ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หลวงสิริราชไมตรี (จรูญ สิงหเสนี)"
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
Siraphopsiam (คุย | ส่วนร่วม) |
||
บรรทัด 10: | บรรทัด 10: | ||
เมื่อเดินทางกลับมายังประเทศสยาม ได้รับโปรดเกล้าฯ ให้มีบรรดาศักดิ์และราชทินนามเป็น '''''หลวงสิริราชไมตรี''''' ถือศักดินา ๖๐๐ เมื่อวันศุกร์ที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2468<ref> [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2468/D/1749.PDF พระราชทานบรรดาศักดิ์] </ref> |
เมื่อเดินทางกลับมายังประเทศสยาม ได้รับโปรดเกล้าฯ ให้มีบรรดาศักดิ์และราชทินนามเป็น '''''หลวงสิริราชไมตรี''''' ถือศักดินา ๖๐๐ เมื่อวันศุกร์ที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2468<ref> [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2468/D/1749.PDF พระราชทานบรรดาศักดิ์] </ref> |
||
ต่อมาหลังจากการเปลี่ยนแปลงการปกครองสำเร็จแล้ว หลวงสิริราชไมตรีได้รับการแต่งตั้งให้เป็นรัฐมนตรีที่ไม่ได้สังกัดกระทรวง (รัฐมนตรีลอย) และต่อมาได้เป็นราชเลขานุการในพระองค์[[พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล]] |
ต่อมาหลังจากการเปลี่ยนแปลงการปกครองสำเร็จแล้ว หลวงสิริราชไมตรีได้รับการแต่งตั้งให้เป็นรัฐมนตรีแทนที่ไม่ได้สังกัดกระทรวง (รัฐมนตรีลอย) และต่อมาได้เป็นราชเลขานุการในพระองค์[[พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล]] ณ เมืองโลซานน์ ประเทศสวิสเซอร์แลนด์ |
||
ปี พ.ศ. 2481 ได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งอัครราชทูตประจำกรุงโรม ประเทศอิตาลี จนเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 ครอบครัวได้อพยพไปอยู่ ณ เมืองเจนีวา ประเทศสวิสเซอร์แลนด์ จนสงครามสงบในปี พ.ศ. 2488 จึงได้เดินทางกลับประเทศไทย ดำรงตำแหน่งอัครราชทูตประจำกระทรวง และในปี พ.ศ.2490 ได้โอนไปรับราชการที่กระทรวงการคลังและออกจากราชการเพื่อรับบำเหน็จบำนาญเมื่อต้นปี พ.ศ. 2492 |
|||
เมื่อออกจากราชการได้เป็นกรรมการในสมาคมสหายสงครามในพระบรมราชูปถัมภ์และได้ร่วมบุกเบิกการทำป่าไม้ และเหมืองแร่ ซึ่งเป็นสัมปทาน ที่รัฐบาลให้แก่ทหารผ่านศึกสงครามโลกครั้งที่ 1 หลวงสิริราชไมตรีเป็นผู้มีร่างกายแข็งแรงจนเมื่ออายุใกล้ 90 ปี ได้หกล้มกระดูกข้อสะโพกขวาหัก หลังจากหายป่วยไม่นานก็อ่อนกำลังลงเดินไม่ได้ และได้ถึงแก่กรรมด้วยอาการสงบ เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 2534 รวมอายุได้ 93 ปี 2 เดือน |
|||
== ครอบครัว == |
== ครอบครัว == |
||
บรรทัด 19: | บรรทัด 23: | ||
# นางสาวพรพงา สิงหเสนี (Suzanne) |
# นางสาวพรพงา สิงหเสนี (Suzanne) |
||
# นางสาวพรระพี สิงหเสนี (Angela) |
# นางสาวพรระพี สิงหเสนี (Angela) |
||
== ประวัติการศึกษา == |
|||
* พ.ศ. 2450 โรงเรียนบพิตรพิมุข |
|||
* พ.ศ. 2453 โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย |
|||
