ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รัฐซาบะฮ์"
ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: การแก้ไขแบบเห็นภาพ แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
||
บรรทัด 7: | บรรทัด 7: | ||
|state_motto=ซาบะฮ์ มาจู จายา </font size="-2"> |
|state_motto=ซาบะฮ์ มาจู จายา </font size="-2"> |
||
|state_anthem= [[ซาบะฮ์ ตานะห์ ไอร์กู]]</font size="-2"> |
|state_anthem= [[ซาบะฮ์ ตานะห์ ไอร์กู]]</font size="-2"> |
||
|image_map= |
|image_map=Sabah in Malaysia.svg |
||
|common_name=Sabah |
|common_name=Sabah |
||
|capital=[[โกตากีนาบาลู]] |
|capital=[[โกตากีนาบาลู]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 16:39, 2 พฤษภาคม 2563
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
รัฐและดินแดนสหพันธ์ของมาเลเซีย |
|||||
سابه 沙巴 Sabah | |||||
| |||||
คำขวัญประจำรัฐ: ซาบะฮ์ มาจู จายา | |||||
เพลงประจำรัฐ: ซาบะฮ์ ตานะห์ ไอร์กู | |||||
เมืองหลวง | โกตากีนาบาลู | ||||
---|---|---|---|---|---|
รัฐบาล | Pakatan Rakyat | ||||
- ผู้ว่าราชการรัฐ | ตน ฮัจญี จูฮาร์ มาฮิรุดดิน | ||||
- มุขมนตรี | ชาฟีอี อัปดัล | ||||
- อังกฤษยึดครอง | 1882 | ||||
- ญี่ปุ่นรุกราน | 1941 | ||||
- เข้าร่วมสหพันธรัฐ | 1963 | ||||
พื้นที่ | |||||
- รวม | 76,115 km² | ||||
ประชากร | |||||
- ปี 2010 | 3,271,921 | ||||
- ความหนาแน่น | 43/km² | ||||
HDI (2003) | 0.735 (กลาง) | ||||
รหัสโทรศัพท์ | 087a 088b 089c | ||||
รหัสไปรษณีย์ | 87xxx, 88xxx, 89xxx | ||||
เว็บไซต์: | http://www.sabah.gov.my |
ซาบะฮ์ (มลายู: Sabah) เป็นรัฐที่มีเนื้อที่ใหญ่เป็นอันดับที่สองของประเทศมาเลเซีย และยังเป็นที่รู้จักกันในชื่อ เนอเกอรีดีบาวะฮ์บายู (Negeri di bawah bayu) ซึ่งหมายถึง ดินแดนที่อยู่ใต้ลม ก่อนที่จะเข้าร่วมอยู่กับสหพันธรัฐมาเลเซียนั้น ซาบะฮ์เคยเป็นอาณานิคมของอังกฤษ มีชื่อว่านอร์ทบอร์เนียว (บอร์เนียวเหนือ)
ซาบะฮ์เป็นหนึ่งในสองรัฐของมาเลเซียบนเกาะบอร์เนียว ตั้งอยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะ มีขนาดเล็กกว่ารัฐซาราวัก ส่วนทางภาคกลางและภาคใต้ของเกาะเรียกว่ากาลีมันตันเป็นของประเทศอินโดนีเซีย เมืองหลวงของรัฐคือโกตากีนาบาลู เดิมมีชื่อว่า เจสเซลตัน (Jesselton)
ประวัติ
ในช่วงแรกระบบการเมืองยังไม่ค่อนชัดเจนนัก จะเด่นเฉพาะพวกอิบัน และพวกที่อาศัยอยู่ตามชายฝั่งทะเล และได้รับอิทธิพลชองศาสนาอิสลามเข้ามาทำให้เริ่มมีระบบแบแผนในการดำเนินของกลุ่มที่รับมา ส่วนพวกที่อยุ่ตอนในนั้นก็ยังไม่มีการแบ่ง เป็นชนชั้นปกครอง ประชาชน และทาส การได้รับอิทธิพลจากรัฐบรูไน ซึ่งมีระบบการปกครองแบบมีสุลต่าน และการเข้ามาของชาติอาณานิคมหลังจากนั้นก็เกิดระบบการปกครองที่เริ่มชัดเจนขึ้น โดยอังกฤษได้ให้อำนาจ หัวหน้าของชุมชนปกครองอย่างอิสระ แต่ให้อยู่ภายใต้การดูแลของอังกฤษ