปณ์ขึ้นจากโลหะแลกเปลี่ยนค่า เงินแท้ (น้ำหนัก 1 พอนด์)ซึ่งได้เหรียญเงินเป็นจำนวน 240 อัน เรียกว่าเหรียญสเตอร์ลิง และด้วยน้ำหนักเท่ากับ 1 พอนด์นี้เอง เมื่อต้องใช้จ่ายเงิน ก็จะบอกค่าเป็นจำนวนปอนด์ของเหรียญสเตอร์ลิง (pounds of sterlings) และภายหลังเรียกสั้นลงว่า ปอนด์สเตอร์ลิง (pound sterling)
ครั้นเมื่อพวกนอร์มัน (Norman) เข้ามาครองอำนาจแทนพวกซักซอน พวกนี้ได้แบ่งหน่วยเงินตราปอนด์ออกเป็นหน่วยย่อย คือ 1 พอนด์ แบ่งได้ 80 ชิลลิง (shilling) และ 1 ชิลลิง ยังแบ่งได้อีกเป็น 12 เพนนี (เอกพจน์ penny, พหูพจน์ pennies หรือ pence)
เรื่องค่าของปอนด์นั้นยังไม่จบ เพราะตัวย่อของปอนด์นั้นมีปัญหา เมื่ออักษรย่อของปอนด์นั้น ใช้ lb หรือ £ ซึ่งทำให้สับสน และอักษรย่อ หรือเครื่องหมายดังกล่าว มีที่มาจากคำว่า libra ในภาษาละตินสมัยกลาง ความจริงแล้ว คำว่า ลิบรา ก็คือ ตาชั่ง (คำเดียวกับที่เรียกกลุ่มดาวราศีตุล) สำหรับอักษร £. นั้น ก็คือตัว L นั่นเอง (ใช้ได้ทั้งสองแบบ) ในตำราเก่าๆ บางครั้งเขียน l. เฉยๆ ก็มี
ส่วนชิลลิงนั้น ใช้อักษรย่อว่า s เฉย ๆ ตัวอักษรนี้ไม่ได้ย่อจาก shilling แต่มาจาก solidus ในภาษาละติน สำหรับหน่วยเล็กสุด คือ เพนนีนั้น ย่อเป็น d เพราะในภาษาละตินนั้น หน่วยเล็กสุดของค่าเงินคือ denarius เราจึงอาจพบการเขียนบอกจำนวนเงินเป็น 2l. 8s. 5d. นั่นคือ 2 ปอนด์ 8 ชิลลิง กับอีก 5 เพนนี
สำหรับเหรียญชิลลิงนั้น มีค่าเท่ากับ 12 เพนนี เดิมเรียกว่าเทสทัน หรือเทสทูน (teston, testoon) เริ่มมีครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2047 มีการแกะสลักเป็นพระพักตร์ของพระเจ้าเฮนรีที่ 7 ครั้นในสมัยรัชกาลพระเจ้าเฮนรีที่ 8 ก็ยังคงใช้เหรียญค่านี้ แต่เรียกใหม่ว่า ชิลลิง ส่วนที่มาของชื่อนั้น จริงๆ แล้วยังไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัด แต่เข้าใจว่าเรียกตามเหรียญของพวกอังโกล-ซักซอน คือสคีลลิง (scilling, scylling) และบางรัฐของเยอรมนีก็มีการผลิตเหรียญกษาปณ์ที่เรียกว่า ชิลลิง (schilling) เหมือนกัน
ครั้นเมื่อ พ.ศ. 2464 ค่าของชิลลิงเป็นแต่ชื่อเรียกเท่านั้น ไม่ได้มีการผลิตเหรียญเงินค่าชิลลิงออกมา และอีก 26 ปีต่อมา มีการผลิตเหรียญชิลลิง โดยใช้โลหะผสมระหว่างทองแดง และนิกเกิล เรียกว่าโลหะคิวโพรนิเกิล เมื่อถึงวันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2514 อังกฤษได้เปลี่ยนมาตราเงินแบบเทียบร้อยตามหลักสากล คือ 100 เพนนี เป็น 1 ปอนด์ โดยไม่ใช้หน่วยชิลลิงอีก ทำให้อักษรย่อชิลลิงจึงหมดไป อักษรย่อเพนนี เปลี่ยนจาก d เป็น p ซึ่งย่อมาจากคำว่าเพนนี (penny) โดยตรง
ธนบัตร
ธนบัตรประกอบด้วย
5,10, 20 และ 50 ปอนด์
เหรียญ
