ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อุมเบร์โต กอนซาเลซ"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Ice 4402 (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
Ice 4402 (คุย | ส่วนร่วม)
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
บรรทัด 34: บรรทัด 34:
* แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC
* แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC
** ชิง 25 มิถุนายน 2532 ชนะคะแนน ลี ยุลวู ที่ เกาหลีใต้
** ชิง 25 มิถุนายน 2532 ชนะคะแนน ลี ยุลวู ที่ เกาหลีใต้
** ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 9 ธันวาคม 2532 ชนะคะแนน [[ชาง จุงกู]] ที่ เกาหลีใต้
** ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 9 ธันวาคม 2532 ชนะคะแนน [[ชัง ช็อน-กู]] ที่ เกาหลีใต้
** ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 24 มีนาคม 2533 ชนะน็อค ฟรานซิสโก เตเยดอร์ ยก 3 ที่ เม็กซิโก
** ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 24 มีนาคม 2533 ชนะน็อค ฟรานซิสโก เตเยดอร์ ยก 3 ที่ เม็กซิโก
** ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 4 มิถุนายน 2533 ชนะน็อค หลุยส์ มอนโซเต้ ยก 3 ที่ สหรัฐ
** ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 4 มิถุนายน 2533 ชนะน็อค หลุยส์ มอนโซเต ยก 3 ที่ สหรัฐ
** ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 23 กรกฎาคม 2533 ชนะน็อค ลิม จุงเคือม ยก 5 ที่ สหรัฐ
** ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 23 กรกฎาคม 2533 ชนะน็อค ลิม จุงเคือม ยก 5 ที่ สหรัฐ
** ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 5, 25 สิงหาคม 2533 ชนะน็อค จอร์จ ริเวรา ยก 9 ที่ เม็กซิโก
** ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 5, 25 สิงหาคม 2533 ชนะน็อค จอร์จ ริเวรา ยก 9 ที่ เม็กซิโก
** เสียแชมป์ 19 ธันวาคม 2533 แพ้น็อค [[โรแลนโด พลาสคัว]] ยก 6 ที่ สหรัฐ
** เสียแชมป์ 19 ธันวาคม 2533 แพ้น็อค [[โรลันโด ปัสกวา]] ยก 6 ที่ สหรัฐ
* แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC
* แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC
** ชิง 3 มิถุนายน 2534 ชนะคะแนน เมลชอร์ ค็อบ คัสโตร ที่ สหรัฐ
** ชิง 3 มิถุนายน 2534 ชนะคะแนน เมลชอร์ ค็อบ คัสโตร ที่ สหรัฐ
บรรทัด 49: บรรทัด 49:
** แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC และ IBF
** แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC และ IBF
** ชิง 19 กุมภาพันธ์ 2537 ชนะคะแนน ไมเคิล คาร์บาฮาล ที่ สหรัฐ
** ชิง 19 กุมภาพันธ์ 2537 ชนะคะแนน ไมเคิล คาร์บาฮาล ที่ สหรัฐ
** ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 10 กันยายน 2537 ชนะน็อค [[ฮวน โดมิงโก คอร์โดบา]] ยก 8 ที่ สหรัฐ
** ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 10 กันยายน 2537 ชนะน็อค [[ฆวน โดมิงโก กอร์โดบา]] ยก 8 ที่ สหรัฐ
** ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 12 พฤศจิกายน 2537 ชนะคะแนน ไมเคิล คาร์บาฮาล ที่ สหรัฐ
** ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 12 พฤศจิกายน 2537 ชนะคะแนน ไมเคิล คาร์บาฮาล ที่ สหรัฐ
** ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 31 มีนาคม 2538 ชนะน็อค เฮซุส ซูนิก้า ยก 5 ที่ สหรัฐ
** ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 31 มีนาคม 2538 ชนะน็อค เฆซุส ซูนิกา ยก 5 ที่ สหรัฐ
** เสียแชมป์ 15 กรกฎาคม 2538 แพ้น็อค [[สมาน ส.จาตุรงค์]] ยก 7 ที่ สหรัฐ
** เสียแชมป์ 15 กรกฎาคม 2538 แพ้น็อกโดยเทคนิค [[สมาน ส.จาตุรงค์]] ยก 7 ที่ สหรัฐ


