ธ

อักษรไทย
ธ
รูปพยัญชนะ
ก	ข	ฃ	ค	ฅ	ฆ	ง	จ
ฉ	ช	ซ	ฌ	ญ	ฎ	ฏ	ฐ
ฑ	ฒ	ณ	ด	ต	ถ	ท	ธ
น	บ	ป	ผ	ฝ	พ	ฟ	ภ
ม	ย	ร	ล	ว	ศ	ษ	ส
		ห	ฬ	อ	ฮ
รูปสระ
ะ	–ั	า	–ํ	–ิ	'	"
–ุ	–ู	เ	โ	ใ	ไ	–็
อ	ว	ย	ฤ	ฤๅ	ฦ	ฦๅ
รูปวรรณยุกต์
		–่	–้	–๊	–๋
เครื่องหมายอื่น ๆ
		–์	–๎	–ฺ
เครื่องหมายวรรคตอน
		ฯ	ฯลฯ		ๆ
		๏	๚	๛	┼

ธ (ทุง) เป็นพยัญชนะ ตัวที่ 24 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของอักษรไทย ในลำดับถัดจาก ท (ทหาร) และก่อนหน้า น (หนู) ออกเสียงอย่าง ท (ทหาร) จัดอยู่ในกลุ่มอักษรต่ำ ในระบบไตรยางศ์ มีชื่อเรียกกำกับว่า "ธ ธง"

อักษร "ธ" ตรงกับตัวเทวนาครี "द" ภาษาฮินดีตรงกับเสียง เสียงกักปุ่มเหงือกก้องพ่นลม /ɖʱ/ (ในภาษาไทยกลางคล้าย "ด" แต่พ่นลม) ดังนั้นจึงมักทับศัพท์ภาษาอังกฤษด้วยตัวอักษร "dh"

ภาษาไทยกลางและภาษาไทยใต้ทุกถิ่นไม่มีเสียงพยัญชนะตัวนี้ จึงเปลี่ยนเสียงพยัญชนะต้น /tʰ/ และพยัญชนะตัวสะกดให้เสียง /t̚/ เหมือนกับ "ถ" และ "ท"

อักษร "ธ" มักมีปัญหาในการทับศัพท์ภาษาที่ใช้อักษรละตินเพราะแทนได้หลายเสียงเช่น /tʰ/, /t̚/, /θ/ หากเป็นระบบอินเดีย ซึ่งนิยมถอดด้วยอักษรโรมันเป็น "dh" ตามเสียงเดิมในหลายภาษาของอินเดีย อักษร ธ นั้นส่วนใหญ่พบในคำที่มาจากภาษาบาลีสันสกฤต เช่น ธวัช ธนู มัธยม หรือคำทับศัพท์ภาษายุโรปที่ใช้อักษร th ดังนั้นบางคนจึงนิยมใช้ ธ ถอดเสียง th ในคำศัพท์ที่มาจากภาษาอังกฤษ เพื่อให้เกิดความแตกต่างระหว่าง t และ th

ธ เพียงตัวเดียว สามารถเป็นคำได้หนึ่งคำ อ่านว่า ทะ แปลว่า "ท่าน" เป็นคำสรรพนาม