* พ.ศ. 2454 โรงเรียนราชวิทยาลัย |
|||
* พ.ศ. 2460 โรงเรียนกฏหมาย |
|||
* พ.ศ. 2468 Ecole Libre des Sciences Politiques, Paris |
|||
== ยศ == |
== ยศ == |
||
* พ.ศ. 2459 มหาดเล็กวิเศษ |
|||
⚫ | |||
* พ.ศ. 2465 รองอำมาตย์ตรี |
|||
* พ.ศ. 2468 อำมาตย์ตรี |
|||
⚫ | |||
== ตำแหน่งหน้าที่ == |
|||
⚫ | |||
* พ.ศ. 2459 นักเรียนล่ามกระทรวงยุติธรรม |
|||
* พ.ศ. 2460 พลทหารรถยนต์กระทรวงกลาโหม |
|||
* พ.ศ. 2461 นายสิบตรี |
|||
* พ.ศ. 2462 เสมียนฝึกหัดกระทรวงการต่างประเทศ |
|||
* พ.ศ. 2463 นักเรียนผู้ช่วยสถานทูต |
|||
* พ.ศ. 2466 ผู้ช่วยชั้นหนึ่ง |
|||
* พ.ศ. 2469 เลขานุการตรี |
|||
* พ.ศ. 2475 เจ้ากรม |
|||
* พ.ศ. 2476 รัฐมนตรีแทนเลขานุการคณะรัฐมนตรี |
|||
* พ.ศ. 2476 รัฐมนตรีหัวหน้ากองการโฆษณา |
|||
* พ.ศ. 2476 เจ้ากรมกระทรวงการต่างประเทศ |
|||
* พ.ศ. 2477 เลขานุการเอก กระทรวงการต่างประเทศ |
|||
* พ.ศ. 2477 เลขานุการเอกสถานทูต ณ กรุงลอนดอน |
|||
* พ.ศ. 2477 ราชเลขานุการในพระองค์ ณ เมืองโลซานน์ |
|||
* พ.ศ. 2481 อัครราชทูตประจำประเทศอิตาลี |
|||
* พ.ศ. 2489 อัครราชทูตประจำกระทรวง |
|||
* พ.ศ. 2490 กระทรวงการคลัง |
|||
* พ.ศ. 2492 ออกจากราชการเพื่อรับบำเหน็จบำนาญ |
|||
⚫ | |||
* พ.ศ. 2472 เลยอง ดอนเนอร์ ชั้น 5 |
|||
* พ.ศ. 2472 ม.ช., จ.ม., ท.ม. |
|||
{{ท.ช.|2483}}<ref>, [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2483/D/1897_1.PDF แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์], เล่ม 57, ตอน 0 ง, 1 ตุลาคม พ.ศ. 2483, หน้า 1898</ref> |
|||
{{ป.ม.|2484}}<ref>, [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2484/D/2942.PDF แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์], เล่ม 58, ตอน 0 ง, 18 กันยายน พ.ศ. 2484, หน้า 3160</ref> |
{{ป.ม.|2484}}<ref>, [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2484/D/2942.PDF แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์], เล่ม 58, ตอน 0 ง, 18 กันยายน พ.ศ. 2484, หน้า 3160</ref> |
||
* ฑ.ศ. 2484 มงกุฏอิตาเลียนชั้นที่ 1 |
|||
== อ้างอิง == |
== อ้างอิง == |
||
{{รายการอ้างอิง}} |
{{รายการอ้างอิง}} |
||
* สายสกุลสิงหเสนี, บรรณาการในงานพระราชทานเพลิงศพนางสาวจวงจันทร์ สิงหเสนี ป.ภ., ท.ช., 3 พฤศจิกายน 2541, หน้า 181 |
|||
{{คณะราษฎร}} |
{{คณะราษฎร}} |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 20:33, 26 พฤศจิกายน 2563
อำมาตย์ตรี หลวงสิริราชไมตรี นามเดิม จรูญ สิงหเสนี เป็นอดีตอัครราชทูตไทยประจำกรุงโรม ประเทศอิตาลี และ สมาชิกคณะราษฎร
ประวัติ
หลวงสิริราชไมตรี มีนามเดิมว่า จรูญ สิงหเสนี เกิดที่จังหวัดนครราชสีมา เมื่อวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2441 เป็นบุตรคนที่ 3 ของพระยาประเสริฐสุนทราศรัย (กระจ่าง สิงหเสนี) กับคุณหญิงตุ่ม (บุตรสาวของนายเดช-นางใย สิงหเสนี)