== อ้างอิง ==
== อ้างอิง ==

รุ่นแก้ไขเมื่อ 11:09, 23 ตุลาคม 2562

อุมเบร์โต กอนซาเลซ
ไฟล์:Humberto gonzalez1.jpg
ชื่อจริงอุมเบร์โต กอนซาเลซ
ฉายาชิกิตา (Chiquita)
รุ่นไลท์ฟลายเวท
เกิด25 มีนาคม พ.ศ. 2509
เม็กซิโก เนซาวัลโกโยตล์
ชกทั้งหมด46
ชนะ43
ชนะน็อก31
แพ้3
เสมอ0
เทรนเนอร์อิฆนาเซียว เบร์ริเทียน

อุมเบร์โต กอนซาเลซ (อังกฤษ: Humberto Gonzalez) เกิดเมื่อวันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2509 ที่เมืองเนซาวัลโกโยตล์ กอนซาเลซเป็นนักมวยชาวเม็กซิกันที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งในรุ่นเล็ก ด้วยความเป็นนักมวยที่ชกสนุก เดินหน้าบุกตะลุยตลอดไม่มีถอยหลัง และมักจะปักหลักดวลหมัดกับคู่ต่อสู้ด้วยการเปิดหน้าตลอด ไม่มีการ์ด ไม่มีฟุตเวิร์ก แม้จะเป็นนักมวยรูปร่างเล็กแต่มีช่วงชกที่ยาว ร่างกายแข็งแกร่งกำยำด้วยกล้ามเนื้อ ซ้ำยังมักตีหน้ายักษ์ขู่คู่ต่อสู้อีกต่างหาก จึงได้รับฉายาเป็นภาษาสเปนว่า "Chiquita" หมายถึง ไอ้ตัวเล็ก หรือ เปี๊ยก

ประวัติ

กอนซาเลซทำสถิติชนะรวดถึง 27 ครั้ง ก่อนจะชิงแชมป์โลกในรุ่นไลต์ฟลายเวต สภามวยโลก (WBC) ด้วยการชนะลี ยุลวู นักมวยชาวเกาหลีใต้ ที่เมืองชอนจู ประเทศเกาหลีใต้ประเทศของแชมป์โลก เมื่อปี พ.ศ. 2532

จากนั้นกอนซาเลซป้องกันตำแหน่งได้ถึง 5 ครั้ง และได้เสียแชมป์โลกไปสมัยแรกด้วยการแพ้น็อกยก 6 โรลันโด ปัสกวา นักมวยชาวฟิลิปปินส์ อย่างไม่ได้คาดคิด เมื่อปี พ.ศ. 2533 เพราะก่อนการชก กอนซาเลซเป็นต่อปัสกวานักมวยโนเนมอย่างทาบไม่ติด จากนั้นกอนซาเลซอุ่นเครื่องอีกหนึ่งครั้ง และกลับมาเป็นแชมป์โลกสมัยที่สอง ด้วยการชนะคะแนน เมลชอร์ ค็อป คาสโตร นักมวยชาวเม็กซิโกด้วยกัน ที่สามารถแย่งแชมป์โลกมาจากปัสกวาได้ จากนั้นกอนซาเลซก็ป้องกันตำแหน่งแชมป์ไว้ได้อีก 4 ครั้งติด ๆ กัน รวมทั้งเอาชนะนภา เกียรติวันชัย อดีตแชมป์โลกในรุ่นสตรอว์เวตของไทย และเอาชนะเมลชอร์ ค็อป คัสโตร คู่ปรับเก่าได้ด้วย ก่อนที่จะเปิดศึกกับยอดแชมป์โลกในรุ่นนี้ด้วยกันชาวอเมริกันคือ ไมเคิล คาร์บาฮาล ซึ่งการชกกอนซาเลซสามารถชกคาร์บาฮาลได้นับ 8 ถึง 2 ครั้ง เกือบจะชนะน็อกอยู่แล้ว แต่เป็นฝ่ายแพ้น็อกเองในยกที่ 7

