เอเชียนคัพ

เอเชียนคัพ

ก่อตั้ง	พ.ศ. 2499 (ค.ศ. 1956)
ภูมิภาค	นานาชาติ (ฟีฟ่า)
จำนวนทีม	16 (รอบสุดท้าย) 24 ทีม (เอเชียนคัพ 2019)
ทีมชนะเลิศปัจจุบัน	ออสเตรเลีย ครั้งแรก
ทีมที่ประสบความสำเร็จที่สุด	ญี่ปุ่น (4 ครั้ง)
เว็บไซต์	เอเชียนคัพ
เอเชียนคัพ 2019

เอเอฟซี เอเชียนคัพ (อังกฤษ: AFC Asian Cup) เป็นการแข่งขันฟุตบอลระดับนานาชาติของทวีปเอเชีย จัดโดย สมาพันธ์ฟุตบอลเอเชีย ถือเป็นการแข่งขันฟุตบอลระดับทวีปที่เก่าแก่เป็นอันดับสองถัดจากการแข่งขันฟุตบอลรายการโคปาอเมริกา ซึ่งผู้ชนะการแข่งขันจะถือว่าเป็นแชมป์ของภููมิภาคทวีปเอเชีย และจะได้รับสิทธิ์เข้าร่วมในการแข่งขันฟุตบอลรายการฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ

โดยการแข่งขันจะจัดขึ้นทุก 4 ปี เริ่มจัดครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2499 (ค.ศ. 1956) ที่ฮ่องกง และจัดต่อเนื่องทุก 4 ปี จนกระทั่งปี พ.ศ. 2547 (ค.ศ. 2004) ที่ประเทศจีน ซึงในปีเดียวกันนั้นมีการจัดการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อนและการแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป ทำให้ทางสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียตัดสินใจเลื่อนการจัดการแข่งขันครั้งต่อไปเป็นปี พ.ศ. 2550 (ค.ศ. 2007) ซึ่งครั้งนั้นมีเจ้าภาพร่วมจาก 4 ประเทศคืออินโดนีเซีย มาเลเซีย ไทย และเวียดนาม และจัดการแข่งขันครั้งต่อไปทุก 4 ปีเป็นปกติหลังจากนั้น

ผู้ชนะเลิศการแข่งขันเอเชียนคัพส่วนใหญ่จะเป็นทีมชาติที่มาจากกลุ่มประเทศชั้นนำทางด้านวงการฟุตบอล ซึ่งได้แก่เกาหลีใต้และอิหร่าน จนกระทั่งหลังจากปี พ.ศ. 2527 (ค.ศ. 1984) ที่มีแชมป์เป็นทีมชาติญี่ปุ่นและซาอุดิอาระเบีย นอกจากนี้ยังมีแชมป์จากทีมชาติออสเตรเลีย อิรัก คูเวต และอิสราเอล (ซึ่งภายหลังถูกขับออกและได้เข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลยูฟ่า)

ประเทศออสเตรเลียเข้าร่วมเป็นสมาชิกของสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียในปี พ.ศ. 2550 (ค.ศ. 2005) และได้เป็นเจ้าภาพเอเชียนคััพ 2015 (พ.ศ. 2558) สำหรับเอเชียนคัพ 2019 ซึงจัดขึ้นที่สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ถือเป็นเอเชียนคัพครั้งแรกที่ขยายจำนวนทีมในรอบสุดท้ายจาก 16 ทีม เป็น 24 ทีม นอกจากนี้ยังถือเป็นการคัดเลือกตัวแทนโซนเอเชียในการเข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลโลก 2018 รอบสุดท้ายอีกด้วย

ต่างจากการแข่งขันทัวร์นาเมนต์อื่นๆ การแข่งขันเอเชียนคัพมักมีการเลื่อนวันจัดการแข่งขันในแต่ละครั้งให้สอดคล้องกับสภ่าพภูมิอากาศของประเทศเจ้าภาพ เช่นในปี พ.ศ. 2550 (ค.ศ. 2007) มีจัดการแข่งขันในเดือนกรกฎาคม แต่การแข่งขันทั้ง 3 ครั้งหลังจากนั้นจะจัดการแข่งขันในเดือนมกราคม