เมื่อายุได้ 7 ปี ได้ย้ายมาอยู่กรุงเทพมหานคร และเข้าศึกษาที่โรงเรียนบพิตรพิมุข โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย โรงเรียนราชวิทยาลัย โรงเรียนอัสสัมชัญ (อสช 2654) และโรงเรียนกฎหมาย ตามลำดับ ได้เข้าร่วมรบในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง (พ.ศ. 2457-2461) เมื่อสงครามสิ้นสุดจึงได้ยศสิบตรี (ส.ต.) เคยเป็นนักเรียนวิชากฎหมายในประเทศฝรั่งเศส ด้วยทุนกระทรวงยุติธรรม ต่อมาได้เป็นผู้ช่วยราชการสถานทูตสยามประจำกรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส ในตำแหน่งเลขานุการเอกอัครราชทูต
นายจรูญได้เข้าร่วมกับคณะราษฎร เพื่อร่วมในการปฏิวัติเปลี่ยนแปลงการปกครอง จากการชักชวนของนายปรีดี พนมยงค์ นักเรียนวิชากฎหมาย ทุนกระทรวงยุติธรรมเช่นเดียวกัน จัดเป็นคณะราษฎรชุดแรกที่มีการก่อตัวขึ้น 7 คน และถือเป็นเพียงคนเดียวที่มิได้มีสถานภาพเป็นนักเรียนหรือนักศึกษา อีกทั้งเมื่อสมาชิกคนอื่น ๆ ได้ศึกษาจบแล้ว ก็ได้เดินทางกลับสู่ประเทศสยาม แต่นายจรูญไม่ได้กลับมาด้วย[1] [2]
เมื่อเดินทางกลับมายังประเทศสยาม ได้รับโปรดเกล้าฯ ให้มีบรรดาศักดิ์และราชทินนามเป็น หลวงสิริราชไมตรี ถือศักดินา ๖๐๐ เมื่อวันศุกร์ที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2468[3]
ต่อมาหลังจากการเปลี่ยนแปลงการปกครองสำเร็จแล้ว หลวงสิริราชไมตรีได้รับการแต่งตั้งให้เป็นรัฐมนตรีแทนที่ไม่ได้สังกัดกระทรวง (รัฐมนตรีลอย) และต่อมาได้เป็นราชเลขานุการในพระองค์พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล ณ เมืองโลซานน์ ประเทศสวิสเซอร์แลนด์
ปี พ.ศ. 2481 ได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งอัครราชทูตประจำกรุงโรม ประเทศอิตาลี จนเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 ครอบครัวได้อพยพไปอยู่ ณ เมืองเจนีวา ประเทศสวิสเซอร์แลนด์ จนสงครามสงบในปี พ.ศ. 2488 จึงได้เดินทางกลับประเทศไทย ดำรงตำแหน่งอัครราชทูตประจำกระทรวง และในปี พ.ศ.2490 ได้โอนไปรับราชการที่กระทรวงการคลังและออกจากราชการเพื่อรับบำเหน็จบำนาญเมื่อต้นปี พ.ศ. 2492
เมื่อออกจากราชการได้เป็นกรรมการในสมาคมสหายสงครามในพระบรมราชูปถัมภ์และได้ร่วมบุกเบิกการทำป่าไม้ และเหมืองแร่ ซึ่งเป็นสัมปทาน ที่รัฐบาลให้แก่ทหารผ่านศึกสงครามโลกครั้งที่ 1 หลวงสิริราชไมตรีเป็นผู้มีร่างกายแข็งแรงจนเมื่ออายุใกล้ 90 ปี ได้หกล้มกระดูกข้อสะโพกขวาหัก หลังจากหายป่วยไม่นานก็อ่อนกำลังลงเดินไม่ได้ และได้ถึงแก่กรรมด้วยอาการสงบ เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 2534 รวมอายุได้ 93 ปี 2 เดือน
ครอบครัว
หลวงสิริราชไมตรี สมรสกับคุณหญิงอนงค์ (บุตรีพระยาอนุชิตชาญไชย (สาย สิงหเสนี) กับนางน้อม) มีบุตรด้วยกัน 5 คน ดังนี้
- นายอุดมพร สิงหเสนี (Pietro)
- นายพสุพร สิงหเสนี (Nickie)
- นายสิงพร สิงหเสนี (Georgie)
- นางสาวพรพงา สิงหเสนี (Suzanne)
- นางสาวพรระพี สิงหเสนี (Angela)
ประวัติการศึกษา
- พ.ศ. 2450 โรงเรียนบพิตรพิมุข
- พ.ศ. 2453 โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย
- พ.ศ. 2454 โรงเรียนราชวิทยาลัย
- พ.ศ. 2460 โรงเรียนกฏหมาย
- พ.ศ. 2468 Ecole Libre des Sciences Politiques, Paris
ยศ
- พ.ศ. 2459 มหาดเล็กวิเศษ
- พ.ศ. 2465 รองอำมาตย์ตรี
- พ.ศ. 2468 อำมาตย์ตรี
- 28 สิงหาคม พ.ศ.2468 หลวงสิริราชไมตรี [4]
ตำแหน่งหน้าที่
- พ.ศ. 2459 นักเรียนล่ามกระทรวงยุติธรรม
- พ.ศ. 2460 พลทหารรถยนต์กระทรวงกลาโหม
- พ.ศ. 2461 นายสิบตรี
- พ.ศ. 2462 เสมียนฝึกหัดกระทรวงการต่างประเทศ
- พ.ศ. 2463 นักเรียนผู้ช่วยสถานทูต
- พ.ศ. 2466 ผู้ช่วยชั้นหนึ่ง
- พ.ศ. 2469 เลขานุการตรี
- พ.ศ. 2475 เจ้ากรม
- พ.ศ. 2476 รัฐมนตรีแทนเลขานุการคณะรัฐมนตรี
- พ.ศ. 2476 รัฐมนตรีหัวหน้ากองการโฆษณา
- พ.ศ. 2476 เจ้ากรมกระทรวงการต่างประเทศ
- พ.ศ. 2477 เลขานุการเอก กระทรวงการต่างประเทศ
- พ.ศ. 2477 เลขานุการเอกสถานทูต ณ กรุงลอนดอน
- พ.ศ. 2477 ราชเลขานุการในพระองค์ ณ เมืองโลซานน์
- พ.ศ. 2481 อัครราชทูตประจำประเทศอิตาลี
- พ.ศ. 2489 อัครราชทูตประจำกระทรวง
- พ.ศ. 2490 กระทรวงการคลัง
- พ.ศ. 2492 ออกจากราชการเพื่อรับบำเหน็จบำนาญ
เครื่องราชอิสริยาภรณ์และเกียรติยศ
- พ.ศ. 2472 เลยอง ดอนเนอร์ ชั้น 5
- พ.ศ. 2472 ม.ช., จ.ม., ท.ม.
- พ.ศ. 2483 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 2 ทวีติยาภรณ์ช้างเผือก (ท.ช.)[5]
- พ.ศ. 2484 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์มงกุฎไทย (ป.ม.)[6]
- ฑ.ศ. 2484 มงกุฏอิตาเลียนชั้นที่ 1
อ้างอิง
- ↑ สองฝั่งประชาธิปไตย, "2475". สารคดีทางไทยพีบีเอส: 26 กรกฎาคม 2555
- ↑ ชะตากรรมของพระยาทรงสุรเดช หนึ่งในสี่ทหารเสือคณะราษฎร์
- ↑ พระราชทานบรรดาศักดิ์
- ↑ พระราชทานยศ
- ↑ , แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม 57, ตอน 0 ง, 1 ตุลาคม พ.ศ. 2483, หน้า 1898
- ↑ , แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม 58, ตอน 0 ง, 18 กันยายน พ.ศ. 2484, หน้า 3160
- สายสกุลสิงหเสนี, บรรณาการในงานพระราชทานเพลิงศพนางสาวจวงจันทร์ สิงหเสนี ป.ภ., ท.ช., 3 พฤศจิกายน 2541, หน้า 181
- บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2441
- บุคคลที่เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2534
- ทหารอาสาชาวไทยในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
- สมาชิกคณะราษฎร
- บรรดาศักดิ์ชั้นหลวง
- ข้าราชการพลเรือนชาวไทย
- ทหารบกชาวไทย
- รัฐมนตรีไทยที่ไม่ได้ประจำกระทรวง
- นักการทูตชาวไทย
- บุคคลจากโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย
- บุคคลจากโรงเรียนอัสสัมชัญ
- บุคคลจากโรงเรียน ภ.ป.ร. ราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมภ์
- ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ป.ม.
- ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ท.ช.
- ผู้ได้รับเครื่องอิสริยาภรณ์เลฌียงดอเนอร์
- สกุลสิงหเสนี
- สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยแบบแต่งตั้ง