ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จังหวัดสตึงแตรง"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Hakim dorloh (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 74: | บรรทัด 74: | ||
[[หมวดหมู่:จังหวัดของประเทศกัมพูชา|สตึงแตรง]] |
[[หมวดหมู่:จังหวัดของประเทศกัมพูชา|สตึงแตรง]] |
||
[[หมวดหมู่:จังหวัดสตึงแตรง]] |
[[หมวดหมู่:จังหวัดสตึงแตรง]] |
||
[[หมวดหมู่:จังหวัดของไทยในอดีต]] |
|||
{{โครงประเทศ}} |
{{โครงประเทศ}} |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 12:32, 31 พฤษภาคม 2563
จังหวัดสตึงแตรง ខេត្តស្ទឹងត្រែង ຊຽງແຕງ; เชียงแตง | |
---|---|
วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดสตึงแตรง | |
แผนที่ประเทศกัมพูชาเน้นจังหวัดสตึงแตรง | |
พิกัด: 13°31′N 105°57′E / 13.517°N 105.950°Eพิกัดภูมิศาสตร์: 13°31′N 105°57′E / 13.517°N 105.950°E | |
ประเทศ | กัมพูชา |
เมืองหลัก | สตึงแตรง |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 11,092 ตร.กม. (4,283 ตร.ไมล์) |
ประชากร (พ.ศ. 2551)[1] | |
• ทั้งหมด | 111,734 คน |
• ความหนาแน่น | 10 คน/ตร.กม. (26 คน/ตร.ไมล์) |
เขตเวลา | UTC+07 |
รหัสโทรศัพท์ | +855 |
รหัส ISO 3166 | KH-19 |
อำเภอ | 5 |
สตึงแตรง (เขมร: ស្ទឹងត្រែង, "แม่น้ำต้นกก") เป็น 1 ใน 2 จังหวัดที่อยู่ทางตอนเหนือสุดของประเทศกัมพูชา ชาวลาวเรียกชื่อที่แห่งนี้ว่า เซียงแตง (ลาว: ຊຽງແຕງ) ส่วนในภาษาไทยเดิมเรียกตามภาษาลาวว่า เชียงแตง[2][3] บ้างก็ทับศัพท์เป็น สตึงเตรง[4] หรือ สะตึงแตรง พื้นที่ส่วนนี้เคยเป็นเขตแดนของอาณาจักรล้านช้างจำปาศักดิ์ (ภายหลังเป็นประเทศราชของสยาม) ในช่วงกลางพุทธศตวรรษที่ 23–25 ก่อนจะตกมาเป็นของกัมพูชาใน พ.ศ. 2447 จากการที่ฝรั่งเศสได้พื้นที่ฝั่งขวาของแม่น้ำโขงในบังคับสยามมาเป็นส่วนหนึ่งของอาณานิคมอินโดจีนฝรั่งเศส
เขตการปกครอง
จังหวัดสตึงแตรงแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 5 อำเภอ ดังนี้
- เซซาน (សេសាន)
- เสียมโบก (សៀមបូក)
- เสียมปาง (សៀមប៉ាង) - เอกสารไทยและลาวเรียก "เมืองแสนปาง" (ลาว: ແສນປາງ)
- สตึงแตรง (ស្ទឹងត្រែង) - เมืองหลักของจังหวัด
- ธาราบริวัตร (ថាឡាបារីវ៉ាត់)
อ้างอิง
- ↑ "General Population Census of Cambodia 2008 - Provisional population totals" (PDF). National Institute of Statistics, Ministry of Planning. 3 September 2008.
- ↑ บ้านจอมยุทธ. สงครามระหว่างไทยกับฝรั่งเศส. เรียกดูเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2556
- ↑ โอเคเนชั่น. ๑๕. สยามเสียดินแดนฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง. เรียกดูเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2556
- ↑ ศานติ ภักดีคำ. "เขมร "เขม่น" ไทย ในแบบเรียนประวัติศาสตร์กัมพูชา". ใน ศิลปวัฒนธรรม ปีที่ 24 ฉบับที่ 1 มีนาคม 2546, กรุงเทพฯ : มติชน, 2546