ประวัติความเป็นมา

หลังการจัดตั้งสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียในปี พ.ศ. 2497 (ค.ศ. 1954) ได้มีการจัดการแข่งขัันเอเชียนคัพขึ้นเป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2499 (ค.ศ. 1956) ที่ฮ่องกง โดยทีมที่ได้สิทธิ์เข้าร่วมในการแข่งขันจะมีทีมจากชาติเจ้าภาพและการคัดทีมผู้ชนะจากโซนต่างๆ (เอเชียกลาง เอเชียตะวันออก และเอเชียตะวันตก) ซึ่งเป็นการชิงชัยเพียง 4 ทีมเท่านั้น ระบบการคัดเลือกนี้ถูกใช้จนกระทั่งการแข่งขันในปี พ.ศ. 2507 (ค.ศ. 1964)

ทีมชาติญี่ปุ่นทำสถิติแชมป์ในการแข่งขันเอเชียนคัพมากที่สุดถึง 4 ครั้งจากการแข่งขันในปี พ.ศ. 2535 (ค.ศ. 1992), ปี พ.ศ. 2543 (ค.ศ. 2000), ปี พ.ศ. 2547 (ค.ศ. 2004) และปี พ.ศ. 2554 (ค.ศ. 2011)

ทีมชาติออสเตรเลียได้เข้าร่วมการแข่งขันเอเชียนคัพ 2007 ในปี พ.ศ. 2550 และสามารถผ่านเข้าไปถึงรอบรองชนะเลิศ แต่ต้องพ่ายให้กับทีมชาติอิรัก ซึ่งภายหลังสามารถคว้าแชมป์ในการแข่งขันในครั้งนั้น และถือเป็นการคว้าแชมป์ครั้งแรกในรายการนี้ แม้ว่าจะเกิดสถานการณ์ความไม่สงบภายในประเทศก็ตาม

การแข่งขันเอเชียนคัพ 2019 ที่สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ครั้งล่าสุด ได้มีการเปลี่ยนแปลงกฎกติกาหลายอย่าง เช่น การใช้ระบบผู้ช่วยผู้ตัดสินวิดีโอหรือวีเออาร์ และการเพิ่มจำนวนทีมในรอบสุดท้ายจาก 16 ทีม เป็น 24 ทีม นอกจากนี้ยังแก้ไขกติกาให้สามารถเปลี่ยนตัวผู้เล่นคนที่ 4 ในช่วงต่อเวลาพิเศษได้

ถ้วยรางวัล

ถ้วยรางวัลแบบแรกซึ่งถูกใช้จนถึงปี พ.ศ. 2558

ถ้วยรางวัลในการแข่งขันเอเชียนคัพแบ่งออกเป็น 2 แบบ แบบแรกถูกใช้ในการแข่งขันระหว่างปี พ.ศ. 2499 (ค.ศ. 1956) จนถึงปี พ.ศ. 2558 (ค.ศ. 2015) ส่วนแบบที่สองเริ่มใช้ตั้งแต่การแข่งขันเอเชียนคัพ 2019 ปี พ.ศ. 2562

ถ้วยรางวัลแบบแรกจะเป็นลักษณะคล้ายถ้วยบนฐานทรงกระบอก มีความสูง 42 เซนติเมตร และหนัก 15 กิโลกรัม จนในการแข่งขันในปี พ.ศ. 2543 (ค.ศ. 2000) ได้มีการบรรจุหินสลักชื่อประเทศที่ชนะเลิศในการแข่งขันทุกครั้งลงไปในฐานของถ้วยรางวัล ซึ่งภายหลังได้เปลี่ยนเป็นการสลักชื่อลงบนฐานของถ้วยรางวัลแทน

วันที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 ระหว่างการแข่งขันเอเชียนคัพ 2019 รอบแบ่งกลุ่มในเมืองดูไบ มีการเผยถ้วยรางวัลแบบใหม่ซึ่งสร้างและออกแบบโดย Thomas Lyte แบรนด์ออกแบบถ้วยรางวัลชั้นนำจากอังกฤษ ตัวถ้วยรางวัลมีความสูงถึง 78 เซนติเมตร กว้าง 42 เซนติเมตร วัสดุทำจากเงิน โดยน้ำหนักรวมอยู่ที่ 15 กิโลกรัม ถ้วยรางวัลถูกออกแบบให้คล้ายดอกบัวหลวงซึ่งเป็นพืชน้ำที่สื่อถึงทวีปเอเชีย กลีบดอกบัวทั้งห้าเป็นตัวแทนของ 5 สหพันธ์ฟุตบอลภายใต้การกำกับดูแลของสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชีย

รูปแบบการแข่งขัน

การแข่งขันรอบสุดท้าย

การแข่งขันเอเชียนคัพรอบสุดท้ายจะมีทีมเข้าร่วมชิงชัยทั้งหมด 24 ทีม การคัดเลือกแบ่งออกเป็น 2 รอบคือ รอบแบ่งกลุ่ม และรอบ 16 ทีมสุดท้าย โดยรอบแบ่งกลุ่มจะทำการแข่งขันแบบพบกันหมดจากทั้งหมด 6 กลุ่ม สำหรับทีมที่ดีที่สุด 2 ทีมในแต่ละสายจะผ่านเข้าสู่รอบ 16 ทีมสุดท้าย อีก 4 ทีมที่เหลือจะคัดจากทีมอันดับ 3 ของแต่ละสายที่ีดีที่สุด 4 ทีม สำหรับรอบ 16 ทีมสุดท้ายจะเป็นการแข่งขันแบบแพ้คัดออกจนไปถึงรอบชิงชนะเลิศ

ผลการแข่งขัน

#	ปี	เจ้าภาพ	รอบชิงชนะเลิศ			รอบชิงอันดับ 3			จำนวนทีม
			ชนะเลิศ	ผลการ แข่งขัน	รองชนะเลิศ	อันดับ 3	ผลการ แข่งขัน	อันดับ 4
1	1956	ฮ่องกง	เกาหลีใต้	ไม่มี	อิสราเอล	ฮ่องกง	ไม่มี	เวียดนามใต้	4
2	1960	เกาหลีใต้	เกาหลีใต้	ไม่มี	อิสราเอล	สาธารณรัฐจีน	ไม่มี	เวียดนามใต้	4
3	1964	อิสราเอล	อิสราเอล	ไม่มี	อินเดีย	เกาหลีใต้	ไม่มี	ฮ่องกง	4
4	1968	อิหร่าน	อิหร่าน	ไม่มี	พม่า	อิสราเอล	ไม่มี	สาธารณรัฐจีน	5
5	1972	ไทย	อิหร่าน	2–1 (ต่อเวลา)	เกาหลีใต้	ไทย	2–2 (ต่อเวลา) (5–3 ลูกโทษ)	สาธารณรัฐเขมร	6
6	1976	อิหร่าน	อิหร่าน	1–0	คูเวต	จีน	1–0	อิรัก	6
7	1980	คูเวต	คูเวต	3–0	เกาหลีใต้	อิหร่าน	3–0	เกาหลีเหนือ	10
8	1984	สิงคโปร์	ซาอุดีอาระเบีย	2–0	จีน	คูเวต	1–1 (5–3 ลูกโทษ)	อิหร่าน	10
9	1988	กาตาร์	ซาอุดีอาระเบีย	0–0 (ต่อเวลา) (4–3 ลูกโทษ)	เกาหลีใต้	อิหร่าน	0–0 (3–0 ลูกโทษ)	จีน	10
10	1992	ญี่ปุ่น	ญี่ปุ่น	1–0	ซาอุดีอาระเบีย	จีน	1–1 (4–3 ลูกโทษ)	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	8
11	1996	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	ซาอุดีอาระเบีย	0–0 (ต่อเวลา) (4–2 ลูกโทษ)	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	อิหร่าน	1–1 (3–2 ลูกโทษ)	คูเวต	12
12	2000	เลบานอน	ญี่ปุ่น	1–0	ซาอุดีอาระเบีย	เกาหลีใต้	1–0	จีน	12
13	2004	จีน	ญี่ปุ่น	3–1	จีน	อิหร่าน	4–2	บาห์เรน	16
14	2007	อินโดนีเซีย มาเลเซีย ไทย เวียดนาม	อิรัก	1–0	ซาอุดีอาระเบีย	เกาหลีใต้	0–0 (ต่อเวลา) (6–5 ลูกโทษ)	ญี่ปุ่น	16
15	2011	กาตาร์	ญี่ปุ่น	1–0 (ต่อเวลา)	ออสเตรเลีย	เกาหลีใต้	3–2	อุซเบกิสถาน	16
16	2015	ออสเตรเลีย	ออสเตรเลีย	2–1 (ต่อเวลา)	เกาหลีใต้	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	3–2	อิรัก	16
#	ปี	เจ้าภาพ	รอบชิงชนะเลิศ			รอบรองชนะเลิศ			จำนวนทีม
			ชนะเลิศ	ผลการ แข่งขัน	รองชนะเลิศ
17	2019	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	TBD		TBD	TBD			24
18	2023	จีน หรือ เกาหลีใต้	TBD		TBD	TBD			24