เหรียญประกอบด้วย 1, 2, 5, 10, 20, 50 เพนนี และ 1, 2 ปอนด์
| ภาพ | มูลค่า | เส้นผ่านศูนย์กลาง | ความหนา | น้ำหนัก | ส่วนประกอบ | ปีที่ประกาศใช้ | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ด้านหน้า | ด้านหลัง | ||||||
| 1 เพนนี | 20.03 มม. | 1.65 มม. | 3.56 กรัม | เหล็กกล้าชุบทองแดง | พ.ศ. 2514 | ||
| 2 เพนซ์ | 25.90 มม. | 1.85 มม. | 7.12 กรัม | พ.ศ. 2514 | |||
| 5 เพนซ์ | 18.00 มม. | 1.70 มม. | 3.25 กรัม | ทองแดงผสมนิเกิล (คิวโปรนิเกิล) | พ.ศ. 2533 | ||
| 10 เพนซ์ | 24.50 มม. | 1.85 มม. | 6.50 กรัม | พ.ศ. 2535 | |||
| 20 เพนซ์ | 21.40 มม. | 1.70 มม. | 5.00 กรัม | พ.ศ. 2525 | |||
| 25 เพนซ์ | 38.61 มม. | 2.89 มม. | 28.28 กรัม | พ.ศ. 2515 | |||
| 50 เพนซ์ | 27.30 มม. | 1.78 มม. | 8.00 กรัม | พ.ศ. 2540 | |||
| 1 ปอนด์ | 22.50 มม. | 3.15 มม. | 9.50 กรัม | ทองเหลืองผสมนิเกิล (นิเกิลบราส) | พ.ศ. 2526 | ||
| 2 ปอนด์ | 28.40 มม. | 2.50 มม. | 12.00 กรัม | วงแหวน: ทองเหลืองผสมนิเกิล (นิเกิลบราส) ตรงกลาง: ทองแดงผสมนิเกิล (คิวโปรนิเกิล) |
พ.ศ. 2540 | ||
| 5 ปอนด์ | 38.61 มม. | 2.89 มม. | 28.28 กรัม | ทองแดงผสมนิเกิล (คิวโปรนิเกิล) | พ.ศ. 2533 | ||
อ้างอิง
- ↑ Asia and Pacific Review 2003/04 p. 245 ISBN 1862170398
- ↑ "British Indian Ocean Territory Currency". Wwp.greenwichmeantime.com. 2 August 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 July 2016. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
- ↑ British Antarctic Territory Currency Ordinance 1990
- ↑ "Foreign and Commonwealth Office country profiles: British Antarctic Territory". British Foreign & Commonwealth Office. 25 March 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 April 2009. สืบค้นเมื่อ 17 April 2010.
- ↑ "Foreign and Commonwealth Office country profiles: Tristan da Cunha". British Foreign & Commonwealth Office. 12 February 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 June 2010. สืบค้นเมื่อ 17 April 2010.
แหล่งข้อมูลอื่น
- Heiko Otto (บ.ก.). "ธนบัตรของสหราชอาณาจักร". สืบค้นเมื่อ 2017-03-27. (อังกฤษ) (เยอรมัน)
- Heiko Otto (บ.ก.). "ธนบัตรเงินปอนด์ในสกอตแลนด์". (อังกฤษ) (เยอรมัน)
- Heiko Otto (บ.ก.). "ธนบัตรเงินปอนด์ในไอร์แลนด์เหนือ". (อังกฤษ) (เยอรมัน)
อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "lower-alpha" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="lower-alpha"/> ที่สอดคล้องกัน