ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หน่วยบัญชาการรักษาดินแดน"
แก้ไขเรื่องสัญลักษณ์หน่วยให้เป็นสารานุกรม |
|||
| บรรทัด 6: | บรรทัด 6: | ||
== สัญลักษณ์ == |
== สัญลักษณ์ == |
||
เมื่อแรกสถาปนากรมการรักษาดินแดนในปี พ.ศ. 2491 กรมการรักษาดินแดนได้กำหนดให้ใช้เครื่องหมายราชการเป็นรูปพระมหามงกุฎคร่อมอุณาโลมและดาบไขว้<ref>[http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2494/A/007/94.PDF ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 68 ตอนที่ 7 วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2494 หน้า 94-95]</ref> ต่อมาจึงได้มีแก้ไขปรับปรุงดวงตรา โดยเพิ่มรัศมีที่ยอดพระมหามงกุฎและเพิ่มช่อชัยพฤกษ์โอบรอบเบื้องล่างของดวงตรา โดยไม่ปรากฏหลักฐานว่ามีการปรับปรุงแก้ไขเพิ่มเติมเมื่อใด |
เมื่อแรกสถาปนากรมการรักษาดินแดนในปี พ.ศ. 2491 กรมการรักษาดินแดนได้กำหนดให้ใช้เครื่องหมายราชการ ''"เป็นรูปพระมหามงกุฎคร่อมอุณาโลมและดาบไขว้"''<ref>[http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2494/A/007/94.PDF ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 68 ตอนที่ 7 วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2494 หน้า 94-95]</ref> ต่อมาจึงได้มีแก้ไขปรับปรุงดวงตรา โดยเพิ่มรัศมีที่ยอดพระมหามงกุฎและเพิ่มช่อชัยพฤกษ์โอบรอบเบื้องล่างของดวงตรา โดยไม่ปรากฏหลักฐานว่ามีการปรับปรุงแก้ไขเพิ่มเติมเมื่อใด |
||
ในปี พ.ศ. 2549 หลังจากการแปรสภาพกรมการรักษาดินแดนและกรมการกำลังสำรองมาเป็นหน่วยบัญชาการกำลังสำรองได้ 5 ปี จึงได้มีการประกาศใช้เครื่องหมายราชการของหน่วยบัญชาการกำลังสำรองอย่างเป็นทางการ ตามประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง กำหนดภาพเครื่องหมายราชการ ตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายราชการ พุทธศักราช 2482 (ฉบับที่ 233) ลงวันที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2549 ซึ่งกำหนดลักษณะของเครื่องหมายราชการดังกล่าวไว้ว่า "เป็นรูปพระมาตุลีเป่าแตรงอน ถืออินทรโองการ ประทับบนบัลลังก์เมฆสีขาวเหนือดาบโบราณไขว้กัน รองรับด้วยช่อชัยพฤกษ์ภายใต้อุณาโลมและพระมหามงกุฎรัศมีสีทอง เบื้องล่างมีแพรแถบปลายสะบัดขึ้นทั้ง 2 ข้าง กลางแพรแถบมีคำว่า “หน่วยบัญชาการกำลังสำรอง” ทั้งหมดบรรจุอยู่ภายในกรอบรูปวงรี (ไม่จำกัดขนาด)"<ref>[http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2494/A/007/94.PDF ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 123 ตอนที่ 106 ง วันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2549 หน้า 3]</ref> |
ในปี พ.ศ. 2549 หลังจากการแปรสภาพกรมการรักษาดินแดนและกรมการกำลังสำรองมาเป็นหน่วยบัญชาการกำลังสำรองได้ 5 ปี จึงได้มีการประกาศใช้เครื่องหมายราชการของหน่วยบัญชาการกำลังสำรองอย่างเป็นทางการ ตามประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง กำหนดภาพเครื่องหมายราชการ ตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายราชการ พุทธศักราช 2482 (ฉบับที่ 233) ลงวันที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2549 ซึ่งกำหนดลักษณะของเครื่องหมายราชการดังกล่าวไว้ว่า ''"เป็นรูปพระมาตุลีเป่าแตรงอน ถืออินทรโองการ ประทับบนบัลลังก์เมฆสีขาวเหนือดาบโบราณไขว้กัน รองรับด้วยช่อชัยพฤกษ์ภายใต้อุณาโลมและพระมหามงกุฎรัศมีสีทอง เบื้องล่างมีแพรแถบปลายสะบัดขึ้นทั้ง 2 ข้าง กลางแพรแถบมีคำว่า “หน่วยบัญชาการกำลังสำรอง” ทั้งหมดบรรจุอยู่ภายในกรอบรูปวงรี (ไม่จำกัดขนาด)"''<ref>[http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2494/A/007/94.PDF ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 123 ตอนที่ 106 ง วันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2549 หน้า 3]</ref> |