ประเทศที่เป็นเจ้าภาพเอเชียนคัพ

  2

  1

ความสำเร็จในการแข่งขัน

ทีมชาติ	ชนะเลิศ	รองชนะเลิศ	อันดับสาม	อันดับสี่	Top Two	Top Three	Top Four
ญี่ปุ่น	4 (1992*, 2000, 2004, 2011)	–	–	1 (2007)	4	4	5
ซาอุดีอาระเบีย	3 (1984, 1988, 1996)	3 (1992, 2000, 2007)	–	–	6	6	6
อิหร่าน	3 (1968*, 1972, 1976*)	–	4 (1980, 1988, 1996, 2004)	1 (1984)	3	7	8
เกาหลีใต้	2 (1956, 1960*)	4 (1972, 1980, 1988, 2015)	4 (1964, 2000, 2007, 2011)	–	6	10	10
อิสราเอล1	1 (1964*)	2 (1956, 1960)	1 (1968)	–	3	4	4
คูเวต	1 (1980*)	1 (1976)	1 (1984)	1 (1996)	2	3	4
ออสเตรเลีย	1 (2015*)	1 (2011)	–	–	2	2	2
อิรัก	1 (2007)	–	–	2 (1976, 2015)	1	1	3
จีน	–	2 (1984, 2004)	2 (1976, 1992)	2 (1988, 2000)	2	4	6
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	–	1 (1996*)	1 (2015)	1 (1992)	1	2	3
อินเดีย	–	1 (1964)	–	–	1	1	1
พม่า	–	1 (1968)	–	–	1	1	1
ฮ่องกง	–	–	1 (1956*)	1 (1964)	–	1	2
ไต้หวัน	–	–	1 (1960)	1 (1968)	–	1	2
ไทย	–	–	1 (1972*)	–	–	1	1
เวียดนามใต้	–	–	–	2 (1956, 1960)	–	–	2
กัมพูชา	–	–	–	1 (1972)	–	–	1
เกาหลีเหนือ	–	–	–	1 (1980)	–	–	1
บาห์เรน	–	–	–	1 (2004)	–	–	1
อุซเบกิสถาน	–	–	–	1 (2011)	–	–	1

* เจ้าภาพ

¹ อิสราเอลในปัจจุบันเป็นสมาชิกยูฟ่า

ผลการแข่งขันของประเทศเจ้าภาพ

ปี	ประเทศเจ้าภาพ	ผล
1956	ฮ่องกง	อันดับ 3
1960	เกาหลีใต้	ชนะเลิศ
1964	อิสราเอล	ชนะเลิศ
1968	อิหร่าน	ชนะเลิศ
1972	ไทย	อันดับ 3
1976	อิหร่าน	ชนะเลิศ
1980	คูเวต	ชนะเลิศ
1984	สิงคโปร์	รอบคัดเลือก
1988	กาตาร์	รอบคัดเลือก
1992	ญี่ปุ่น	ชนะเลิศ
1996	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	รองชนะเลิศ
2000	เลบานอน	รอบคัดเลือก
2004	จีน	รองชนะเลิศ
2007	เวียดนาม	รอบก่อนชิงชนะเลิศ
	อินโดนีเซีย	รอบคัดเลือก
	ไทย	รอบคัดเลือก
	มาเลเซีย	รอบคัดเลือก
2011	กาตาร์	รอบก่อนชิงชนะเลิศ
2015	ออสเตรเลีย	ชนะเลิศ

