ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หน่วยข่าวกรองลับ"
Miwako Sato (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
Miwako Sato (คุย | ส่วนร่วม) ล Miwako Sato ย้ายหน้า ราชการข่าวกรองลับ ไปยัง หน่วยข่าวกรองลับ: per some previous edit summaries |
(ไม่แตกต่าง)
|
รุ่นแก้ไขเมื่อ 11:49, 24 กันยายน 2563
ภาพรวมหน่วยงาน | |
---|---|
ก่อตั้ง | กรกฎาคม 1909 |
ก่อนหน้า | |
ประเภท | หน่วยข่าวกรองต่างประเทศ |
เขตอำนาจ | รัฐบาลสหราชอาณาจักร |
สำนักงานใหญ่ | ตึกเอสไอเอส ลอนดอน, อังกฤษ สหราชอาณาจักร 51°29′16″N 0°07′29″W / 51.48778°N 0.12472°W |
คำขวัญ | Semper Occultus ("เป็นความลับตลอดไป") |
บุคลากร | 2,594 (31 มีนาคม ค.ศ. 2016)[1] |
งบประมาณประจำปี | บัญชีข่าวกรองเดี่ยว (2.6 พันล้านปอนด์ สำหรับปีงบประมาณ 2014–15)[2][nb 1] |
รัฐมนตรี | |
ฝ่ายบริหารหน่วยงาน | |
เว็บไซต์ | SIS.gov.uk |
เชิงอรรถ | |
|
หน่วยข่าวกรองลับ (อังกฤษ: Secret Intelligence Service) ย่อว่า เอสไอเอส (SIS) และยังเรียกว่า เอ็มไอ 6 (MI6) เป็นหน่วยสืบราชการลับของรัฐบาลสหราชอาณาจักร มีหน้าที่หลักเป็นการรวบรวมและวิเคราะห์ข่าวกรองจากมนุษย์ (human intelligence) ในต่างแดนและด้วยวิธีการลับ เพื่อส่งเสริมความมั่นคงแห่งชาติของสหราชอาณาจักร เอสไอเอสเป็นส่วนหนึ่งของประชาคมข่าวกรองของสหราชอาณาจักร และหัวหน้าของเอสไอเอสต้องรายงานตรงต่อรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศของสหราชอาณาจักร[4]
เอสไอเอสก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1909 เป็นแผนกหนึ่งของสำนักงานราชการลับ (Secret Service Bureau) โดยมีความชำนัญพิเศษในด้านข่าวกรองต่างประเทศ และเจริญก้าวหน้าอย่างเด่นชัดในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นชื่อปัจจุบันอย่างเป็นทางการในราว ค.ศ. 1920[5] ส่วนชื่อ "เอ็มไอ 6" นั้น ย่อมาจาก "Military Intelligence, Section 6" (ข่าวกรองทหาร แผนก 6) เกิดขึ้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เพื่อใช้เป็นชื่อเรียกเพื่อความสะดวก เพราะเวลานั้น หน่วยงานนี้มีชื่อเรียกหลายชื่อ ชื่อ "เอ็มไอ 6" นี้ยังใช้กันมาจนถึงปัจจุบัน[5] อย่างไรก็ดี การมีอยู่ของเอสไอเอสไม่เป็นที่รับรองอย่างเป็นทางการจนกระทั่ง ค.ศ. 1994[6] ซึ่งมีการเสนอพระราชบัญญัติราชการข่าวกรอง ค.ศ. 1994 (Intelligence Services Act) หรือไอเอสเอ (ISA) ต่อรัฐสภา เพื่อวางรากฐานให้แก่หน่วยงานนี้เป็นครั้งแรก ปัจจุบัน เอสไอเอสอยู่ในการกำกับดูแลของคณะตุลาการว่าด้วยอำนาจในการสืบสวน (Investigatory Powers Tribunal) กับคณะกรรมาธิการข่าวกรองและความมั่นคงของรัฐสภา (Parliamentary Intelligence and Security Committee) และตั้งแต่ปี ค.ศ. 1995 เอสไอเอสมีสำนักงานใหญ่อยู่ที่ตึกเอสไอเอสในลอนดอน ตรงฝั่งใต้ของแม่น้ำเทมส์
บทบาทที่มีสำคัญกว่าบทบาทอื่นของเอสไอเอส ตามที่มีระบุไว้ คือ การต่อต้านการก่อการร้าย การต่อต้านการแพร่กระจายของอาวุธร้ายแรง การให้ข่าวกรองเพื่อสนับสนุนความมั่นคงปลอดภัยไซเบอร์ และการสนับสนุนเสถียรภาพในต่างแดนเพื่อทำลายการก่อการร้ายและอาชญากรรมอื่น ๆ[7] แต่เอสไอเอสต่างจากหน่วยงานพี่น้อง ซึ่งได้แก่ หน่วยความมั่นคง (Security Service: MI5) และกองบัญชาการสื่อสารของรัฐบาล (Government Communications Headquarters: GCHQ) ตรงที่เอสไอเอสทำงานเฉพาะที่เกี่ยวกับการประมวลข่าวกรองจากต่างประเทศ พระราชบัญญัติไอเอสเอกำหนดให้เอสไอเอสปฏิบัติการต่อบุคคลที่อยู่นอกเกาะบริติชเท่านั้น[8] การดำเนินการบางอย่างของเอสไอเอสนับแต่คริสต์ทศวรรษ 2000 เป็นต้นมา ก่อให้เกิดความขัดแย้งอย่างมีนัยสำคัญ เช่น ในประเด็นที่ถูกกล่าวหาว่า มีส่วนรู้เห็นในการทรมานและลักพาตัวบุคคล[9][10]
ดูเพิ่ม
- สำนักข่าวกรองกลาง (CIA)
- หน่วยความมั่นคงกลาง (FSB)
อ้างอิง
- ↑ Intelligence and Security Committee of Parliament "Annual Report 2016–2017", page 77. House of Commons (20 December 2017). Retrieved 1 June 2018.
- ↑ House of Commons (5 July 2016). Intelligence and Security Committee of Parliament Annual Report 2015–2016, page 10. Retrieved 12 January 2017.
- ↑ "The Chief". SIS – MI6. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 เมษายน 2012. สืบค้นเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2014.
{{cite web}}
: ไม่รู้จักพารามิเตอร์|deadurl=
ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=
) (help) - ↑ Whitehead, Jennifer (15 July 2016). "Our Chief". SIS. สืบค้นเมื่อ 10 July 2010.
- ↑ 5.0 5.1 "1920: What's in a Name". SIS website. สืบค้นเมื่อ 12 April 2017.
- ↑ Whitehead, Jennifer (13 October 2005). "MI6 to boost recruitment prospects with launch of first website". Brand Republic. สืบค้นเมื่อ 10 July 2010.
- ↑ "Our Mission". SIS website. สืบค้นเมื่อ 25 August 2017.
- ↑ แม่แบบ:Cite legislation UK
- ↑ Foster, Peter (5 April 2014). "Tony Blair 'knew all about CIA secret kidnap programme'". The Telegraph. สืบค้นเมื่อ 25 August 2017.
- ↑ Norton-Taylor, Richard (1 June 2016). "Public need answers in 'shocking' MI6 rendition scandal, says senior Tory". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 25 August 2017.