||
หลังจากการแปรสภาพหน่วยบัญชาการกำลังสำรองเป็นหน่วยบัญชาการรักษาดินแดนในปี พ.ศ. 2552 จึงได้มีการปรับปรุงแบบภาพเครื่องหมายราชการอีกครั้ง และกำหนดรายละเอียดต่างๆ ให้ชัดเจนยิ่งขึ้น ตามความในประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง กำหนดภาพเครื่องหมายราชการ ตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายราชการ พุทธศักราช ๒๔๘๒ (ฉบับที่ 269) ลงวันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2555 ดังนี้ |
หลังจากการแปรสภาพหน่วยบัญชาการกำลังสำรองเป็นหน่วยบัญชาการรักษาดินแดนในปี พ.ศ. 2552 จึงได้มีการปรับปรุงแบบภาพเครื่องหมายราชการอีกครั้ง และกำหนดรายละเอียดต่างๆ ให้ชัดเจนยิ่งขึ้น ตามความในประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง กำหนดภาพเครื่องหมายราชการ ตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายราชการ พุทธศักราช ๒๔๘๒ (ฉบับที่ 269) ลงวันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2555 ดังนี้ |
||
เครื่องหมายราชการหน่วยบัญชาการรักษาดินแดน เป็นรูปพระมาตุลีเป่าแตรงอนสีขาว ถือพระขรรค์ ประทับบนบัลลังก์เมฆสีขาวเหนือดาบโบราณไขว้กันสีเงิน ภายใต้อุณาโลมและพระมหามงกุฎรัศมีสีทอง ทั้งหมดบรรจุอยู่ภายในกรอบรูปวงรีสีน้ําเงิน (ไม่จํากัดขนาด) เบื้องล่างมีแพรแถบปลายสะบัดขึ้นทั้ง 2 ข้างสีน้ําเงิน กลางแพรแถบมีชื่อหน่วยเป็นตัวอักษรภาษาไทยสีขาวคําว่า "หน่วยบัญชาการรักษาดินแดน"<ref>[http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2555/E/138/20.PDF ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 129 ตอนที่ 128 ง วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2555 หน้า 20-21]</ref> |
''เครื่องหมายราชการหน่วยบัญชาการรักษาดินแดน เป็นรูปพระมาตุลีเป่าแตรงอนสีขาว ถือพระขรรค์ ประทับบนบัลลังก์เมฆสีขาวเหนือดาบโบราณไขว้กันสีเงิน ภายใต้อุณาโลมและพระมหามงกุฎรัศมีสีทอง ทั้งหมดบรรจุอยู่ภายในกรอบรูปวงรีสีน้ําเงิน (ไม่จํากัดขนาด) เบื้องล่างมีแพรแถบปลายสะบัดขึ้นทั้ง 2 ข้างสีน้ําเงิน กลางแพรแถบมีชื่อหน่วยเป็นตัวอักษรภาษาไทยสีขาวคําว่า "หน่วยบัญชาการรักษาดินแดน"''<ref>[http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2555/E/138/20.PDF ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 129 ตอนที่ 128 ง วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2555 หน้า 20-21]</ref> |
||
<center> |
<center> |
||
<gallery caption="" widths="150px" heights="150px" perrow=""> |
<gallery caption="" widths="150px" heights="150px" perrow=""> |
||
| บรรทัด 21: | บรรทัด 21: | ||
</gallery> |
</gallery> |
||
</center> |
</center> |
||
== หน่วยงานในสังกัด == |
== หน่วยงานในสังกัด == |
||
*[[ศูนย์การกำลังสำรอง ศูนย์การทหารราบ]] ([[ค่ายธนรัชต์]]) |
*[[ศูนย์การกำลังสำรอง ศูนย์การทหารราบ]] ([[ค่ายธนรัชต์]]) |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 00:26, 1 ธันวาคม 2562
หน่วยบัญชาการรักษาดินแดน หรือ หน่วยบัญชาการกำลังสำรอง เป็นหน่วยงานขึ้นในสังกัดกองทัพบก เดิมใช้ชื่อว่า กรมการรักษาดินแดน (ร.ด.) ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2491 มีภารกิจหลัก คือ เตรียมกำลังสำรองให้แก่กองทัพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการฝึกอบรมเยาวชนของชาติ อันได้แก่ นักศึกษาวิชาทหาร (นศท.)[1]
ปัจจุบัน มีที่ทำการตั้งอยู่ ณ เลขที่ 2 ถนนเจริญกรุง แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร ตัวอาคารสร้างขึ้นด้วยสถาปัตยกรรมแบบปัลลาดีโอ[2] มีความสวยงาม ตั้งแต่ พ.ศ. 2466 โดยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ในที่ ๆ เคยเป็นสวนเจ้าเชตุ และวังท้ายหับเผย ถือเป็นอาคารอนุรักษ์แห่งหนึ่ง[1] โดยครั้งก่อตั้งใช้ชื่อว่า กรมทหารมหาดเล็กรักษาพระองค์[3]