ผลการแข่งขันในการรักษาแชม

ปี	การรักษาแชม	ผล
1960	เกาหลีใต้	ชนะเลิศ
1964	เกาหลีใต้	อันดับ 3
1968	อิสราเอล	อันดับ 3
1972	อิหร่าน	ชนะเลิศ
1976	อิหร่าน	ชนะเลิศ
1980	อิหร่าน	อันดับ 3
1984	คูเวต	อันดับ 3
1988	ซาอุดีอาระเบีย	ชนะเลิศ
1992	ซาอุดีอาระเบีย	รองชนะเลิศ
1996	ญี่ปุ่น	รอบก่อนชิงชนะเลิศ
2000	ซาอุดีอาระเบีย	รองชนะเลิศ
2004	ญี่ปุ่น	ชนะเลิศ
2007	ญี่ปุ่น	อันดับ 4
2011	อิรัก	รอบก่อนชิงชนะเลิศ
2015	ญี่ปุ่น	รอบก่อนชิงชนะเลิศ

ความสำเร็จแบ่งตามภูมิภาค

แผนที่แสดงภูมิภาคในเอเอฟซี

ภูมิภาค	ผลงานที่ดีที่สุด
เอเชียตะวันตก	ชนะเลิศ 5 ครั้ง โดย ซาอุดีอาระเบีย คูเวต อิรัก (1980, 1984, 1988, 1996, 2007)
เอเชียตะวันออก	ชนะเลิศ 6 ครั้ง โดย ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ (1956, 1960, 1992, 2000, 2004,2011)
อาเซียน	ชนะเลิศ โดย ออสเตรเลีย (2015)
เอเชียใต้	รองชนะเลิศ โดย อินเดีย (1964)
เอเชียกลาง	ชนะเลิศ 3 ครั้ง โดย อิหร่าน (1968, 1972, 1976)

ทีมที่ผ่านเข้ารอบ

ทีม	1956 (4)	1960 (4)	1964 (4)	1968 (5)	1972 (6)	1976 (6)	1980 (10)	1984 (10)	1988 (10)	1992 (8)	1996 (12)	2000 (12)	2004 (16)	2007 (16)	2011 (16)	2015 (16)	2019 (24)	ปี
West Asian Members
บาห์เรน					•	×	••	×	GS	•	×	•	4th	GS	GS	GS	R16	6
อิรัก					GS	4th	×	×	×	×	QF	QF	QF	1st	QF	4th	R16	9
จอร์แดน					•	×	×	•	•	×	•	•	QF	•	QF	GS	R16	4
คูเวต				×	GS	2nd	1st	3rd	GS	•	4th	QF	GS	•	GS	GS	×	10
เลบานอน					•	×	•	×	×	×	•	GS	•	×	•	•	GS	2
โอมาน								•	×	•	•	•	GS	GS	•	GS	R16	4
ปาเลสไตน์												•	•	•	•	GS	GS	2
กาตาร์						•	GS	GS	GS	GS	•	QF	GS	GS	QF	GS	Q	10
ซาอุดีอาระเบีย						••	×	1st	1st	2nd	1st	2nd	GS	2nd	GS	GS	R16	10
ซีเรีย					•	×	GS	GS	GS	•	GS	•	•	•	GS	•	GS	6
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์							GS	GS	GS	4th	2nd	•	GS	GS	GS	3rd	Q	10
เยเมน								•	•	×	•	•	•	•	•	•	GS	1
Central Asian Members
อิหร่าน	×	•	×	1st	1st	1st	3rd	4th	3rd	GS	3rd	QF	3rd	QF	QF	QF	Q	14
คีร์กีซสถาน	Part of the USSR										•	•	•	×	•	•	R16	1
เติร์กเมนิสถาน	Part of the USSR										•	•	GS	•	•	•	GS	2
อุซเบกิสถาน	Part of the USSR										GS	GS	QF	QF	4th	QF	R16	7
South Asian Members
บังกลาเทศ	Part of Pakistan					×	GS	•	•	•	×	•	•	•	•	•	•	1
อินเดีย	×	•	2nd	×	•	•	•	GS	•	•	•	•	•	•	GS	•	GS	4
East Asian Members
จีน						3rd	GS	2nd	4th	3rd	QF	4th	2nd	GS	GS	QF	QF	12
จีนไทเป	•	3rd	×	4th	×	×	×	×	×	•	•	•	•	•	•	•	•	2
ฮ่องกง	3rd	•	4th	5th	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	3
ญี่ปุ่น	×	×	×	•	×	•	×	×	GS	1st	QF	1st	1st	4th	1st	QF	Q	9
เกาหลีเหนือ						••	4th	×	•	GS	×	•	•	×	GS	GS	GS	5
เกาหลีใต้	1st	1st	3rd	•	2nd	•	2nd	GS	2nd	•	QF	3rd	QF	3rd	3rd	2nd	Q	14
Southeast Asian Members
ออสเตรเลีย	OFC Member													QF	2nd	1st	Q	4
กัมพูชา	•	×	×	•	4th	×	×	×	×	×	×	•	×	×	•	•	•	1
อินโดนีเซีย	×	×	×	•	•	•	•	•	•	•	GS	GS	GS	GS	•	•	×	4
มาเลเซีย	Part of Malaya		•	•	•	GS	GS	•	•	•	•	•	•	GS	•	•	•	3
พม่า	×	×	×	2nd	×	×	×	×	×	×	•	•	•	×	•	•	•	1
ฟิลิปปินส์	•	•	×	•	×	×	•	•	×	×	•	•	×	×	•	•	GS	1
สิงคโปร์	×	•	×	•	×	•	•	GS	×	•	•	•	•	•	•	•	•	1
ไทย	×	×	•	•	3rd	••	•	•	•	GS	GS	GS	GS	GS	•	•	R16	7
เวียดนาม	4th	4th	•	•	•	×	×	×	×	×	•	•	•	QF	•	•	QF	4
Former AFC Members
อิสราเอล	2nd	2nd	1st	3rd	••	Expelled from AFC				UEFA Member								4
เยเมนใต้						GS	×	×	•	Part of Yemen								1