กอนซาเลซกลับมาอุ่นเครื่องอีก 2 ครั้ง ก่อนจะพบกับคาร์บาฮาลอีกครั้ง ในปี พ.ศ. 2536 คราวนี้กอนซาเลซเป็นฝ่ายชนะคะแนนไปได้ ได้ครองแชมป์ไลท์ฟลายเวทถึง 2 สถาบัน และได้พบกับคาร์บาฮาลอีกเป็นครั้งที่ 3 ซึ่งการชกครั้งนี้เป็นไปด้วยความจืดชืด และกอนซาเลซก็เป็นฝ่ายย้ำแค้นชนะคะแนนไปได้อีกครั้ง แต่ปฏิกิริยาจากผู้ชมหลังการชกไม่ดีเลย เมื่อครบ 12 ยก ผู้ชมต่างพากันเขวี้ยงเบาะรองนั่งเก้าอี้ปลิวว่อนไปทั่วทั้งสนาม กอนซาเลซป้องกันตำแหน่งครั้งนี้ไว้ได้เพียง 3 ครั้ง ก่อนจะแพ้น็อกอย่างบอบช้ำที่สุดแก่ สมาน ส.จาตุรงค์ นักมวยโนเนมชาวไทย ในปี พ.ศ. 2538 ที่ใคร ๆ ต่างคิดว่ากอนซาเลซน่าจะเอาชนะไปได้ไม่ยาก แต่ผลการชกกลับคล้ายกับการที่กอนซาเลซเสียแชมป์โลกครั้งแรกต่อปัสกวา หากแต่ครั้งนี้กอนซาเลซบอบช้ำมากกว่าด้วยซ้ำ ซึ่งก่อนการชกกอนซาเลซประสบปัญหาเรื่องลดน้ำหนักตัวอย่างมาก ประกอบกับประมาทผู้ท้าชิงชาวไทย จึงทำให้พ่ายแพ้ไปอย่างบอบช้ำที่สุด หลังจากนั้นกอนซาเลซก็ได้แขวนนวมไปทันที

เกียรติประวัติ

  • แชมป์เม็กซิโกรุ่นไลท์ฟลายเวท (2530 – 2531)
  • แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC
    • ชิง 25 มิถุนายน 2532 ชนะคะแนน ลี ยุลวู ที่ เกาหลีใต้
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 9 ธันวาคม 2532 ชนะคะแนน ชัง ช็อน-กู ที่ เกาหลีใต้
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 24 มีนาคม 2533 ชนะน็อค ฟรานซิสโก เตเยดอร์ ยก 3 ที่ เม็กซิโก
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 4 มิถุนายน 2533 ชนะน็อค หลุยส์ มอนโซเต ยก 3 ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 23 กรกฎาคม 2533 ชนะน็อค ลิม จุงเคือม ยก 5 ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 5, 25 สิงหาคม 2533 ชนะน็อค จอร์จ ริเวรา ยก 9 ที่ เม็กซิโก
    • เสียแชมป์ 19 ธันวาคม 2533 แพ้น็อค โรลันโด ปัสกวา ยก 6 ที่ สหรัฐ
  • แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC
    • ชิง 3 มิถุนายน 2534 ชนะคะแนน เมลชอร์ ค็อบ คัสโตร ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 27 มกราคม 2535 ชนะคะแนน โดมิงโก โซซา ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 7 มิถุนายน 2535 ชนะน็อค คิม กวางซุน ยก 12 ที่ เกาหลีใต้
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 14 กันยายน 2535 ชนะน็อค นภา เกียรติวันชัย ยก 2 ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 7 ธันวาคม 2535 ชนะคะแนน เมลชอร์ ค็อบ คัสโตร ที่ สหรัฐ
    • เสียแชมป์ 13 มีนาคม 2536 แพ้น็อค ไมเคิล คาร์บาฮาล ยก 7 ที่ สหรัฐ
    • แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC และ IBF
    • ชิง 19 กุมภาพันธ์ 2537 ชนะคะแนน ไมเคิล คาร์บาฮาล ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 10 กันยายน 2537 ชนะน็อค ฆวน โดมิงโก กอร์โดบา ยก 8 ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 12 พฤศจิกายน 2537 ชนะคะแนน ไมเคิล คาร์บาฮาล ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 31 มีนาคม 2538 ชนะน็อค เฆซุส ซูนิกา ยก 5 ที่ สหรัฐ
    • เสียแชมป์ 15 กรกฎาคม 2538 แพ้น็อกโดยเทคนิค สมาน ส.จาตุรงค์ ยก 7 ที่ สหรัฐ

อ้างอิง