ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ฮิเดยูกิ โอฮาชิ"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Ice 4402 (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
Ice 4402 (คุย | ส่วนร่วม)
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
บรรทัด 25: บรรทัด 25:
โอฮาชิเริ่มชกมวยตั้งแต่เรียนจบวิทยาลัย เริ่มชกมวยเมื่อ พ.ศ. 2528 ได้ครองแชมป์ญี่ปุ่นรุ่น[[ไลท์ฟลายเวท]] และขึ้นชิงแชมป์โลกของ[[สภามวยโลก]]เมื่อ พ.ศ. 2529 แต่เป็นฝ่ายแพ้น็อก [[ชาง จุงกู]] ในยกที่ 5 โอฮาชิกลับมาครองแชมป์ญี่ปุ่นรุ่นเดิมเมื่อ พ.ศ. 2531 และขึ้นชิงแชมป์โลกกับชาง จุงกูอีกในปีนั้น ผลปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้น็อกในยกที่ 8 ต่อมา ใน พ.ศ. 2533 โอฮาชิขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่น[[สตอร์วเวท]]ของสภามวยโลกจาก[[ชเว จอม-ฮวัน]]ที่เพิ่งคว้าแชมป์ไปจาก[[นภา เกียรติวันชัย]] ปรากฏว่าคราวนี้ โอฮาชิเป็นฝ่ายชนะน็อก ได้ครองแชมป์โลก แต่ป้องกันตำแหน่งได้ครั้งเดียวก็เสียแชมป์ แพ้น็อก [[ริการ์โด โลเปซ]] ยก 5
โอฮาชิเริ่มชกมวยตั้งแต่เรียนจบวิทยาลัย เริ่มชกมวยเมื่อ พ.ศ. 2528 ได้ครองแชมป์ญี่ปุ่นรุ่น[[ไลท์ฟลายเวท]] และขึ้นชิงแชมป์โลกของ[[สภามวยโลก]]เมื่อ พ.ศ. 2529 แต่เป็นฝ่ายแพ้น็อก [[ชาง จุงกู]] ในยกที่ 5 โอฮาชิกลับมาครองแชมป์ญี่ปุ่นรุ่นเดิมเมื่อ พ.ศ. 2531 และขึ้นชิงแชมป์โลกกับชาง จุงกูอีกในปีนั้น ผลปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้น็อกในยกที่ 8 ต่อมา ใน พ.ศ. 2533 โอฮาชิขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่น[[สตอร์วเวท]]ของสภามวยโลกจาก[[ชเว จอม-ฮวัน]]ที่เพิ่งคว้าแชมป์ไปจาก[[นภา เกียรติวันชัย]] ปรากฏว่าคราวนี้ โอฮาชิเป็นฝ่ายชนะน็อก ได้ครองแชมป์โลก แต่ป้องกันตำแหน่งได้ครั้งเดียวก็เสียแชมป์ แพ้น็อก [[ริการ์โด โลเปซ]] ยก 5


อีก 2 ปีต่อมา โอฮาชิได้ครองแชมป์โลกรุ่นมินิฟลายเวทของ[[สมาคมมวยโลก]] ชนะคะแนน[[ชเว ฮี-ย็อง]] เมื่อ พ.ศ. 2535 แต่พอขึ้นชกป้องกันตำแหน่งครั้งแรกก็เสียแชมป์ให้[[ชนะ ป. เปาอินทร์]] หลังจากนั้น โอฮาชิมีปัญหาเกี่ยวกับดวงตาจนต้องแขวนนวมไปด้วยอายุ 27 ปี
อีก 2 ปีต่อมา โอฮาชิได้ครองแชมป์โลกรุ่นมินิฟลายเวทของ[[สมาคมมวยโลก]] ชนะคะแนน[[ชเว ฮี-ย็อง]] เมื่อ พ.ศ. 2535 แต่พอขึ้นชกป้องกันตำแหน่งครั้งแรกก็เสียแชมป์ให้[[ชนะ ป.เปาอินทร์]] หลังจากนั้น โอฮาชิมีปัญหาเกี่ยวกับดวงตาจนต้องแขวนนวมไปด้วยอายุ 27 ปี
=== หลังแขวนนวม ===
=== หลังแขวนนวม ===
โอฮาชิได้เปิดค่ายมวยที่โยโกฮามา และทำงานเป็นเทรนเนอร์ โอฮาชิประสบความสำเร็จโดยเป็นเทรนเนอร์ให้กับ[[คัตสึชิเงะ คาวาชิมะ]] จนได้ครองแชมป์โลกของสภามวยโลก ในเดือนมกราคม 2550 โอฮาชิเป็นหัวหน้าเทรนเนอร์ของทีมญี่ปุ่นในการแข่งขัน BOXING GRAND PRIX 2007 ปัจจุบันป็นประธานสมาคมนักมวยเก่าของญี่ปุ่น<ref>{{Cite web|url=http://jpba.gr.jp/greetings.html|title=会長挨拶|month=April|year=2010|publisher=Japan Pro Boxing Associations|language=Japanese|accessdate=March 17, 2011}}</ref>
โอฮาชิได้เปิดค่ายมวยที่โยโกฮามา และทำงานเป็นเทรนเนอร์ โอฮาชิประสบความสำเร็จโดยเป็นเทรนเนอร์ให้กับ[[คัตสึชิเงะ คาวาชิมะ]] จนได้ครองแชมป์โลกของสภามวยโลก ในเดือนมกราคม 2550 โอฮาชิเป็นหัวหน้าเทรนเนอร์ของทีมญี่ปุ่นในการแข่งขัน BOXING GRAND PRIX 2007 ปัจจุบันป็นประธานสมาคมนักมวยเก่าของญี่ปุ่น<ref>{{Cite web|url=http://jpba.gr.jp/greetings.html|title=会長挨拶|month=April|year=2010|publisher=Japan Pro Boxing Associations|language=Japanese|accessdate=March 17, 2011}}</ref>

รุ่นแก้ไขเมื่อ 13:54, 30 มิถุนายน 2562

ฮิเดยูกิ โอฮาชิ
รุ่นสตรอว์เวท
เกิด8 มีนาคม พ.ศ. 2508
โยโกฮามะ
ชกทั้งหมด24
ชนะ19
ชนะน็อก12
แพ้5
เสมอ0

ฮิเดยูกิ โอฮาชิ (ญี่ปุ่น: 大橋 秀行โรมาจิOhashi Hideyuki) นักมวยสากลชาวญี่ปุ่น เกิดเมื่อ 8 มีนาคม พ.ศ. 2508 ที่เมืองโยโกฮามะ จังหวัดคานางาวะ ประเทศญี่ปุ่น สถิติการชก 24 ครั้ง ชนะ 19 (น็อค 12) แพ้ 5 เป็นนักมวยสากลที่ครองแชมป์โลกรุ่นสตอร์วเวทสองสมัย

ประวัติ

โอฮาชิเริ่มชกมวยตั้งแต่เรียนจบวิทยาลัย เริ่มชกมวยเมื่อ พ.ศ. 2528 ได้ครองแชมป์ญี่ปุ่นรุ่นไลท์ฟลายเวท และขึ้นชิงแชมป์โลกของสภามวยโลกเมื่อ พ.ศ. 2529 แต่เป็นฝ่ายแพ้น็อก ชาง จุงกู ในยกที่ 5 โอฮาชิกลับมาครองแชมป์ญี่ปุ่นรุ่นเดิมเมื่อ พ.ศ. 2531 และขึ้นชิงแชมป์โลกกับชาง จุงกูอีกในปีนั้น ผลปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้น็อกในยกที่ 8 ต่อมา ใน พ.ศ. 2533 โอฮาชิขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่นสตอร์วเวทของสภามวยโลกจากชเว จอม-ฮวันที่เพิ่งคว้าแชมป์ไปจากนภา เกียรติวันชัย ปรากฏว่าคราวนี้ โอฮาชิเป็นฝ่ายชนะน็อก ได้ครองแชมป์โลก แต่ป้องกันตำแหน่งได้ครั้งเดียวก็เสียแชมป์ แพ้น็อก ริการ์โด โลเปซ ยก 5

อีก 2 ปีต่อมา โอฮาชิได้ครองแชมป์โลกรุ่นมินิฟลายเวทของสมาคมมวยโลก ชนะคะแนนชเว ฮี-ย็อง เมื่อ พ.ศ. 2535 แต่พอขึ้นชกป้องกันตำแหน่งครั้งแรกก็เสียแชมป์ให้ชนะ ป.เปาอินทร์ หลังจากนั้น โอฮาชิมีปัญหาเกี่ยวกับดวงตาจนต้องแขวนนวมไปด้วยอายุ 27 ปี

หลังแขวนนวม

โอฮาชิได้เปิดค่ายมวยที่โยโกฮามา และทำงานเป็นเทรนเนอร์ โอฮาชิประสบความสำเร็จโดยเป็นเทรนเนอร์ให้กับคัตสึชิเงะ คาวาชิมะ จนได้ครองแชมป์โลกของสภามวยโลก ในเดือนมกราคม 2550 โอฮาชิเป็นหัวหน้าเทรนเนอร์ของทีมญี่ปุ่นในการแข่งขัน BOXING GRAND PRIX 2007 ปัจจุบันป็นประธานสมาคมนักมวยเก่าของญี่ปุ่น[1]

เกียรติประวัติ

  • แชมป์ญี่ปุ่นรุ่นไลท์ฟลายเวท (2529 – 2531)
  • แชมป์โลกรุ่นสตรอว์เวท WBC
  • แชมป์โลกรุ่นมินิฟลายเวท WBA
  • เคยชิงแชมป์โลกต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
    • ชิงแชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC เมื่อ 14 ธันวาคม 2529 แพ้น็อก ชาง จุงกู ยก 5 ที่ เกาหลีใต้
    • ชิงแชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC เมื่อ 27 มิถุนายน 2531 แพ้น็อก ชาง จุงกู ยก 8 ที่ ญี่ปุ่น

อ้างอิง

  1. "会長挨拶" (ภาษาJapanese). Japan Pro Boxing Associations. 2010. สืบค้นเมื่อ March 17, 2011. {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |month= ถูกละเว้น (help)CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)