สัญลักษณ์

• 1st – แชม
• 2nd – รองแชม
• 3rd – ที่ 3
• 4th – ที่ 4
• QF – รอบก่อนชิงชนะเลิศ
• GS – รอบคัดเลือก
• q – เข้ารอบแต่ยังไม่ได้แข่ง
•     — เจ้าภาพ

แผนที่ของทีมประเทศต่าง ๆ กับผลงานที่ดีที่สุด

การปรากฏตัวของทีม

ปี	ปรากฏตัว	รวม
1956	เกาหลีใต้, ฮ่องกง, เวียดนามใต้, อิสราเอล	4
1960	จีนไทเป	1
1964	อินเดีย	1
1968	อิหร่าน, พม่า	2
1972	กัมพูชา, อิรัก, คูเวต, ไทย	4
1976	เยเมนใต้, จีน	2
1980	บังกลาเทศ, มาเลเซีย, เกาหลีเหนือ, กาตาร์, ซีเรีย, สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	6
1984	ซาอุดีอาระเบีย, สิงคโปร์	2
1988	บาห์เรน, ญี่ปุ่น	2
1992	None	0
1996	อินโดนีเซีย, อุซเบกิสถาน	2
2000	เลบานอน	1
2004	จอร์แดน, โอมาน, เติร์กเมนิสถาน	3
2007	ออสเตรเลีย	1
2011	None	0
2015	ปาเลสไตน์	1
2019	คีร์กีซสถาน, ฟิลิปปินส์, เยเมน	3

รางวัล แฟร์ เพลย์

ปี	ประเทศ
1984	จีน
1996	อิหร่าน
2000	ซาอุดีอาระเบีย
2004	จีน
2007	ญี่ปุ่น
2011	เกาหลีใต้
2015	ออสเตรเลีย

ผู้ยิงประตูสูงสุดโดยรวม

ประตู	ผู้เล่น
14	Ali Daei
10	Lee Dong-Gook
9	Naohiro Takahara
8	Jassem Al-Houwaidi, Younis Mahmoud
7	Behtash Fariba, Hossein Kalani, Choi Soon-Ho, Faisal Al-Dakhil,
6	Yasser Al-Qahtani, Alexander Geynrikh, Tim Cahill
5	A'ala Hubail, Ismael Abdullatif, Ali Karimi, Ali Jabbari, Akinori Nishizawa, Woo Sang-Kwon, Chung Hae-Won, Hwang Sun-Hong, Koo Ja-Cheol, Nahum Stelmach, Shao Jiayi, Ali Mabkhout