ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วิกฤตการณ์ ร.ศ. 112"
Siamese RN (คุย | ส่วนร่วม) ยกเลิกสิ่งที่เติม (Cancel previous edition) |
แก้ไขเล็กน้อย ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
||
| บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{ต้องการอ้างอิง}} |
{{ต้องการอ้างอิง}} |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
{{กล่องข้อมูล การรบ |
{{กล่องข้อมูล การรบ |
||
| ชื่อการรบ = วิกฤตการณ์ ร.ศ. 112 |
| ชื่อการรบ = วิกฤตการณ์ ร.ศ. 112 |
||
| บรรทัด 21: | บรรทัด 20: | ||
}} |
}} |
||
'''วิกฤตการณ์ ร.ศ. 112''' หรือในต่างประเทศเรียกว่า '''สงครามฝรั่งเศส-สยาม''' เป็นความขัดแย้งระหว่าง[[สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 3]] และ[[ราชอาณาจักรสยาม]] เหตุเริ่มในปีพ.ศ. 2429 [[โอกุสต์ ปาวี]] รองกงสุลฝรั่งเศสใน[[หลวงพระบาง]] เป็นผู้แทนหลักในการสนับสนุนผลประโยชน์ของฝรั่งเศสในลาว ใช้อุบายฉวยประโยชน์จากความอ่อนแอของสยามในภูมิภาคและการปกครองเป็นครั้งคราวของกบฏชาวเวียดนามจากตังเกี๋ย เพิ่มความตึงเครียดระหว่าง[[สยาม]]กับ[[ฝรั่งเศส]] หลังความขัดแย้งนี้ สยามตกลงยกลาวให้ฝรั่งเศส ซึ่งทำให้[[อินโดจีนฝรั่งเศส]]ขยายขึ้นมาก |
'''วิกฤตการณ์ ร.ศ. 112''' หรือในต่างประเทศเรียกว่า '''สงครามฝรั่งเศส-สยาม''' เป็นความขัดแย้งระหว่าง[[สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 3]] และ[[ราชอาณาจักรสยาม]] เหตุเริ่มในปีพ.ศ. 2429 [[โอกุสต์ ปาวี]] รองกงสุลฝรั่งเศสใน[[หลวงพระบาง]] เป็นผู้แทนหลักในการสนับสนุนผลประโยชน์ของฝรั่งเศสในลาว ใช้อุบายฉวยประโยชน์จากความอ่อนแอของสยามในภูมิภาคและการปกครองเป็นครั้งคราวของกบฏชาวเวียดนามจากตังเกี๋ย เพิ่มความตึงเครียดระหว่าง[[สยาม]]กับ[[ฝรั่งเศส]] หลังความขัดแย้งนี้ สยามตกลงยกลาวให้ฝรั่งเศส ซึ่งทำให้[[อินโดจีนฝรั่งเศส]]ขยายขึ้นมาก |
||
== บริบท == |
== บริบท == |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 11:19, 27 มกราคม 2562
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
| วิกฤตการณ์ ร.ศ. 112 | |||
|---|---|---|---|
| |||
| คู่สงคราม | |||
 สยาม | |||
| ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||
 โอกุสต์ ปาวี ฌอง เดอ ลาแนสซัง |
รัชกาลที่ 5 กรมหลวงเทวะวงศ์วโรปการ พระยาชลยุทธโยธินทร์ | ||
วิกฤตการณ์ ร.ศ. 112 หรือในต่างประเทศเรียกว่า สงครามฝรั่งเศส-สยาม เป็นความขัดแย้งระหว่างสาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 3 และราชอาณาจักรสยาม เหตุเริ่มในปีพ.ศ. 2429 โอกุสต์ ปาวี รองกงสุลฝรั่งเศสในหลวงพระบาง เป็นผู้แทนหลักในการสนับสนุนผลประโยชน์ของฝรั่งเศสในลาว ใช้อุบายฉวยประโยชน์จากความอ่อนแอของสยามในภูมิภาคและการปกครองเป็นครั้งคราวของกบฏชาวเวียดนามจากตังเกี๋ย เพิ่มความตึงเครียดระหว่างสยามกับฝรั่งเศส หลังความขัดแย้งนี้ สยามตกลงยกลาวให้ฝรั่งเศส ซึ่งทำให้อินโดจีนฝรั่งเศสขยายขึ้นมาก
บริบท
ความขัดแย้งดังกล่าวเริ่มขึ้นเมื่อข้าหลวงใหญ่อินโดจีนฝรั่งเศส ฌอง เดอ ลาแนสซัง ส่งโอกุสต์ ปาวีเป็นกงสุลมายังกรุงเทพฯเพื่อนำลาวมาอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศส รัฐบาลในกรุงเทพฯ ซึ่งเชื่ออย่างผิด ๆ ว่ารัฐบาลอังกฤษจะสนับสนุน ปฏิเสธจะยกดินแดนฝั่งตะวันออกของแม่น้ำโขง กลับเสริมการแสดงตนทางทหารและการปกครองแทน
เหตุการณ์มาถึงจุดที่ต้องตัดสินใจโดยสองเหตุการณ์ซึ่งผู้ว่าราชการสยามในคำม่วนและหนองคายขับวาณิชฝรั่งเศสสามคนจากแม่น้ำโขงตอนกลางในเดือนกันยายน 2435 ซึ่งสองในนั้นต้องสงสัยว่าลักลอบค้าฝิ่น ไม่นานจากนั้น กงสุลฝรั่งเศสในหลวงพระบาง มัซซี ซึ่งกระสับกระส่ายและเสียขวัญ ฆ่าตัวตายระหว่างทางกลับไซ่ง่อน มาในฝรั่งเศส เหตุการณ์เหล่านี้ถูกการวิ่งเต้นอาณานิคมใช้เพื่อปลุกปั่นอารมณ์ชาตินิยมต่อต้านสยาม เป็นบริบทของการแทรกแซง
การเสียชีวิตของมัสซีทำให้โอกุสต์ ปาวีเป็นกงสุลฝรั่งเศสคนใหม่ ในเดือนมีนาคม 2436 ปาวีเรียกร้องให้สยามอพยพที่มั่นทางทหารทั้งหมดบนฝั่งตะวันออกของแม่น้ำโขง ใต้คำม่วน โดยอ้างว่าดินแดนนั้นเป็นของเวียดนาม เพื่อสนับสนุนข้อเรียกร้องเหล่านี้ ฝรั่งเศสส่งเรือปืน "ลูแตง" มายังกรุงเทพฯ ซึ่งผูกเรืออยู่ที่แม่น้ำเจ้าพระยาติดกับสถานอัครราชทูตฝรั่งเศส
ดูเพิ่ม
- วิกฤตการณ์ปากน้ำ
- คุกขี้ไก่
อ้างอิง
 | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |