พ

อักษรไทย
พ
รูปพยัญชนะ
ก	ข	ฃ	ค	ฅ	ฆ	ง	จ
ฉ	ช	ซ	ฌ	ญ	ฎ	ฏ	ฐ
ฑ	ฒ	ณ	ด	ต	ถ	ท	ธ
น	บ	ป	ผ	ฝ	พ	ฟ	ภ
ม	ย	ร	ล	ว	ศ	ษ	ส
		ห	ฬ	อ	ฮ
รูปสระ
ะ	–ั	า	–ํ	–ิ	'	"
–ุ	–ู	เ	โ	ใ	ไ	–็
อ	ว	ย	ฤ	ฤๅ	ฦ	ฦๅ
รูปวรรณยุกต์
		–่	–้	–๊	–๋
เครื่องหมายอื่น ๆ
		–์	–๎	–ฺ
เครื่องหมายวรรคตอน
		ฯ	ฯลฯ		ๆ
		๏	๚	๛	┼

พ (พาน) เป็นพยัญชนะ ตัวที่ 30 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของอักษรไทย ในลำดับถัดจาก ฝ (ฝา) และก่อนหน้า ฟ (ฟัน) จัดอยู่ในกลุ่มอักษรต่ำ ในระบบไตรยางศ์ มีชื่อเรียกกำกับว่า “พ พาน”

อักษร "พ" ตรงกับตัวเทวนาครี "ब" ภาษาฮินดีตรงกับเสียง "บ" ในกลุ่มภาษาไทย ดังนั้นจึงมักทับศัพท์ภาษาอังกฤษด้วยตัวอักษร "b" แต่เนื่องจากการเรียงอักษรไทยเจอปัญหาเดียวกันกับอักษร "ท" สำหรับภาษาไทยกลางและภาษาไทยใต้ทุกถิ่น จึงเปลี่ยนเสียงพยัญชนะต้นเป็น /pʰ/ และพยัญชนะตัวสะกดให้เสียง /p̚/ เหมือนกับ "ผ"