ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระอักโษภยพุทธะ"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
เสียง
บรรทัด 37: บรรทัด 37:
== พาหนะ ==
== พาหนะ ==
พาหนะของพระองค์คือช้าง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความมั่นคง ใน[[ทิเบต]]ถือว่า[[ช้าง]]เป็นสัญลักษณ์ของสติปัญญา
พาหนะของพระองค์คือช้าง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความมั่นคง ใน[[ทิเบต]]ถือว่า[[ช้าง]]เป็นสัญลักษณ์ของสติปัญญา

<br />


== อ้างอิง ==
== อ้างอิง ==

{{รายการอ้างอิง}}
=== เสียง ===
เสียงประจำพระองค์คือ หูม ซึ่งเป็นเสียงที่เกิดจากศูนย์ที่หัวใจ จึงเป็นการสะท้อนความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของชีวิต การหยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว{{รายการอ้างอิง}}
{{เริ่มอ้างอิง}}
{{เริ่มอ้างอิง}}
* {{อ้างหนังสือ| ผู้แต่ง = ฉัตรสุมาลย์ กบิลสิงห์ ษัฏเสน| ชื่อหนังสือ = พระพุทธศาสนาแบบทิเบต| URL = | จังหวัด = | พิมพ์ที่ = ศูนย์ไทยทิเบต| ปี = 2538| ISBN = | จำนวนหน้า = | หน้า = }}
* {{อ้างหนังสือ| ผู้แต่ง = ฉัตรสุมาลย์ กบิลสิงห์ ษัฏเสน| ชื่อหนังสือ = พระพุทธศาสนาแบบทิเบต| URL = | จังหวัด = | พิมพ์ที่ = ศูนย์ไทยทิเบต| ปี = 2538| ISBN = | จำนวนหน้า = | หน้า = }}

รุ่นแก้ไขเมื่อ 16:21, 16 พฤศจิกายน 2562

พระอักโษภยะพุทธะ
พระอักโษภยพุทธะ ศิลปะธิเบต
สันสกฤตอกฺโษภย
จีน阿閦如来 (āchùrúlái)
ญี่ปุ่น阿閦如来 (Ashuku Nyorai)
มองโกเลียᠬᠥᠳᠡᠯᠦᠰᠢ ᠦᠭᠡᠢ
Хөдөлшгүй
Ködelüsi ügei
ทิเบตམི་བསྐྱོད་པ་ (mikyopa)
ข้อมูล
นับถือในวัชรยาน
พระลักษณะความไม่หวั่นไหว
icon สถานีย่อยพระพุทธศาสนา

พระอักโษภยะพุทธะ เป็นพระธยานิพุทธะ 1 ใน 5 องค์ พระนามหมายถึง "ไม่หวั่นไหว" ประทับทางทิศตะวันออกของพุทธมณฑล พระกายสีน้ำเงิน รัศมีสีขาว เป็นต้นตระกูลของพระโพธิสัตว์ตระกูลวัชระ เป็นสัญญลักษณ์แทนโพธิจิตในสรรพสัตว์ ถือดอกบัวที่เป็นสัญญลักษณ์แห่งความกรุณา และระฆังที่หมายถึงอิตถีภาวะแห่งเมตตาและขันติ ทรงช้างคู่สีน้ำเงิน อันเป็นสัญญลักษณ์แห่งพลังมหาศาล พระโพธิสัตว์ตระกูลวัชระที่รู้จักกันดีคือพระวัชรปาณีโพธิสัตว์และพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์

ความเชื่อ

พระองค์เป็นตัวแทนของปัญญาญาณดังกระจก คือส่องให้เห็นหมดทุกด้าน โดยไม่ปิดบังอำพราง ประจำอยู่ทิศตะวันออกในพุทธมณฑล มีลักษณะใกล้เคียงกับพระไวโรจนพุทธะ โดยอาจสลับตำแหน่งในพุทธมณฑลกันได้ ความเชื่อในคัมภีร์มรณะของทิเบต พระอักโษภยะจะปรากฏในวันที่ 2 พร้อมด้วยพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ ตัวแทนแห่งความสมบูรณ์และความงอกงามและพระเมตไตรยโพธิสัตว์[1]

รูปลักษณ์

ท่าทางประจำพระองค์คือภูมิสปรศมุทรา ซึ่งเป็นการวางพระหัตถ์ซ้ายในรูปแบบการทำสมาธิ พระหัตถ์ขวาเหยียดออก นิ้วชี้ชี้ลงสัมผัสพื้นดินเพื่อแสดงการมีชัยเหนือมาร เสียงประจำพระองค์คือเสียง "หูม" ซึ่งเป็นเสียงที่เกิดจากศูนย์ลมที่หัวใจ แสดงถึงการเชื่อมโยงสิ่งต่างๆ เป็นร่างแหอยู่ภายในยานเดียวกัน มนตร์คือโอม อักโษภย หูม

สัญลักษณ์

สัญลักษณ์ปประจำพระองค์คือคทาเพชร (วัชระ) ซึ่งสื่อถึงความมั่นคง ไม่คลอนแคลนของธรรมะ และความไม่หวั่นไหวของผู้บรรลุธรรม

พาหนะ

พาหนะของพระองค์คือช้าง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความมั่นคง ในทิเบตถือว่าช้างเป็นสัญลักษณ์ของสติปัญญา


อ้างอิง

เสียง

เสียงประจำพระองค์คือ หูม ซึ่งเป็นเสียงที่เกิดจากศูนย์ที่หัวใจ จึงเป็นการสะท้อนความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของชีวิต การหยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว

  1. เชอเกียม ตรุงปะ รินโปเช, แปลโดย อนุสรณ์ ติปยานนท์. คัมภีร์มรณศาสตร์แห่งทิเบต พิมพ์ครั้งที่ 2. กทม. : มูลนิธิโกมลคีมทอง, 2536.
  • ฉัตรสุมาลย์ กบิลสิงห์ ษัฏเสน. พระพุทธศาสนาแบบทิเบต. [ม.ป.ท.] : ศูนย์ไทยทิเบต, 2538.