สัญลักษณ์
เมื่อแรกสถาปนากรมการรักษาดินแดนในปี พ.ศ. 2491 กรมการรักษาดินแดนได้กำหนดให้ใช้เครื่องหมายราชการ "เป็นรูปพระมหามงกุฎคร่อมอุณาโลมและดาบไขว้"[4] ต่อมาจึงได้มีแก้ไขปรับปรุงดวงตรา โดยเพิ่มรัศมีที่ยอดพระมหามงกุฎและเพิ่มช่อชัยพฤกษ์โอบรอบเบื้องล่างของดวงตรา โดยไม่ปรากฏหลักฐานว่ามีการปรับปรุงแก้ไขเพิ่มเติมเมื่อใด
ในปี พ.ศ. 2549 หลังจากการแปรสภาพกรมการรักษาดินแดนและกรมการกำลังสำรองมาเป็นหน่วยบัญชาการกำลังสำรองได้ 5 ปี จึงได้มีการประกาศใช้เครื่องหมายราชการของหน่วยบัญชาการกำลังสำรองอย่างเป็นทางการ ตามประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง กำหนดภาพเครื่องหมายราชการ ตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายราชการ พุทธศักราช 2482 (ฉบับที่ 233) ลงวันที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2549 ซึ่งกำหนดลักษณะของเครื่องหมายราชการดังกล่าวไว้ว่า "เป็นรูปพระมาตุลีเป่าแตรงอน ถืออินทรโองการ ประทับบนบัลลังก์เมฆสีขาวเหนือดาบโบราณไขว้กัน รองรับด้วยช่อชัยพฤกษ์ภายใต้อุณาโลมและพระมหามงกุฎรัศมีสีทอง เบื้องล่างมีแพรแถบปลายสะบัดขึ้นทั้ง 2 ข้าง กลางแพรแถบมีคำว่า “หน่วยบัญชาการกำลังสำรอง” ทั้งหมดบรรจุอยู่ภายในกรอบรูปวงรี (ไม่จำกัดขนาด)"[5]
หลังจากการแปรสภาพหน่วยบัญชาการกำลังสำรองเป็นหน่วยบัญชาการรักษาดินแดนในปี พ.ศ. 2552 จึงได้มีการปรับปรุงแบบภาพเครื่องหมายราชการอีกครั้ง และกำหนดรายละเอียดต่างๆ ให้ชัดเจนยิ่งขึ้น ตามความในประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง กำหนดภาพเครื่องหมายราชการ ตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายราชการ พุทธศักราช ๒๔๘๒ (ฉบับที่ 269) ลงวันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2555 ดังนี้
เครื่องหมายราชการหน่วยบัญชาการรักษาดินแดน เป็นรูปพระมาตุลีเป่าแตรงอนสีขาว ถือพระขรรค์ ประทับบนบัลลังก์เมฆสีขาวเหนือดาบโบราณไขว้กันสีเงิน ภายใต้อุณาโลมและพระมหามงกุฎรัศมีสีทอง ทั้งหมดบรรจุอยู่ภายในกรอบรูปวงรีสีน้ําเงิน (ไม่จํากัดขนาด) เบื้องล่างมีแพรแถบปลายสะบัดขึ้นทั้ง 2 ข้างสีน้ําเงิน กลางแพรแถบมีชื่อหน่วยเป็นตัวอักษรภาษาไทยสีขาวคําว่า "หน่วยบัญชาการรักษาดินแดน"[6]
-
เครื่องหมายราชการของกรมการรักษาดินแดน (พ.ศ. 2494-2549) -
เครื่องหมายราชการของกรมการรักษาดินแดน ซึ่งมีการเพิ่มเติมรูปรัศมีพระมหามงกุฎและช่อชัยพฤกษ์ -
เครื่องหมายราชการของกรมการรักษาดินแดน (พ.ศ. 2552-2555) -
เครื่องหมายราชการของหน่วยบัญชาการรักษาดินแดน (ตั้งแต่ พ.ศ. 2555 เป็นต้นมา)
.png)
หน่วยงานในสังกัด
- ศูนย์การกำลังสำรอง ศูนย์การทหารราบ (ค่ายธนรัชต์)
- ศูนย์การนักศึกษาวิชาทหาร
- กองพันทหารราบ หน่วยบัญชาการรักษาดินแดน
- ค่ายฝึกนักศึกษาวิชาทหารเขาชนไก่
อ้างอิง
- ↑ 1.0 1.1 "หน่วยบัญชาการกำลังสำรอง : ความสำคัญ". หน่วยบัญชาการรักษาดินแดน. สืบค้นเมื่อ 2018-03-06.
- ↑ "เจริญกรุง แรกมีความศิวิไลซ์ในสยาม". พินิจนคร. 2009-02-02.
- ↑ "กรมการรักษาดินแดน". ข้อมูลเกาะรัตนโกสินทร์.
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 68 ตอนที่ 7 วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2494 หน้า 94-95
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 123 ตอนที่ 106 ง วันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2549 หน้า 3
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 129 ตอนที่ 128 ง วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2555 หน้า 20-21
แหล่งข้อมูลอื่น
13°44′49″N 100°29′42″E / 13.74694°N 100.49500°E
 | บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |